bramen en zo

het zou hier Brussel moeten heten

Titel blog: wanneer ik denk aan Brussel dan denk ik aan dit nummer, van Acda en de Munnik. Maar dat terzijde.

.
Hierboven: mooiste videoclip ooit! Al uitgebracht in 2002 door de Britse rockband Coldplay. ‘The scientist’ gaat over een wetenschapper die zijn relatie heeft verwaarloosd. Hij zou het graag over willen doen: going back to the start.

Coldplay: Music of the spheres world tour

Iedereen is ergens een alien. En soms komen die aliens samen in een voetbalstadion om zich twee uur te laten vermaken door Coldplay. Dat overkwam manlief en mij een paar dagen geleden.

Als buitenaardse wezens die hun door oorlog verscheurde planeet ontvluchten, fungeren als een passende metafoor voor migranten over de hele wereld die gedwongen zijn hun thuisland te ontvluchten.

Janlief en ik waren met onze camperbus ‘Jolly Jumper’ naar Brussel. Dankzij een tip van Brusselaar parkeerden wij op de gedoog camperparkeerplaats ‘Ter Wilgen’ te Grimbergen. Maar 5 km vanaf Koning Boudewijn stadion. Hoe mooi wil je het hebben. (We hebben standaard twee vouwfietsen aan boord.)

Het concert was indrukwekkend. Ik zou tientallen filmpjes op deze blog willen zetten. Maar eigenlijk moet je er gewoon bij zijn geweest voor de ervaring. Kippenvel en met een brok in de keel tijdens het concert.

Duurzaam
Laat ik eerst even de ‘mondiale hectare’ met u doornemen:
Dit is de eenheid waarin een ecologische voetafdruk wordt weergegeven.

Coldplay is de goedkoopste topact het wereld: Ze willen dat iedereen ongeacht beurs toegang heeft tot hun concert. Wij betaalden 53 euro per kaart voor een mooie tribuneplaats. Maar er zijn ook kaarten voor 30.80 euro.

Achter de schermen is deze band niet veeleisend terwijl ze de best verdienende band ter wereld zijn: De chemie zit hem in hun gebrek aan hebzucht.

Coldplay heeft twee jaar onderzoek gedaan naar een ‘duurzaam concert’. Toen de band in 2019 een nieuw album uitbracht konden ze nog geen ‘groene tour’ doen, dus ging de band niet op pad.

Nu, in 2022, kan het wel duurzaam: Er wordt voor iedere bezoeker een boom geplant en wordt er geen gebruik gemaakt van single-use plastics. Daarnaast zijn er trampoline-achtige ‘kinetische vloeren’. Deze wekken energie op van het hossende publiek en die stroom gaat weer naar de verlichting, de instrumenten en andere stroomvreters.

Zo staan er windturbines boven op de geluidstorens. Maar ook zijn er de omgebouwde diesel-aggregaten die op gebruikte frituurolie draaien. Dit zijn zo maar enkele van de elementen waarmee Coldplay de ecologische voetafdruk van z’n gigantische wereldtournee wil beperken.

.
Maar eerlijk is eerlijk: Die innovaties maken niet de hele tour klimaatneutraal. Martin (zanger) geeft zelf toe dat klimaatneutraal vliegen lastig is. Dat was ook de reden dat Coldplay een paar jaar niet toerde.

Armbandjes
Bij binnenkomst kreeg iedereen een mysterieus armbandje. Op een groot scherm stond dat deze duurzaam ontwikkelde bandjes onderdeel waren van de show. De bewegingen vanuit het publiek wordt omgezet in energie in de bandjes. De bandjes zijn op afstand te bedienen. Tijdens de show kon men dit ‘sturen’. Bij Yellow schenen alle armbandjes geel.

Wanneer je het immense Koning Boudewijnstadion ziet oplichten op de tonen van ‘Higher power’, ‘Clocks’ of ‘A sky full of stars’ snap je wel dat dit erg indrukwekkend is. De hele show werd door deze armbandjes met allerlei kleuren, allerlei ritmes zo bijzonder. 50.000 mensen. Wauw!

.

Oriëntatie
Ons richtingsgevoel in de grote stad is niet om over naar huis te schrijven. Zo fietsten we zaterdagmiddag richting centrum van Brussel.

Na vele kilometers vonden we, ondanks google-maps, nog steeds geen binnenstad. Hopeloos verdwaald, op de vouwfiets, in de Brusselse achteraf-straten: Vol van troep. Vol van mannen op badslippers & joggingbroeken die hun tijd doden met het op straat rondhangen. Obese vrouwen met een donkere huidskleur achter ramen. En auto’s die rond scheurend met harde muziek. Afijn, u kunt zich er vast wel wat bij voorstellen.

Mijn humeur was inmiddels beneden alle peil. Met een aantal berg-beklimmingen van een buitencatogorie word ik al gauw knap chagrijnig (arme Jan). Ik knapte echter snel op toen we toch nog een mooi terrasje vonden, midden in de stad. Toegeven: een betere conditie zou wel fijn zijn…

Dichter bij huis
Al eerder schreef ik over de bloemenweide, dicht bij ons huis. De Vogelwacht heeft er een pad doorheen gemaakt. Zo loop je tussen alle mooie bloemen.

Zo prachtig!

Lopende werkjes
Toegeven ik heb niet veel gebreid afgelopen periode. Zo nu en dan pik ik een toertje weg. Onderweg naar en van Brussel bijvoorbeeld.


Ik lees meer wanneer het zo warm is. Zit volop in de Scandinavische thrillers. Nu de Noorse schrijfster Karin Fossum. Heerlijk leesvoer!

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

promenade van gebroken dromen

.
Hier het originele liedje is van de Amerikaanse Punkrockband Green Day. Over de eenzaamheid van een te drukke stad en dromen die niet uitkomen. Betreffende dat laatste: Weet je, het is goed om altijd dromen te hebben. Het geeft mij althans, perspectief voor de toekomst. Op welke wijze het uiteindelijk zal uitpakken weet niemand, het leven geeft je toch wel wat in het verschiet zit. Dus maak plannen, heb dromen en wees niet bang. En toch, hoe je het ook wendt of keert:

Filmpje
Onder de naam Acoustic Trench zet het baasje van Maple en Cherry stukjes muziek op You Tube. Maple wandelde een jaar geleden over de regenboogbrug. Ze wordt nog elke dag gemist door hondenzusje Cherry en haar baas. Maar Maple leefde een lang en gelukkig leven vol liefde. Een tweedehands hond met een verleden. Een rescuedog zoals dat heet.

Omdat Maple zo bang was voor onweer pakte haar baasje de gitaar voor haar, daar werd Maple altijd rustig van.

Ook het tweede hondje, Cherry is een vaste sitekick wanneer hij gitaar speelt. AT maakt er mooie, sfeervolle filmpjes van. Video’s waar, volgens mij, iedere onrustige geest vredig van wordt.

.
Van mijn musiceren raakt Douwe echter niet in een soort van relaxmodus. Meewarrig is het juiste woord van zijn gemoed richting mijn gitaarspel. Een blijk geven aan de ietwat sneue klanken.

Ach jongen, ik weet best dat ik niet speel zoals AT. Maar om meteen dekking te zoeken, is dat nou nodig?

Lopende werkje I
De sokken voor Jan vorderen gestaag. Ik gebruik het reliëfpatroonje van de ‘Bleu Berry Waffle socks’ van ontwerpster Sandy Turner. Zoals altijd heb ik mijn eigen systeem in sokkenbreien. Alleen het werkje in de sok gebruik ik van het patroon van Turner.

Lopend werkje II
Alweer even geleden vertelde ik hier dat ik een sjaal brei met een patroon van Drops, de ‘Happy Hour’.

Inmiddels heb ik aan het patroon zoveel veranderd dat alleen nog de vorm overeen komt met het originele design!

Ik meerder 2 steken aan 1 kant en minder 1 aan de andere kant. Hierdoor loopt de sjaal asymmetrisch. Dus per saldo meerder ik 1 steek om de toer. Zo wordt de sjaal breder en breder. Steeds meer steken op de naald dus. Dat stoort me niet, al toerend kom je in een soort cadans.

De vier kleurtjes Merino gebruik ik gewoon uit de losse pols. Op eigen gevoel dus.

Ik gebruik een ChiaoGoo rondbreinaald 3.5 mm, ik heb 4 strengen 75% merino, 25% nylon in de kleuren: beige, lime-green, tree-green, tuscan-red (laatste 3 van Bresni’s Wool.)

Herfstkleuren
Het bos laat een verkleuring zien. En op de grond tref ik per dag meer bladeren aan.

In het najaar verliezen de groene blaadjes hun kleur omdat de zon dan minder schijnt. Bladeren hebben veel zonlicht nodig voor aanmaak van chlorofyl of bladgroen. De kleuren oranje en geel zitten dan ook in het blad. Maar in de zomer kunnen we die tinten niet zien doordat het groen overheerst.

In de herfst schijnt de zon korter en staat lager. Minder zonlicht = minder chlorofyl. Het groen verdwijnt dan van de bladeren en komen de kleuren geel en oranje tevoorschijn.

Wanneer het ook nog kouder wordt hebben bomen het moeilijker om water op te nemen via hun wortels.

Om te voorkomen dat bomen meer vocht verdampen dan dat ze opnemen uit de grond laten ze hun bladeren vallen. ‘Droogtestress’ zorgt ook voor bladverkleuring en bladverlies. Zoals we nu zien.

“Worden de bladeren, geel en krom, kijk dan naar uw kachel om.” Ik heb een donkerbruin vermoeden dat dit gezegde nu nog niet op gaat.

Pas op: drokte!
Bij evenementen in onze regio hangen deze spandoeken over de weg. Nederlands: ‘Pas op: het is druk!’

Het is vol op het fluitenkruid, vlinders en andere insecten verdringen zich op de schermbloemen.

Slotgroet
‘Een vriendelijk woord wat vandaag van de boom valt
kan morgen vruchten dragen.’

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

road trippin’ with my two favorite allies

.
Titel uit Road Trippin’ van Red Hot Chilli Peppers. De tekst spreekt voor zich: On the road met mijn twee besties. Let’s go get lost!

6626 km
We zijn op pad geweest in Scandinavië, tot voorbij Poolcirkel.

Elke nacht op een andere plek, midden in de natuur. Zie de zwarte puntjes. Een reis van totaal 6626 km.

Wildcamperen mag alleen nog in Zweden, Noorwegen en Schotland. Met onze Citroën Jumper kunnen we overal komen. Het is een compacte ex-bedrijfsbus waar Jan deze camper van heeft gemaakt.

We stonden gewoon ‘into the wild’ met een vast bed en koffiezetapparaat. Dat dan weer wel. Zo fantastisch, waar het mooi is parkeer je de bus. Meestal aan het water. Schoon water waar we koffie van konden zetten.

Hoogvlakte
Ook stonden we een nacht boven de boomgrens. Nee, het was er niet koud en dat terwijl de wintersneeuw nog hier en daar zichtbaar was.

Zo stil, zo indrukwekkend!

Poolcirkel
En hoe hoger we kwamen, hoe dichter bij Poolcirkel hoe lichter de nacht.

Voorbij deze Artic Circle kan je midden in de nacht gerust de krant lezen. Zo s’avonds dacht ik dat het uur of 7 was maar in werkelijkheid was het dan al ver over bedtijd. Dat komt omdat de zon richting Noorpool in de zomer hoger staat dan thuis.

Grote grazers & ander vee
Omdat we allerlei binnendoor weggetjes reden zagen we regelmatig rendieren en elanden.

Het verschil tussen deze schijnherten of Capreolinae: Rendieren zijn kleiner max. 1.25m hoog, elanden schouderhoogte tot 2.40m. Rendieren leven vaak in kuddes, elanden zijn solitaire beesten.

In Noorwegen is er maar één hoofdweg richting Noorden. Maar ook deze is erg rustig. We kwamen meer schapen tegen dan auto’s. Verder hier veel Fjorden, pontjes en onverharde kronkelwegen.

Hieronder Møsjoen. Een prachtig typisch Noorse plaats.

Lezen & breien
Ik heb niet veel gebreid. Overdag waren we on the road, dan is er zoveel te zien dat ik het zonde zou vinden om met mijn neus in het breiwerk te zitten. Hier en daar een toertje. Ik mag ook graag lezen in de vakantie. Misdaadverhalen, heerlijk!

Tijdens één van de stops zag ik in de struiken een laars liggen. Ik durfde niet te kijken of er nog iets uit het schoeisel stak. Jan kon me gerust stellen, er zat geen lijk aan vast. Duidelijk: ik lees teveel Scandinavische thrillers. Later kwam Douwe trots aanlopen met een bot ter grote van een dijbeen!

Of hij had het plaats delict geruïneerd of hij is een cold case op het spoor. Hoe dan ook, bot ging mee naar huis. Jan ging namelijk niet uit van een misdrijf.

Aanwinsten
In de noordelijke landen ligt de breiwol in de supermarkt, gewoon naast de luchtverfrisser! Maar ik heb ook nog twee prachtige handwerkwinkels kunnen bezoeken.

Mijn vakantiebuit. Naast veel, heel veel stenen heb ik op de Poolcirkel een mooi vest gekocht, in de supermarkt die twee acryltjes. En in de wolwinkels die twee groene bollen voor sokken: echt Noorse wol. Dat bolletje Regia kun je ook in Nederland krijgen, maar het is toch zo leuk om even een bolletje in een Laplandse wolwinkel te scoren.

Us Douwe
Op de Poolcirkel was de wereld nog best wit en bevroren. Douwe was niet te houwe! Uitgelaten en rollebollend ging hij door de koude sneeuw.

We wisten wel dat we Douwe een plezier zouden doen om hem mee op reis te nemen. Hij zit graag in de cabine. Voordat wij rijklaar waren voor de volgende etappe zat hij al lang en breed voorin onze bus.

Doordat we in het wild kampeerden konden we Douwe rustig los laten, hij bleef keurig bij ons.

.
We probeerden in the middle of nowhere te staan zodat er geen weg langs de camper liep. Alhoewel de wegen in Lapland erg rustig zijn, is het fijner om van de weg af te staan.

Inmiddels zijn we alweer een aantal dagen op ons honk. Dus…

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

but don’t think twice, it’s all right

.
Titel van Bob Dylan’s gelijknamige liedje, gecoverd door Jack en Daisy.

Rondje velden
Wat kan de natuur toch prachtig zijn! Erwin Bette komt uit Oost-Friesland in Duitsland. Ik volg hem al een hele tijd op de Socials. Hij maakt prachtige foto’s. Zie deze nou! Zo vol vertrouwen gaat het kalfje dapper achter zijn moeder aan. De wereld tegemoet.

Lytse sokjes
Bij ons in de buurt kregen we bezoek van een ooievaar. De grote vogel vloog met een klein, heel klein meisje naar het goede adres. Fotocredit: zoonlief.

Deze kleine sokjes verdwenen daar in de brievenbus.


Regenboogsokken
Nog een paar voor één van de schoondochters.


Een knoopje maakte dat het garen niet meer perfect doorloopt. O, ik kan daar zo van balen…


Maar toe-maar, het is zinloos om in dat gevoel te blijven hangen. Gewoon doorbreien. Wanneer ze hard loopt zie je het echt niet. Bij mijn vinger de plaats van het knoopje in het garen.

Wel heb ik de andere sok omgekeerd gebreid. Gewoon wol af wikkelen en weer op wikkelen. Zo heb je tenminste twee hélé verschillende sokken. Dat is beter dan twee bijna gelijksen!

Us Douwe
Ondanks dat hij pubert snapt Douwe de woorden ‘Wacht’, ‘Los,’ ‘Zit,’ ‘Af’ & ‘Kom’ goed. Meestal laat hij dan ook het gewenste gedrag zien. Bovendien kan Douwe al goed op ons huis passen, hij kan best wat uurtjes alleen zijn.

’s Avonds is het: ‘Mooi in je mandje!’. En hierna laat hij zich niet meer horen tot de volgende morgen. Er zit nog wel eens een misse nacht tussen hoor, dat staat hij om 5 uur al naast Jan zijn kant van het bed. Zo van: ‘De vogels fluiten dus ik ben ook wakker!’ Jan maant hem dan weer naar zijn mand.

Grasrand
De bermen staan zo volop in bloei.

Ik kan me niet herinneren zoveel klaprozen gezien te hebben. De foto ’s zijn genomen op de Jokweg, De Hoeve.

Lang leve het ‘Niet-maai beleid’.

Jolly Jumper

Onze camper is ietwat opgepimt. Met bestickering is ons busje nog mooier.

Nu vielen we al op. Bij camperplaatsen is onze bus altijd de kleinste. Maar nu ook nog de mooiste. Dank aan Jan zijn zoon Leon.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

ik mis je nu al

.
Titel uit: ‘Mis je zo graag’ van Claudia de Breij en Waylon. Zo toepasselijk! Tekst hoef ik niet te linken, luisteren naar liedje make sense!

Jan is een kleine week op pad met de Ducati, tent & toebehoren. Hij kan zich prima alleen vermaken. Aanvankelijk was het plan iets anders. Maar het leven veegt vaak de vloer aan met onze plannen.

Still knitting socks
One done, one to go! Sokken voor dochterlief.

Het is lastig om de tweede sok identiek te krijgen. Bij mij is het vaak zwart of wit. Dus dan totaal anders: ik heb het bolletje andersom opgewonden, zo krijg je nimmer twee dezelfde sokken.

Handwerkbeurs
Al voor de 18e keer slaat de handwerkbeurs zijn stands op in Zwolle. Voor zover ik weet was ik er alle voorgaande edities bij. Vaak samen met moeder en zus. Ook vaak alleen.

Alhoewel er allerlei snoepgoed op de socials voorbijkomt en ik dus enorm twijfelde om toch een ritje naar Zwolle te rijden, blijf ik thuis. Want…
1/ de drukte: het is net een kippenhok vol kakkelende vrouwen (m/v).
2/ ik heb echt, echt, echt geen garen nodig.
3/ ik heb echt, echt, echt geen borduurpatronen nodig.
4/ ik heb ook laadjes vol quiltlapjes.

Ik denk gewoon dat het slim is mezelf even niet bloot te stellen aan alle mooie & verleidelijke prikkels.

Huisje overvol vogelgeluk
.

Us Douwe
Jan gaat elke avond met Douwe op pad. Er is veel natuur rondom ons dorp. Het is er stil. Douwe rent dan als een stabij in het rond. Alle energie eruit. Nee, hij gaat niet achter reeën aan. Wanneer Jan reeën ziet dan lijnt hij Douwe aan, zodat die reeën die een plekje voor de nacht zoeken met rust gelaten worden.

Nu Jan op pad is, is het uitlaten van Douwe in de avond ook mijn taakje.

Douwe heeft nog steeds koudwatervrees. Geeft niet, zo heb je ook geen natte hond in de auto. Elk nadeel…

Gisteren bij Nijeholtpaaster Beach, aan het riviertje de Lende.

Gelukkig klaagt hondlief niet als hij aan de lijn moet.

Ik probeer één keer per dag ergens naar toe te gaan waar hij los kan.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

all around my hat

.
‘Steeleye Span’ is een Britse folk-rockgroep, met een 1-dags-vlieg uit 1975.

Dit liedje kwam echter al uit 1820. En gaat over een straatverkoper die trouw blijft aan zijn verloofde. Deze mevrouw is wegens diefstal 7 jaar verbannen naar Australië. Door een wilgenteen in de band van zijn hoed te dragen toont hij haar trouw.

De wilg staat voor teken van rouw. Rouwtijd duurde destijds 1 jaar en een dag. De opleiding tot heks ook, maar dat is een zijstraat. Anyhow, het tweede couplet geeft aan dat dit vriendinnetje misschien niet de meest geschikte vrouw is voor hem, want zij zal hem niet trouw zijn daar in de ginder. (Tekst)

Het Engelse liedje is later gebruikt als Iers vrijheidslied, dat was omstreeks 1916. Hierin gaat het over een vrouw die haar verloofde verloor tijdens deze Paasopstand. Ze zweert om voortaan rondom haar hoed de Ierse driekleur te dragen.

Rondom mijn hoed
Mijn zonnehoed is af. Durable no.8 katoen en haaknaald 2.5 mm, met vasten gehaakt. Hier ligt de hoed te drogen.

Aangezien ik niet in rouw ben hoef ik geen ‘green willow around my hat’, ik hou het op fleurig een sjaaltje. Ik ben er blij mee!

De kleine dingen
Zo heette een Knit-A-Long van Scheepjes-wol in 2020. Een babydekentje met allerlei strepen. Ik had nog wol liggen van een gehaakte deken die de finish niet haalde.

Dus die bollen Scheepjes Colour Crafter gebruik ik voor dit babydekentje.

Ik brei de deken wat groter. Origineel is het patroon ‘Le petit choses’ 168 steken = 80 x 85 cm. Ik heb 252 steken opgezet wat ongeveer neerkomt op 120 cm breed.

Bij mij een terugkerend dingetje, ik brei mijn eigen draai eraan. Sommige strepen vind ik lastig te breien en dan verzin ik wat anders. Ik moet toegeven dat er in de laatste decimeters geen overeenkomsten meer zijn met het originele patroon. Ik noem dat gewoon creatieve vrijheid. ‘Wie dot mij wat, wie dot mij wat, wie dot mij wat vandage, ‘k Soll wel zeggen ja het mag wel zo.’ Uit Fietse Skik 

Wat ik zo mooi vind aan dekens maken is dat het eindeloze projecten zijn. Ik noem het nog niet monnikenwerk maar je ziet niet veel progressie met zulke lange toeren. En juist dàt geeft mij een soort rust. Het doen, het breien an sich is wat het project zo fijn maakt.

Laat ze breien

Annie M.G. Schmidt wist het wel. Hier de hele tekst. Een blik op de wereld doet je beseffen dat de mensheid beter kan gaan breien. Want dan, ja dan, wordt het hier op de aarde een heilzame toestand van rust en harmonie en de afwezigheid van macht, twist of strijd. Dus: Laat ze ons breien!

Behandeling
In de vorige blogjes had ik het er al over, de behandelingen in het RIF* voor een plekje op mijn neus. Elke werkdag gaan Douwe en ik naar Leeuwarden. *Radiotherapeutisch Instituut Friesland.

Op foto de behandeltafel, die schuift in het ronde apparaat, dat dan weer om mijn hoofd draait. Secuur pakt het apparaat de goede plaats voor de ioniserende bestraling. Deze straling maakt het DNA in de verkeerde cellen kapot en dood. De gezonde cellen gaan ook wel kapot, alleen die herstellen zich weer.

Ik heb een hoofdmasker op, daarin is alleen een gaatje voor mijn mond, dus ik kan die leuke schapen op het plafond niet zien tijdens de behandeling.

Ik ben over de helft. Als ik eerlijk ben, voel ik me wel wat brak. Normaal voel je je belabberd na teveel drank, nou dat kan dus ook na de nodige bestralingen. Het hoort erbij.

Us Douwe

Douwe kan zo enorm hard lopen, het is net een komeet!

Hier alle vier de pootjes van de grond. Foto credits: Jan.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

follow the sun

.
Een wel heel zen liedje!

Volg de zon, uit welke richting de wind ook waait. Wanneer deze dag voorbij is, adem in. Droom met zorg. Er is morgen een nieuwe dag voor iedereen. Een gloednieuwe maan en een gloednieuwe zon. Dus volg de zon.

In 2017, ver voor Corona, gingen dochterlief en ik naar een concert van deze Australische hippie-muzikant Xavier Rudd. Een prachtig, zij het wat zweverig concert.

De kleine dingen
In 2020 deed ik mee aan een crochet-a-long van Scheepjes. Een samen-haak-project. Ik had het garenpakket gekocht en startte vol overgave. Maar na een paar weken bleek ik te weinig haakskills voor dit patroon de ‘d’Histoire Naturelle’. Ondanks de goede instructiefilmpjes was ik gewoon te veel aan het modderen en kwam daardoor niet aan haken toe.

Foto hierboven: zo zou de deken moeten worden, wel prachtig hè…Ik heb het werkje afgehaald. De wol opgeborgen. Tot ik, vorig jaar, dit project voorbij zag komen.

Deze deken ligt meer in mijn mogelijkheden. Ik brei het zelfs nog wat groter! Origineel is het patroon ‘Le petit choses’ 168 steken = 80 x 85 cm. Ik heb 252 steken opgezet wat ongeveer neerkomt op 120 cm breed. Het haakpakket bevatte 17 bollen Scheepjes Colour Crafter dus was er wel ruimte om meer steken op te zetten.

Ik had al een paar strepen gebreid, toen is het hele project naar boven verdwenen. Verdrongen door andere, in mijn ogen, belangrijker projecten.

Nu, begin 2022, pak ik dit werkje weer op. En… heerlijk al die strepen.

Voornemens
Ik had eerder al verteld dat ik elke dag een keuze maak uit al mijn spullen/dingen om 1 item ervan naar de kringloop te doen. Gewoon ontspullen. Ik heb een doos waar ik elke dag wat bij doe. Easy peacy.

Maar ook is er bij mij een drang om eens wat ‘lopende werkjes’ weg te werken. Ik heb er 6. En nog 3 borduurwerkjes. Dat klinkt niet veel, 9. Maar ik heb ook nog de nodige wol liggen waar ik plannen mee heb. Zoals garen op deze foto, voor de Elfriede shawl. Okay, die heb ik nog niet op de pennen staan en dus telt die niet mee als ‘lopend werkje’.

Zie dit is de ‘in-weg-duik-shawl’ Elfriede:

Nota bene: Handwerken moet vooral een fijne bezigheid zijn en blijven. Dus kies ik waar ik op dat moment plezier aan beleef. Alhoewel het fijn zou zijn dat ik dan dus kies uit die 9 ‘lopende werkjes’.

Hoe dan ook: Doe waarvan je houdt, en hou van wat je doet. Easy peacy.

Afgerond werkje
Het eerste paar sokken van 2022 is een feit. Garen: Phildar Milky Way, naaldjes 2.25 en in elke sok 3 rijen koffieboontjes. Dat staat altijd leuk en breit zo fijn.

Ik kreeg deze verrassingsbol van zuslief. Een bolletje waar allemaal kleine dingetjes in verstopt zaten. Al breiend kom je die tegen.

En wat zit er dan in? Zie foto rechtsonder: Alle gezinsleden in kraaltjes. Zo bevrijdde ik ‘Sandor’ als eerste uit de bol. Douwe toonde voor het eerst interesse in mijn garen. Maar dat kwam doordat er ook voor hem snackjes in zaten. Zo leuk!

Zus had bewust gekozen voor NIET zelfstrepend garen. Ze kent mijn obsessieve perfectie in dezelfde streep-sokken breien. Dat lukt je niet met deze kleurstelling. En dat scheelt weer wat hoofdbrekens.

Elk voordeel heb zijn nadeel
Dagelijks wandel ik door het Scheenebos, hier bij ons dorp. Vaak zie ik reeën. Voor de reeën is het hier in de omgeving een walhalla. Overal bos, akkers en weides.

Ze hebben zo wel hun eigen favoriete plaatsen. Vaak zag ik ze in het schraalgrasland aansluitend aan het bos. Dit perceel, ter grote van 3 hectare, is in 100 jaar nog nooit geploegd. En wordt dan ook niet gebruikt voor landbouw maar er groeit wat er groeit en eenmaal per jaar wordt dat gemaaid.

De grassen en weidebloemen kunnen er heerlijk groeien. Het trekt allerlei vogels, insecten en wilt aan. Reeën verschuilen hun kalfjes erin.

Het kwam te koop met de wens dat dit stukje natuur kon blijven bestaan. Filmer en fotograaf Ruurd-Jelle van der Leij stapte hierin.

Maanden lang is hij bezig geweest om deze grond om te zetten in een privé-natuurgebiedje met een zandwal en een stromende beek. Fragment Vroege vogels op NPO 1 radio HIER. Van der Leij hoopt op veel aantrek van vogels en insecten.

Die zandwal is helaas nodig om er de rust te creëren. Op het pad tussen bos en land was het te druk met wandelaars en loslopende honden. Niet ideaal dus.

Ik heb een reebruin vermoeden dat ik die sprong (zo noem je kudde reeën) hier niet meer zal zien. De zandwal is best wel hoog.

Gelukkig is er nog een plek waar de reeën ook graag verblijven, even eerder is een stukje land omgetoverd in een weidebloemen veld. Zo lag het er afgelopen zomer bij.

Dat veld heeft de Vogelwacht nu nog een keer zo groot gemaakt. Prachtig! Foto ook van afgelopen zomer.

Us Douwe
Een hele hond. 19 kilo nu.


Al vanaf heel klein heeft Douwe een grote interesse in schapen. Hij kan er uren naar kijken. Ik kon me dan ook voorstellen dat Douwe een baantje als herdershond ambieert.

Maar hij twijfelt nu tussen iets met schapen of sleutelen. Volgens de hond is er in de schapenhouderij geen droog brokje te verdienen. Dus nu loopt Douwe een snuffelstage bij Jan.

Hij mag gereedschap aangeven, maar het ‘los’ daar moet Douwe nog wat aan werken.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

maar wat ik schrijf ben ik echt

Ik ben geen held
Tenminste niet een die telt
Maar ik doe mijn best te blijven staan
Wat ik schreeuw lijkt niet slecht
Maar wat ik schrijf ben ik echt
Zo kan ik een beetje van de wereld aan

Vroeger luisterden we regelmatig Acda en De Munnik, onze kinderen kennen de nummers nu nog uit het hoofd. Dit liedje speelde ik vaak mee met mijn gitaar en dan heerlijk zingen. Waarom doe ik dat eigenlijk niet meer?

Still knitting socks
Robuust garen. Die naam geven ze aan garen wat de uitstraling heeft van ‘puur, natuurlijk en echte schapenwol’ en wat dus bij mij de associatie ‘prik-garen’ geeft. Zoals de Lett Lopi garens uit IJsland. Alhoewel dat garen na wassen wel iets vriendelijker wordt.

Ik had een bolletje uit mijn stash opgediept voor nieuw te breien sokken.

Ik ben al bijna 10 cm op pad. Geïnspireerd op het patroontje van ‘Strandkorb‘ (Strandstoel) van Ravelry. Maar al breiend kom ik er achter dat het garen enigszins een robuuste uitstraling heeft. Met andere woorden: Het prik volgens mij. Dat wil je niet in sokken. Afhalen?

Ik heb er een nachtje over geslapen. Kort nachtje, pup Douwe meldde zich al voor 5 uur. Bij Jan weliswaar dus ik hoefde er niet uit, maar wakker ben je toch. In de ochtend besloten, na breiwerk nog eens geobserveerd te hebben en advies van dochterlief ter harte te hebben genomen, dat de prik wel mee valt, toch maar door te breien.

Deken
De deken met Granny-stripes vordert gestaag. Garen Zeeman Royal, haaknaald 4 mm. Breedte 2.50 m.

Vliegenzwam
Hier in het bos staan ze met velen! ‘Als paddestoelen uit de grond schieten’ is hier wel op zijn plaats. De stoeltjes zijn ook zo weer verdwenen trouwens. Heel even staan de paddestoelen mooi te zijn en dan vallen de gaten er al weer in. Die ontstaan door slakken, muizen, konijnen, eekhoorns en kevers. Alhoewel deze zwammen wel een hallucinogene werking hebben, gaan de beestjes er niet aan dood.

Deze is ontdaan van haar mooiheid en daarom juist zo mooi!

Weblog
Mijn Jan heeft op zijn werk veel contacten, met allerlei mensen in verschillende functies. En zo sprak een meneer Jan aan over de camper die hij gebouwd heeft.

Wat bleek: zijn vrouw volgt deze weblog. Grappig dat Jan in het wild herkend werd van mijn blog, gelukkig vond hij dat zelf ook.

Puppyspam
Thomas van Luyn schreef in de Volkskrant een prachtige collum. De titel zegt genoeg: ‘Puppybezitters krijgen de hele dag alleen maar goede raad.’ En een ieder met een pup kan dat bevestigen: Je moet hem aan een korte lijn doen, nee niet, juist een lange lijn. Hij moet brokjes, droge brokjes, nee hoor, juist vers vlees van de scharrelslager.

Zo gaat Van Luyn nog even door. Maar hij komt met een prachtige oplossing. De truc met de pup is nu, om uit te stralen dat je al een hele roedel honden heb opgevoed!

Ik heb mijn handvatten, wat dat betreft, van Daniëlle Mastenbroek van Happyhonden gekregen. Douwe heeft met goed gevolg de puppycursus gedaan. En dat staat weer goed op zijn Curriculum Vitae!


Herfst
Het is prachtig herfstweer. Heerlijk om er dan met de hond uit te mogen.

Fijn dat er om ons dorp zoveel wandelpaden zijn.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

There are blessings all around you

‘Sunlight fell and reminded me that life can be so gracious sometimes
There are blessings all around you
Open up your eyes, feel the sunlight fall upon you
Let it free your mind, there are blessings all around you
Take a step outside, let your heart shine in a new light.’

Luchtballon
De titel komt uit dit prachtige liedje van de jongens van Hollow Coves. Ik ontdekte het via ‘Jochem in de Wolken‘. Lang leve Shazam, dit is een app die je verteld welk liedje het ‘hoort’. 

Anyhow: een echte aanrader, dit programma. Samen met de nuchtere Drent Ike Visser vaart Jochem Myjer in Ike zijn luchtballon over Nederland. Het programma gaat vooral over de liefde voor de Nederlandse natuur.



Herfstsokken

Dit paar gleed me van de pennen, gelukkig toen ze af waren. Voor dochterlief.


Regia Classic Star Color, kleur 4462. Nld 2.25 mm. Recht-toe-recht-aan met plat boordje.

Meteen maar een nieuw paar opgezet. Voor Janlief:


Met dit garen. Huis-Beerend hielp even mee tijdens de shoot. 


Breidagen
Eindelijk…eindelijk kon het weer, struinen op beursvloer van de breidagen in Zwolle. Heerlijk om in ‘real life’ garens te bewonderen, mensen te spreken en gewoon een bak inspiratie op te doen.


Kleine sfeerimpressie. Van links naar rechts: Wolbeest, Holland Creatief, Lindelicht en Schaap&draak.

Ik kocht bij Fratsen van Sas een leuke label. Sas heeft een prachtig winkeltje op wielen. Net zoiets als Holland Creatief. Het lijkt mezelf geweldig om zo de streek op te gaan en op elke markt je deurtjes los te gooien. 


En dan hier mijn buit:


De sokkenwolletjes, die van ‘Scheepjes’, kocht ik bij Marianne van Lindelicht. Mooi ingepakt met een zakje met knoopjes, bedeltje, thee en wolwasmiddel. Zo leuk! Met deze wol heb ik een speciaal plan. Maar dat houd ik nog even voor me.

Dat boekje, ‘Vissersdeken van tante Knots’, stond al op mijn lijstje. Hierin allerlei steken die in visserstruien werden gebruikt en uitleg om een eigen deken te breien. Altijd leuk, dekens breien. Houdt je lekker van de straat, zal ik maar zeggen.

De streng garen ‘Eenhoorn bij nacht’ is gewoon zo mooi. Ik mocht van mezelf één streng sokkengaren kopen. En het werd deze.

Alleen dat labeltje ‘Keep calm and’ was een impulsaankoop. Applaus voor mezelf! Ik heb me supergoed in weten te houden. Want: 1. ik heb al een enorme stash, 2. ik heb (nog steeds) geen geldboom in de tuin.

Puppyspam
Douwe houdt van stokken. Hij toogt ze nog niet mee naar huis hoor. Nee, gewoon een stok om mee te lopen, dat is altijd beter dan ‘mee te slaan’ toch.


Gisteren zijn we naar het wad gereden. Schapen kijken! Maar ook even bij de waddenzee gesnuffeld. Gezellig samen in de camperbus.



Herfstkleuren
Ik kan enorm genieten van de kleuren die de herfst met zich meebrengt. Zie nou, die schakeringen in dit eikenblad! 

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!