go easy on me

De nieuwe singel van Adele  ‘Easy on me’ gaat over haar scheiding. De ellende waar ook haar zoon niet aan ontkomt. ‘Easy on me’ oftewel ‘maak het me niet moeilijk’. Voor haar zoon: ‘Heb begrip voor mij en mijn keuze destijds’. Dapper hoor, hoe persoonlijk Adele in haar teksten kan zijn.

Eigenlijk zou het logisch moeten zijn. Eigenlijk zou iedereen de ander vriendelijk en met zorg tegemoet moeten treden. Altijd. Ik denk echt dat ieder levend wezen altijd zijn best doet. De intentie heeft het goed te doen. En minder handige keuzes die iemand doet, nooit gebeuren met opzet. 

Deze illustratie van Charlie Mackesy vind ik prachtig bij dit thema passen. 


Een beetje ‘go easy on me’ voor jezelf maakt je leven net wat makkelijker. Maar ok, ook ik weet dat het best wel lastig kan zijn, geduld hebben met jezelf. Dat dus.

Werkjes
Sokken voor Jan: garen Opal Abo, naaldjes 2.25 mm, patroon Twizzlersocks. 


Dit lopend werkje is afgerond. Met deze sokken deed ik mee aan een Knit-A-Long. In het kader van ‘Socktoberparty’ kon je meedoen door dit gratis patroon van Ravelry te breien. Georganiseerd door Ingrid van ‘Sunny Design’ en Tiny van ‘Design by Tiny’. Deze KAL loopt tot 31 oktober. Het patroontje breide zo mooi, daar maak ik nog wel eens een paar mee.

Koffie? Ja, lekker! Lichtbakje erbij? Ja, doe maar wat extra lux!
Wanneer de dagen zo donker zijn pak ik wat extra licht = lux. Onderwijl ik wat toeren haak.


Mijn deken, Granny-stripes. De toeren zijn lang: 250 cm! Garen Zeeman Royal, haaknaald 4 mm. Tomeloos haken, ik hou ervan. 


Puppyspam
Het gaat goed met Douwe. Hij groeit erg snel. Hij is zooooo lief en leert bovendien graag.


We gaan trouw naar de puppycursus bij Happyhonden waar Daniëlle ons veel leert. Natuurlijk valt of staat het geleerde met oefenen thuis.


Hier leren we onze hond ‘tussen je poortje’ te zitten. Als oefening voor bijvoorbeeld wachtkamer van dierenarts. Ook voor andere honden die binnenkomen is het erg prettig, geen blikken op je gericht.

Zo mooi om te zien hoe alle drie baasjes contact hebben met hun hond. Op het cursus terrein is er volop ruimte om te oefenen. Letterlijk en figuurlijk! Fijn.

Het ‘alleen zijn’ is nog een dingetje. Of eigenlijk: Het ‘niét alleen kunnen zijn’. Douwe is eerste wel even bezig met zijn Kong (speeltje waar leverpastei in zit) maar heeft Douwe door dat hij alleen is en opgesloten zit dan gaat hij blaffen. En we wonen helaas niet in een losstaand huis en dat maakt het blaffen nog lastiger. Gisteren een cameraopstelling gemaakt, zodat we zijn blafgedrag konden opnemen voor Daniëlle. Natuurlijk nèt als Douwe gaat blaffen viel verbinding weg. Grrrr! Vandaag take II.


Douwe heeft inmiddels knuffel Teun met hartslag, een spray met feromonen en een fijne mand met een oud shirt zijn baas erin. Maar het liefst, het allerliefst ligt Douwe tegen mij aan op de bank en dan laat hij zich niet verleiden door een Teun, een geurtje of wat dan ook.

Wat die knuffel betreft, Douwe is er erg blij mee. Maar rustig wordt hij er vooralsnog niet van. Hij wil Teun het liefst slopen. Gelukkig is Teun nog heel. En anders, dan trekken we het gewoon van Douwe zijn zakgeld af. Zo.


Deze week mag Douwe een keertje proefdraaien bij de opvang. Ik kan immers niet van Jan verwachten dat hij bij al mijn trips buitenshuis vrij gaat nemen. Om de week heeft Jan al een ‘baasje-dag’ vanwege verplichtingen van mijn kant.

Het is makkelijk dat Douwe gewend raakt aan de opvang. Een hond mee op de motor is nu eenmaal niet een goed plan. Tenzij je een zijspan hebt natuurlijk. Maar aan een snelle rode Ducati zo’n bakje hangen, is ook zo wat. Hoogstwaarschijnlijk zal Douwe de opvang best wel gaan waarderen. 

Herfst


Het zo mooi in het bos. 


Prachtig zoals de zon weerspiegelt in het water.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

I wish people would stop yelling and start listening

Uit Chef’ special, Birds.

Zanger Joshua Nolet:
‘Het nummer is ontstaan op mijn kamer, toen ik zo’n melancholisch momentje had vol gedachtenkronkels. Er zaten zeven vogels op een dakraam en ik had het idee dat ze meer wisten. Maar ja, vogels kunnen niet praten… Ik had allemaal onbeantwoorde vragen, maar het gaat er uiteindelijk om dat je gewoon blijft vragen. Volgens mij is de tekst ook helemaal niet logisch voor anderen’.
Heel herkenbaar en wél logisch voor mij althans!

Puppyspam
Onze kleine Douwe is inmiddels 3 maanden. Hij leert snel, groeit snel en veranderd snel. De wandelingen worden langer.

Zondag naar het Doldersummerveld. één van de mooiste Drentse heideterreinen. Zo’n weidse stilte daar. Ons busje (rechts boven op foto) valt in het niet in deze omgeving. Maar ook op camperplaatsen valt de onze altijd in het niet. 😉

Het laatste stuk van onze wandeling was Douwe moe en mocht hij in Jan zijn armen.

Douwe is vol energie en het is prachtig om te zien hoe hij kan rennen!

Hij leert zitten en liggen op commando. Douwe is graag bij ons in de buurt en we oefenen ijverig met het ‘alleen kunnen zijn’.

Deze foto maakte Moniek Bosman. Zo prachtig!

Lytse sokjes
Er wordt een broertje verwacht! Dus breide ik een paar blauwe sokjes.

Vroeger wisten de aanstaande ouders vaak niet welk geslacht hun kindje had. Wij wisten het bij beide kinderen wel, ze zijn geboren in ’91 en ’92. Ik vond het fijn om te weten. Handig ook met kleertjes maken. Nu is het heel normaal geworden om te weten ‘wat’ het wordt.

Klaar om op te sturen. Garen: 17 gram Botter IJsselmuiden Bergen kleur 095, naaldjes 2.5 mm. Ik gebruik altijd het schema van Wolhalla.

Herfst
De temperatuur buiten is gezakt naar standje ‘herfst’. Om het ín huis behaaglijk te hebben branden we de palletkachel. Jan heeft in de garage al een voorraadje brokjes aangelegd.

Vroeger thuis hadden we een openhaard. Op sommige dagen gloeide het roet op de achterkant. Mijn moeder zei dan altijd: ‘Wanneer het roet gloeit gaat het regenen.’ Bij de palletkachel zie je dit niet echt. Wel kan je op sommige dagen het roet ruiken. Ja, inderdaad dan komt er regen.

Natuur
Het is heerlijk om weer veel door het bos te struinen. Ja, ik kan genieten van het wisselen der seizoenen.

Het verval in de herfst, ik vind het mooi, ik hou ervan!

Douwe wacht geduldig wanneer ik hier en daar een foto maak.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

 

berk

haiku
‘Het herfstbos schemert.
In ’n heksenkring van zwammen
spookt een witte berk.’ (A vd Straaten)

Bovenstaand vers heet een Haiku. Dit is een vorm van Japanse dichtkunst waarbij een vers uit drie regels bestaat en waarvan er lettergrepen in de regels 5-7-5 zijn. Het is van oorsprong een natuurpoëzie. Iets moois in de natuur druk je dan uit in een Haiku.

Alleen wat jou raakt zet je erin en alleen dat beeld breng je over. Ofwel alles wat niet essentieel is wordt weggelaten. Lekker kort, daar houd ik van.

Doel: rust ervaren in je hoofd. In deze hectische wereld kunnen we dat goed gebruiken.

Deze Haiku is van mij:

Lopend in natuur
ervaar ik de rijkdom van
zijn in hier en nu.

Douwe
Zaterdag, morgen dus, wordt Douwe 11 weken en is hij 2 weken bij ons. Het gaat goed. In de camper of auto rijden daar is hij al aan gewend. Zindelijk? Op het moment dat je denkt ‘het kwartje valt’ plast hij zijn blaas leeg in huis. Maar ok, poepen doet hij al even buiten.

Douwe is gezellig en vrolijk. Maar ook vermoeiend hoor.. Gebroken nachten (Jan vooral) en constant opletten waar hij plasjes neerlegt. Mijn breitijd is minder dan voorheen. Maar, hey, zie nou zo lief!

Still knitting socks
Ik had dochterlief een wolletje laten kiezen.

Ok, dochterlief had welsiswaar weinig keus 😉 maar ze vond een bolletje wat haar paste. Dus ben ik begonnen met een paar sokken voor haar.

Jildou moest een keuze maken tussen 53 bolletjes.

Ik ben een sokkenwol-hoarder, ofwel sokkenwol verzamelaar. Helemaal niet erg hoor, ik vind het verzamelen van sokkenwol een hobby op zich.

Zolang het in mijn plasticbakken past is er niets mis mee. En een beetje proppen, ook niets mis mee!

En zo is het maar net.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

sjaal, sokken & stoute schoenen

Allereerst wil ik de lezers van mijn blog bedanken voor de warme reacties op het overlijden van Guusje. Zo lief en steunend! Bedankt!

In 2018 kocht ik in Zwartsluis bij ‘Wol met Verve’ deze prachtige streng. Het is sokkenwol maar om die nu in schoenen te laten verdwijnen? Over dát onderwerp later meer in deze blogpost.

Ik zag dat ‘Siets aan de maak‘ een MAL (Make-a-long) gaat organiseren, vanaf januari. Het patroon wat gebruikt wordt is van ontwerpster Amilishly Boonstra. Een sjaal: ‘Segelschiff am See’.

Omdat deze sjaal mooi royaal is er en maar één streng ‘ander’ garen nodig is, leek dit me hét patroon. Een deel is gestreept en een deel ajour. Ik had nog een streng grijs, samen met nog een ander kleurtje uit mijn stash.

Ik heb gisteren het patroon gekocht. Lang leve Ravelry, zo handig en coronaproof. Ik ben er klaar voor.

Deze maand doe ik mee aan de fotochallenge van Makersdecember (van Mara en Nadja) op Instagram. Elke dag is er een ‘prompt’ ofwel een bepaald woord waar je een foto bij plaatst. De eigen interpretatie van het woord zorgt voor verrassende verschillen onder de deelnemers.

Ik merk dat ik de prompt’s soms filosofisch benader. Vaak ook niet. Maar gister was de prompt ‘Sustainable’ oftewel ‘Duurzaamheid’. Ik plaatste deze foto:

Deze Loesjespreuk is van de eerste golf, maar hoe relevant ook nu. Ik plaatste de tekst:
‘Hoe duurzaam moeten we überhaupt worden om de puinhopen van de mensheid nog recht te kunnen breien’.

Gisteren was de prompt ‘Hidden’, dan komen er diepzinnige gedachten in me op. Ik wilde deze prompt gebruiken om aandacht te vragen voor verborgen ziektes, aandoeningen en stoornissen.

Soms zou ik willen dat de ander even in mijn schoenen zou kunnen staan. Want het is niet uit te leggen wat bijvoorbeeld een bipolaire aandoening (bij mij dan) met je doet. En je ziet het namelijk niet.

Wat ik moet doen is meevieren met het getij, met de golven. Niet ertegen in zwemmen, dat heeft totaal geen zin. Maar ja, juist wanneer het stormt zwem ik tegen de stroom. Wil ik juist niet accepteren dat het stormt. En geloof ik er bovendien niet in dat storm overdrijft.

Maar ik heb deze prompt ‘Hidden’ niet besteed aan dit onderwerp. Te zwaar vond ik. Dat klinkt vaag en dat is het ook: want ik typ het hier wel op.

Mijn ‘Hidden’ op Instagram vandaag:
Ik vind het best wel jammer dat de mooiste sokken verborgen worden door je schoenen. Er piept wel een boordje boven de schoen uit maar daarmee zie je de hele sok nog niet. Best wel zonde.

Maar ja, het is ook zo wat om op kousenvoet door het bos te kuieren. Om deze gedachte kracht bij te zetten heb ik de stoute schoenen úitgetrokken en op mijn sokken door het bos gekuierd.

Ok eerlijk, 10 meter, maar toen was het beeld wel duidelijk.

Be safe, take care en kalm an!
En blijf dingen doen waar je blij van wordt.

ratjetoe 9

Ratjetoe is een soldatenmaal met ingrediënten die er op dat moment waren, dit werd door elkaar gehusseld. “Stampt” uit 1914. Bij mij betekend het mengelmoes van allerlei onderwerpen in één blog.

Janneman is een personage die bij Winnie de Poeh hoort.

Ik roep mijn Jan wel eens ‘Janneman!’, Jan is voor roepen net wat te kort. Ja-han, klinkt dan ook niet.

Het is vandaag Winnie de Poeh dag. In 1977 bracht Walt Disney deze film uit. Gebaseerd op de Winnie de Poeh-boeken van de Britse meneer Milne. Naast Janneman Robinson speelden Knorretje (een biggetje) Teigertje (een tijger, waarom dit beestje de naam met een ‘ei’ heeft in plaats van een ij weet ik niet), Ieoor (een ezeltje) en Konijn.

In dit verhaal zitten veel wijsheden. Bijvoorbeeld deze: “Je kunt niet in een hoekje in het bos blijven wachten voor anderen om naar jou te komen. Soms moet je ook naar hen toe gaan.”

Of deze, zo mooi!
“Een dag met jou is mijn favoriete dag. Dus vandaag is mijn nieuwe favoriete dag!”

Och zo zijn er zo veel uitspraken waarin Winnie de Poeh een rol speelt. Want echt Winnie en zijn vriendjes konden er wat van: wijsheden de wereld in werpen. Relativeren 2.0.

Zo stuurde ik deze eens door naar mijn breivriendinnen:

Deze laatste is natuurlijk niet van Winnie, maar ik moest er wel om lachen!

Nog steeds is het zo zacht buiten. Madeliefjes in het weiland. Alhoewel madeliefjes eigenlijk wel het hele jaar door bloeien is het toch een raar gezicht, zo in de winter, zo veel.

Wanneer ik zo ’s morgens mijn rondje loop met Chiqo tref ik vaak de mollenvanger. Een wat oudere dorpsgenoot die voor de boeren mollenklemmen zet. Altijd maken we een praatje. Hij verteld mij het lief en leed in het dorp. Waar er is ingebroken, diegene die ernstig ziek is en waar de politie mét sirene naar toe vloog. Natuurlijk heeft de klimaatverandering ook een vaste plek in onze praatjes. En ik vertel hem hoeveel reëen ik heb gespot en dat ik een ijsvogeltje heb zien vliegen.

Dat laatste vind ik nog steeds zo bijzonder. Van de week zag ik hem (m/v) 2x! Zo’n prachtig gekleurd vogeltje, zo snel ook! Om het beestje op de foto te krijgen, met mijn telefoon, lukt natuurlijk never nooit niet.

Gelukkig mag ik foto’s gebruiken van Ruurd-Jelle van der Leij. Hij is natuurfotograaf en filmer. Opgegroeid hier in Olpae. Ruurd-Jelle was één van de filmers van ‘WAD overleven op de grens van water en land.’

Deze foto (hieronder) is ook spectaculaire, onlangs genomen door Ruurd-Jelle. Hij is een ras-natuurfotograaf mét een engelengeduld.

Prachtig!
Ieder zijn vak. Ik kan erg van het werk van Ruurd-Jelle genieten.

Het is een voorrecht om elke dag de natuur op te kunnen zoeken en te struinen tussen bomen en struikgewas. Het beleven van alle seizoenen. De zon hoger te zien klimmen. Ja, ik kan wel zeggen dat ik een natuurmens ben. Mijn natuur-kennis is niet top maar dat hoeft niet, ik mag er ook gewoon van genieten, zo van het bos.

december challenge

Instagram is een app om foto’s te delen met anderen. Je kan mensen ‘volgen’ en anderen zijn jou ‘volgers’. Sinds 2013 ben ook ik een Insta-gebruiker. Je kunt me vinden onder de naam: ‘froukjess’, ja met twee s’en.

Ik gebruik Instagram vaker dan Facebook. Ik kijk graag plaatjes, dat zal het zijn.
Aangezien ik fotograferen zelf ook leuk vind, plaats ik meestal dagelijks wel een foto. Mijn favoriete onderwerpen: onze hond, de natuur & handwerkjes. De foto’s maak ik met mijn mobiel, een Samsung Galaxy S7.

(foto: mist in de ochtend, rondje hondje 20-11-19)

Zelf volg ik bekenden van mij, andere breisters en natuurfotografen. Ik kan echt genieten als ik de foto’s van ‘kpunkka’, Konsta Punkka, the squirrel whisperer, uit Finland zie. Inderdaad, eekhoorntjes van heel dicht bij! Of de mooie foto’s van breiwerkjes van de Zweedse Pia Kammeborn, ‘kammebornia’. Maar ik vind poezen-acounts en hondenfoto’s ook zo aandoenlijk.

Twee bekende IG’ers, Maramaakt en Puk Vossen, hebben ook dit jaar weer een challenge bedacht. Elke dag van december een foto plaatsen op IG met een bepaald thema. I’m in!

Deze ‘prompts’ staan op het lijstje:

soktober II

Hier schreef ik er al over, soktober. Knit Pro (een breinaalden-merk) organiseert in de maand oktober een KAL (Knit-A-Long) op Ravelry*.

Alle deelnemers breien een paar sokken in de maand oktober. Wanneer die sokken dan af zijn, aan het eind van de maand, zijn er prijzen te winnen. Voorwaarde is wel dat de sokken op Knit Pro naalden zijn gebreid. Een ‘wedstijdje’ sokken breien dus. Altijd leuk!

Ik lig op koers, met nog een week te gaan. Ik heb de hak in de tweede sok gebreid. Tijd voor thee!

Nu nog voet en teen en dan is het paar klaar. Dat moet lukken in de laatste week.

Het bos: De gouden stralen van de zon laten zoveel moois zien. Ik heb veel paddestoelen op de foto gezet. Echt dit jaar zijn er zooooo veel!
Maar deze boterbloem wil ik graag delen. Nog nat van de regenbui, drogend in de herfstzon.

Op de originele foto staat, hoe kan het ook anders, hond Chiqo erbij op. Rechts boven.

Ik vind het elke keer verrassend hoe mooie foto’s mijn mobiel maakt: Samsung-galaxyS7.

Tot snel!
Daaaaag!

*Ravelry: onderaan dit blogje uitleg over deze brei en haak community.

macrofotografie

Wandelen doe ik graag. Dat komt goed uit want hond Chiqo scharrelt ook graag in de buitenlucht. In de natuur is altijd wel iets moois te vinden en ik fotografeer er dus ook op los tijdens de wandelingen. Gewoon met m’n telefoon. Vooral macrofotografie ofwel dichtbij fotografie heeft m’n interesse.
Hier een foto van mezelf in ‘actie’.

Of het nu stenen, mosjes, hout of bloemetjes zijn. Altijd vind ik wel iets inspirerends.

En Chiqo…die banjerd om me heen.

En zo ziet een macrofoto er dan uit: Afgebroken hout.

Maar ook Jiskepoes is één van mijn favoriete onderwerpen.