zonder hoed in de regen staan

.
Titel uit: ‘Go like Elijah’ uit 1973 van de Amerikaanse zangeres Chi Coltrane. Het gaat over het heengaan van de profeet Elia (Bijbel: 2Koningen2). Hij stierf niet, maar werd door een rijtuig met vurige paarden in de hemel opgenomen.

Coltrane en haar moeder reden in de auto. Omdat zij achter het stuur zat, vroeg Chi haar moeder om haar gedachten op te schrijven: Someday my time to die will come. When that will be, I don’t know. I only know that when I have to go, I want to go like Elijah when I go.

(foto: de lende/linde)

Still knitting socks
Een actiefoto van de tweede sok met een hoopje hond op de grond.

Inmiddels gleed dit paar van mijn naaldjes. Voor Janlief. Garen: Admiral Ombré kleur 1879. 60 steken, plat boordje, naaldjes 2.25 mm.

Na elke 10 toeren hang ik een steekmarkeerder in mijn werkje, zo wordt sok II even groot. En het werkt ook motiverend, net als bij streepjes breien.

Sokken-opvouw-trucje
Onze sokken liggen er sinds kort heel netjes bij. Op Instagram kwam ik deze vouwwijze tegen.
1: leg de sokken met hakken op elkaar


2: vouw bovenste teen naar de hak toe.

3: vouw been van bovenste sok eroverheen.

4: onderste teen over bovenste been.

5. onderste been ook vouwen en onderste teen netjes in onderste been stoppen.

Marie Kondō is er niets bij! Zie nu: allemaal nette sokpakketjes.

Boek
Ik las: ‘Je hond beter begrijpen’ van Nadieh Cuijten. Nadieh kende ik al via ‘Van hakjes tot poepzakjes’.

Een pleidooi voor een holistische benadering van hondengedrag.
Een hond (en alles wat ademt, FH) is een systeem van eenheid: fysiek, mentaal, emotioneel, energetisch en spiritueel. De holistische betekenis is allesomvattend. Het één kan niet zonder het ander en een verandering op één niveau beïnvloedt alle andere niveaus. Daarom kijkt Nadieh altijd naar de hond in zijn geheel. Gewoon logisch in mijn beleving.

Veel van wat ik las wist ik eigenlijk wel. Maar het is prima om die kennis wat af te stoffen. (Foto: eerste kennismaking met Douwe)

Douwe en ik hebben bij Danielle Mastenbroek (Happyhonden) de puppycursus en een verdieping hierop gevolgd. Op haar site: ‘De moeilijkste oefening voor een hond is om ons, als mens, te leren begrijpen.’

Danielle leerde mij om goed te kijken wat Douwe aan gedrag liet zien. Ook de beloningsgerichte aanpak. Wanneer een puppy bij je komt wonen, krijg je van alle kanten veel (goedbedoelde) adviezen. Ik werd er best wel onzeker van. Fijn, dat ik met die twijfels bij Danielle terecht kon. September 2021:

Ook heb ik veel gehad aan de podcasts van Monique Bladder ‘Dat doet ie anders nooit’.

Anyhow: Nadieh schrijft verschillende keren in haar boek: ‘Kijk naar de lichaamstaal van je hond, luister naar het gefluister en je hond hoeft niet te schreeuwen.’

Een hond geeft veel signalen af, zie het! Die kleine veranderingen in gedrag beschrijft Cuijten in haar boek. Het opstapelen van binnenkomende prikkels. Hoe werkt het stresssysteem (3x woordwaarde, eh…zitten er wel 5 S-en in Scrabble?). Ook beschrijft ze de Piramide van Maslow vanuit de hond.

Het reukvermogen is enorm van honden. Ze ruiken zelfs ‘stereo’. Als wij de Mac binnenlopen ruiken we de typische geur van ‘de Mac’, een hond ruikt hamburgers, koffie, die ongewassen meneer in het hoekje, augurken etc. Voor een hond is rustig snuffelen van levensbelang. Het koppie wordt er kalm van. Net zoals een breiwerkje voor mij.

Snuffelen is dus hersenwerk voor een hond. Ons rondje hondje bestaat voor een groot deel uit snuffelen en scharrelen van Douwe. Facebooken voor doggy’s. Hij ruikt dan de ree die langs liep, welke honden er voor ons op het pad liepen. Wie er ziek is, wat die ene reu heeft gegeten, etc.

Ook zien & horen honden veel beter dan de mens.

Een hond gedijt goed op keuzevrijheid. Waar hij wil liggen, met welke knuffel hij wil spelen. Douwe heeft een mandje vol ‘sloopknuffels’, hij kiest zelf met welke hij wil spelen. Sommigen worden gelijk gesloopt anderen gaan maanden mee. Kringloop 50 cent en lol voor 50 euro. Een knuffel wordt vaak vakkundig door Douwe uit elkaar gehaald.

Wat nieuw voor me was: Een hond is een conflictvermijdend dier. Dit gaat heel ver. Wanneer Jan bij thuiskomst mij een kus geeft, springt Douwe op. Jaloezie? Nee, hij ziet zichzelf als vredestichter en springt ertussen.

Waar Nadieh ook duidelijk in is: dat een hond het, voor jóu negatieve gedrag, altijd doet vanuit een reden. Heeft het beestje pijn? Is hij bang? Of is er een andere reden voor het gedrag? Speel daar op in. Observeren dus!

In het boek een mooie aanvulling: Nadieh gaf haar pen aan andere experts op hun vakgebied, zoals bijvoorbeeld R. Koeter over osteopathie en G. Engelmoer over Bach Bloesems. De paragraaf over edelstenen was voor mij ook van toegevoegde waarde.

Slotgroet
It is goed om net fêst te witten wat der barre sil,
mar besef dat wat der ek bard, it goed is.

Het is goed om niet alles te weten wat er gebeuren zal,
maar er bewust van te zijn dat wat er ook gebeurd, het goed is.

Be safe, take care en kalm an!
Lieve groet uit Olpae!

do things you want

.
Titel uit: ‘Almost made it’ van de melodieuze rockgroep ‘Racoon’. Het liedje gaat over nét niet winnen. Winnen of verliezen maakt eigenlijk niets uit. Het beste kun je gewoon jezelf blijven. Ook een mooie zin uit de tekst; ‘Op een dag sterven we, de meeste dagen niet’.

Lytse sokjes foar Nanne
Van de week breide ik kleine sokjes voor een nieuwe wereldburger. Patroon: Een persoonlijk brei-recept van F. (Thanks!)

Ik gebruikte een restje Popular Perlé van Beijer en had maar 8.29 gram nodig. Naaldjes 2.5 mm.

Still knitting socks
De sokken die ik op de pennen had moesten even ‘on hold’. Inmiddels ‘one sock done & one to go’.


Lijstjes
Ik ben van de lijstjes. Van een ‘to-do-lijstje’ op de tafel, tot mijn Pinterest* verzameling: Boekenlijstjes, per jaartal, van welke boeken ik heb gelezen. Plekken die we ooit nog eens wil bezoeken en een verzameling van allerlei mooie dingen. Alles overzichtelijk per prikbord ofwel per categorie.

Mijn Ravelry* is tot op het laatste ‘WIP-je’ (work in progress ofwel lopend werkje) bijgewerkt.

En zelfs mijn Spotify* houd ik bij. Wanneer er een liedje bij mijn lijstje gevoegd moet worden of er juist vanaf mag, kan ik nauwelijks het geduld opbrengen om dit op een rustig moment te doen.

Lijstjes geven een soort van structuur aan mijn leven, houvast of grip. Alhoewel dit natuurlijk de zekerheid geeft van één nachtvorstje ijs!

*Pinterest = een sociaalnetwerksite die fungeert als prikbord. Plaatjes die je, al surfend, vindt prik je op één van je eigen prik-borden.

*Ravelry = ook een socialnetwerkdienst, die in 2007 werd gelanceerd. Het is een organisatorisch hulpmiddel voor handwerkers (m/v). Leden delen ook hun projecten, ideeën en hun verzameling garen met elkaar. En mede een internet-tijd-vreter!

*Spotify = een audiostreamingdienst sinds 2006. Je kunt naast je eigen playlist met liedjes en die van anderen, hier ook podcasts mee luisteren.

BuJo
Een Bullet Journal is een agenda, dagboek en to-do lijstje in één. De bullets is een afgeleide van het woord bulletin, wat kort bericht betekend. Een journal staat voor logboek.

Als tiener maakte ik van mijn schoolagenda al een plakboekje. Wat nu ‘bullet journal’ of ‘scrapbooking’ wordt genoemd. Vandaag de dag kun je hele knipvellen kopen, kleurige glitterpennen en washi-tape.

Toen moesten we het doen met plaatjes uit de Popfoto, Hitkrant of Club. Ik schreef er liedteksten en quotes in, heerlijk om zo te spelen op papier. Maar ook het wegstrepen van taken en opdrachten gaf een fijn gevoel.

Foto: Mijn huidige agenda. Een verzamelplaats van kiekjes, veertjes & kattebelletjes. Ik heb al jaren dezelfde HEMA agenda. Elk jaar gaan de oude blaadjes eruit en de nieuwe blaadjes erin. Dit jaar met de Maan-agenda. Wanneer de adressenblaadjes nog netjes zijn hoef ik die niet te vervangen natuurlijk. Een voordeel van dit systeem.

Brei-journal
Anyhow: Scrollend op het World Wide Web zag ik dat handwerkers een breiboek bij houden. Hierin aantekeningen per project: data, welk draadje je gebruikte, welke naalden. Eigenlijk precies dezelfde notities die je ook op je ‘project-pagina’ zet van Ravelry, maar dan op papier. Het inspireert mij, die brei-journals.

Dat wil ik ook!

Dan niet in een tekenschrift want ik ben zo’n dummy die liever geen voudjes wil maken. En dus bedacht ik: Mijn brei-aantekeningen in een kleine multomap te ordenen. Ordenen, het woord alleen al is heerlijk!

Maar dan komen we na punt 1 als vanzelf bij punt 2. Onder moto: mijn ‘voortgang-lijstje’.
Begin ik nu, vandaag, met het bijhouden? Of ga ik alle 323 projecten van mijn Ravelry, mijn online breiboek ook registreren? Dat is 16 jaar!

Ik heb gewikt & gewogen en uiteindelijk besloten de uitdaging aan te gaan. Het grote online archief van mijn werkjes op papier zetten. Ik begon met Ravelry toen ik 38 jaar was. Ik mis dus nog zo’n 24 jaar* aan projecten. Dat knaagt wel een beetje, voor zo’n lijstjes-junk als ik ben. * ik breide mijn eerste trui met 14 jaar. 38-14=24 jaar.

Wat heb ik nu gedaan? Punt 3: alle projectfoto’s van Ravelry in een bestand gezet en bij Printboer Barry laten afdrukken. Full-colour in dik papier.

Nu mag ik die foto’s weer gaan koppelen aan de projecten. Punt 4 dus. En dan punt 5: knippen & plakken met de juiste aantekeningen erbij.

Iedereen snapt dat dit monnikenwerk is. Monnikenwerk staat voor het geduldig en aandachtig uitvoeren van een taak die een lange adem vereist. Voor een goed resultaat ben je wel een tijdje bezig, helemaal wanneer je er wat gezelligs van wilt maken. En toch wil ik het. Dus dat!

Stash-voorraad
Ik zou zelfs nog een stapje verder kunnen gaan en mijn stash (wol-voorraad) op papier kunnen documenteren of ordenen. Eh, nee… dat is echt te confronterend voor mij.

Mijn stash heeft namelijk de grootte van een wolwinkel. Zo is mijn voorraad sokkewolletjes echt niet meer te tellen, het is gewoon veel, heel veel. Nu kan ik nog zeggen, bij het aankopen van een nieuw bolletje, dat ik geen ‘actieve herinneringen’ heb aan die stash boven op dat kamertje.

Wilgenkatjes
Ik ben dol op wilgenkatjes, de knoppen van de wilg. In het voorjaar gaan deze open en dan verschijnen de bloemen, boordevol stuifmeel en honingzoete nectar. Dat is een belangrijke voedselbron voor de eerste insecten.

De reden dat wilgen-KATJES worden genoemd komt omdat de bloeiwijze een lijkt op een kattenstaart. Maar ook de knopschubben: ze zijn zacht behaard en zilverachtig. Zo aaibaar als een kat.

De natuur in
Brandemeer 18 maart.


Echt voorjaarsweer, heerlijk!

Slotgroet
De natuur telt geen uren, alleen de mens wil weten hoe laat het is. (E. Tolle)

Be safe, take care en kalm an!
Lieve groet uit Olpae!

zolang de lente maar blijft komen

.
Titel uit: ‘Zolang de liefde maar blijft winnen’ van Daniël Lohues en gecoverd door Stephanie Struijk samen met het Noordpool Orkest. Een prachtig liedje. Ik kreeg dit filmpje van mijn buurvrouw doorgestuurd. (Dank T!)

Foto: ‘zolang de Oostenwind blijft waaien zullen bladeren blijven vallen’

Ik deelde hier al eens eerder een stukje van Stephanie Struijk.

De tekst is zo mooi, ongecompliceerd en natuurlijk. Zo vol van hoop ook: ‘Zolang de liefde maar blijft winnen, komt het allemaal wel goed’.

Poezekes-kol

De tweede kol gleed van de pennen. Zeeman Royal, 4 mm naald. Voor onze kleindochter Tess.

Still knitting socks
Hoeveel ‘lopende werkjes’ ik ook heb, één ervan is een sok.

Ieder sokkenbreister zal het beamen. Het is het perfecte werkje voor onderweg. Zo’n projectje neemt weinig ruimte in en past altijd in mijn tas. Wachtmomentjes worden fijn met een breiwerkje.

Op Facebook ben ik lid van deze groep:

En in februari deelde ik dit bericht:

Het was een onderwerp wat ‘speelt’ onder de sokkenbreiers (en andere dingen) gezien dat er 175 (!) opmerkingen op kwamen. Er was een veelzijdigheid in antwoorden. Mensen die juist altijd breien vs mensen die dat juist niet doen. En alles ertussen.

En ik? Ik pak mijn breiwerkje soms wel en soms niet uit mijn tas. Mijn gevoel verteld me wanneer het ‘kan’ of wanneer misschien niet. Ik hou hierin de veilige kant aan. Lang leve de ‘breibende’ en het ‘breicafé’ waar we ongegeneerd & eindeloos kunnen breien en toch ook de wereld bespreken.

Acquisitions
Bij de Zeeman in Leeuwarden vielen er zomaar 3 bolletjes sokkenwol in mijn winkelmandje.

Ja, ik koop garen bij de Zeeman of de Wibra. En ja, ik koop ook garen bij kleine ‘stenen winkels’, online of bij Indie dyers*. Ik wissel het af. Dat vindt mijn beurs het fijnste.

*Indie dyers staat voor ‘Independently dyer’. Iemand die garen verft op kleine schaal, gewoon in de keuken bijvoorbeeld. Kleine hoeveelheden en daardoor unieke garens.

Honing
Stem van Paul Jambers: ‘Overdag is hij apotheker maar s’nachts is hij imker’. Als imker had mijn apotheker een goed honingjaar. Genoeg om in de apotheek aan de klanten te verkopen.

Honing uit eigen buurt, altijd goed. En helemaal omdat de opbrengst van dat potje naar Brooke gaat. Beerend rook de zoete verleiding al.

In de categorie ‘Maartse buien’
Natte sneeuw.

Maart Douwe roert zijn staart.

.

Bezem
En ach, mijn bezem ook helemaal nat gesneeuwd, gelukkig hoefde ik niet meer weg.

Slotgroet
Zorg dat je zoveel vertrouwen in jezelf krijgt, dat andermans oordeel, verwijt of afwijzing je niet van slag brengt. (anonymous)

foto: Ruurd-Jelle van der Leij

Be safe, take care en kalm an!
Lieve groet uit Olpae!

 

het begint met een vonkje, een beetje licht in het donker

.
Titel uit ‘Back to you’ van Hannah Mae. Het liedje werd populair door een commercial van de Plus.

Venus en Jupiter
Ik keek naar een ster en onder mij zakte de aarde langzaam weg. (J. Degenaar)

Boven de westelijke horizon staan ze te stralen, Venus en Jupiter. Ze lijken op sterren maar het zijn planeten. Sterren schitteren, planeten niet. De helderste is Venus.

Venus is een binnenplaneet en Jupiter een buitenplaneet. Venus draait om de zon, binnen de baan van de aarde. Jupiter draait ook om de zon, maar die doet dit buiten de baan van de aarde. Dat duurt 11 jaar.

Op 1 maart leek het vanaf de aarde of de planeten elkaar kusten. Deze ‘kus’ heet een Venus-Jupiter conjunctie. Een zeldzame gebeurtenis.

Venus: de planeet van de liefde, harmonie, balans maar ook een snufje materialistisch. Jupiter is op zijn beurt wijs, optimistisch en heeft een onstilbare honger naar kennis. De koppeling van deze twee planeten geeft, hier op aarde, veel goede vibraties dit door de harmonieuze en vrolijke out-put van beide. Positief toch!

.
Dit liedje mag niet ontbreken in mijn blogje: beide planeten worden genoemd. Het is van de Amerikaanse rock-band Train. ‘Drops of Jupiter’ heeft prachtige lyrics. Frontman Pat Monahan schreef het nadat zijn moeder overleed. In het nummer stelt hij zich voor dat zijn moeders geest overal heen kan en dat ze zo het universum kan onderzoeken.

Poezekeskol
Onlangs breide ik deze poezekeskol. Heerlijk warm en makkelijk even aan/om te doen.

Vanaf de achterbank: ‘Wat heb je een mooie kol! Vast moeilijk om te maken…’ ‘Valt mee hoor Tess, als je weet hoe het moet dan lukt dat wel!’

Natuurlijk heb ik twee kleurtjes gekozen en heb een kol voor Tess op de pennen gezet. Ze is begin maart 11 jaar geworden. Eventjes dacht ik, ik brei er één voor haar verjaardag. Tot ik ging rekenen: Ik doe zo’n 30 uur over zo’n kol. Tja… ik heb best veel handwerktijd maar dit zal me never nooit niet lukken. Dus heb ik dat plan los moeten laten. En hey, het wordt vanzelf weer winter!

Taxiritjes
9 jaar terug ‘begon het met een vonkje, een beetje licht in het donker’. De start van onze relatie. En met Janlief ontving ik er meteen een heel gezin bij! Andersom natuurlijk ook. Zo zijn wij nu een stiefgezin (of ‘quasigezin’, dat woord duikt tegenwoordig ook op, in plaats van ‘bonus/stief’) met 5 kinderen, 5 schoonkinderen en 3 kleinkinderen. De derde kwam met onze schoondochter mee.

Door de week mag ik onze kleindochter Tess naar dansen brengen. Onlangs promoveerde ze met haar team tijdens een United-Dance-Organisation wedstrijd. En Kyan (7 jaar), die breng ik naar de voetbaltraining. Het is zo gezellig, die achterbank-gesprekjes.

Brieke kippetjes
Op de handwerkbeurs kocht ik het patroontje ‘Spikkelkipjes’ van Anja Toonen. Ik zag de kippetjes hangen op haar stand en dacht dat dit wel haalbaar voor me was. Ik ben namelijk geen ster in haken. Vroeger, als tiener, wel veel beestjes gehaakt. Beestjes haken heet nu ‘amigurumi’. Deze naam komt uit het Japans: 編み包み.

Ik had nog kleurige minibolletjes katoen van de Action. Het kippenlijfje was prima te doen, de grappige pootjes ook. Die kammetjes, dat lukte me niet van het patroon dus zelf maar iets gehaakt. Zo ook de snaveltjes. Ik noem ze dan ook: brieke kippetjes. Aldus Stellingwarfs – Nederlands verklarend handwoordenboek:

Hier the making of:

Ik heb de kippetjes gevuld met afhechtdraadjes. Ja, die bewaar ik voor zulke karweitjes. Hoe duurzaam.

En die ‘brieke kiepen’ zijn best lollig geworden…

Us Douwe
Het allerliefst is Douwe aan het rauzen. Keihard rennen. Als een komeet!

.
Ik viel niet hoor, alleen de telefoon. Een iets te enthousiaste sprong van Douwe.

Slotgroet

Kalm an, be safe, take care
en een lieve groet uit Olpae!

 

slow down, you move to fast

.
Titel uit ‘The 59th streed bridge song’ hier gecoverd door Scott en Rosanna Spindler. Officieel heet deze brug Queensboro Bridge en verbindt de oevers van East River in New York City. Waar het leven hectisch is.

Dit liedje is een ode om het rustiger aan te doen. De alledaagse dingen van het leven te zien, zoals de bloemen die groeien, aldus schrijver Paul Simon.Het woord ‘groovy’ dook voor het eerst op in een liedje van Bayer-Sager & Wine in 1965.

Later werd ‘A groovy kind of love’ gecoverd door Phil Collins. Groovy staat voor hip, iets goeds of gemakkelijk. En aldus gebruikte Simon ook ‘groovy’ in zijn liedje.

Slow down
Rust nemen neemt niets weg van je productiviteit.
Rust nemen neemt niets weg van je waarde als mens.

Rust en tijd nemen om op te laden zal juist ten goede komen aan je productiviteit en waarde. Als je uitgerust bent voel je jezelf beter en kun je de wereld om je heen met energie aan.

Iets dat veel mensen moeilijk vinden, rust nemen. Voor sommigen voelt het als iets stouts of slechts, of zelfs iets egoïstisch. Vaak voortkomend vanuit je kindertijd: dat je ergens onderweg die overtuiging hebt opgedaan dat het beter is om bezig te zijn, omdat je anders lui bent.


Dieren kunnen hier een mooie spiegel in zijn, ze kunnen zelfs rusteloos worden, of jou tegen werken. Zo zijn er honden die overprikkeld worden en zodra het baasje gaat zitten, wordt de hond rustig. Of honden die op je voeten gaan liggen, katten die in je armen kruipen of op je laptop gaan liggen.


Rust is belangrijk, dieren weten dit instinctief. Als je naar dieren kijkt, zie je dat ze het grootste gedeelte van de tijd gewoon rusten. Ze eten, slapen en doen andere dingen die van levens belang zijn. Maar voor de rest zijn ze gewoon.

Moeiteloos doen ze dat, het gaat vanzelf. We mogen daar een voorbeeld aannemen. Rusten is een belangrijk onderdeel van een leven. Niets om je voor te schamen of iets dat je moet verdienen’.

Geparafraseerd uit een publicatie van N. Cuijten.

En waar sta ik in bovenstaand verhaal over ‘rust’. Ik heb moeten leren dat ik voldoende rust moet pakken. Ik gedij goed op Rust, Routine en Regelmaat.

Ook ik ben opgevoed met het gegeven dat je je altijd nuttig kunt maken. Er is altijd iets te doen, vooral in een ondernemersgezin. Ledigheid is des duivels oorkussen betekent iets als ‘met luie mensen loopt het niet goed af’. Ledigheid = luiheid en oorkussen = hoofdkussen. Meestal wordt dit als vermanend gebruikt tegenover iemand die niets uitvoert.

Inmiddels weet ik (1): Rust = niet synoniem aan lui. (2) Dat ik rust moet nemen om vitaal te blijven. Mijn leven moest een standje lager. En nee, dat gaat niet vanzelf. Ik kwam mijzelf veelvuldig tegen.

Still knitting socks
Een nieuw paar sokken gleed van de pennen. Regenbooggaren van de Zeeman. Altijd leuk om streepjes te breien. Maatje 40, 64 steken op KnitPro Zing naaldjes 2.25. Plat boordje.

Het zijn recht-toe-recht-aan sokken geworden. ‘Plain vanilla socks’ in het Engels, wat zoiets betekent als ‘zonder toeters en bellen’. Het komt voort uit het idee dat de standaard smaak voor ijs, vanille is. Plain staat voor ‘gewoon’.

Nieuwsgierige schaapjes
Voor onze camperbus maakte ik een kussen. Een pakket van Vervaco met de mooie naam ‘Nieuwsgierige schaapjes’.

Het is voorbedrukt stramien, wat het borduren gemakkelijk maakt.

Het was zo leuk om deze te maken!


Nog even voor de borduurders (m/v) onder ons, de achterkant:

Litter picking
Er lag al een paar dagen een brok in elkaar geperst plastic op onze looproute.

Dus nam ik een vuilniszakje mee. Meteen maar een rondje ‘litter picking’ gedaan.

Opbrengst:
ondefinieerbaar stukjes plastic 13x, sigaretten peuken 3x, snoeppapier 3x, plastic beker 1x, blikjes 2x, volle poepzakjes 7x (!!!!), lege ballon 1x.

Kan iemand me uitleggen waarom mensen wél de poep op van hun hond oprapen, maar vervolgens het volle zakje in het bos flikkeren?

En mag ik hardop zeggen dat ik tegen het oplaten van ballonnen ben?

Slotgroet
Zit je in team ‘Ren je rot’: dan kan het zo zijn dat je aan veel moois voorbij rent. Slow down dan zie je echt zoveel meer!

Be safe, take care en kalm an!
Lieve groet uit Olpae!

geen woorden

.
De aarde geeft, de aarde neemt.
Ik kan dit niet rijmen; ik kan er geen woorden voor vinden.
Muziek: ‘Primavera’ van Ludvico Einaudi.

Still knitting socks
Het tweede paar van dit jaar: maat 40, van een bolletje Opal Abo garen, naaldjes KnitPro Zing 2.25, 64 steekjes. Plat boordje over 10 toeren en Hollandse hiel. Ik gaf deze sokken af op de handwerkbeurs bij Wolhobby. Linda was namelijk het verzamelpunt voor: Warm hart warme voeten.

Kleurwerk kol
Aan de poezekeskol breide ik ook een eind. Ik had een teltekening van Pinterest gedownload. Garen: DMC Knitty 4 kleur 602 en Zeeman Royal oud roze. Van beide bollen had ik over. Rondbreinaald KnitPro Nova Metal 4 mm en 60 cm lang. Ik zette 132 steken op.

De buitenkant in patroon, de binnenkant gestreept. Ik had een hulpstukje bij het colourwork/kleurwerk. Een breivingerhoed van Clover. (Dank aan A!) Ik brei continentaals, dat betekent dat ik de draad over mijn linker wijsvinger heb lopen. Deze vingerhoed houdt beide kleuren uit elkaar zodat dit het breien makkelijker maakt.

Ik ben dik tevreden met het resultaat!

Handwerkbeurs 2023
Ik bezocht de handwerkbeurs in Zwolle. Het was voor het eerst dat ik mijn ‘Twist and Turns’ van Stephen West om had.

Ze draagt heerlijk! Ik geef toe: het was leuk om hier en daar een compliment erover te scoren.

Wat ik zo fijn vind aan de handwerkbeurs is dat er naast breien & haken veel ruimte is voor viltpakketjes, quilten en borduren. Ik loop me dan ook te vergapen aan alle mooie borduurpakketten en prachtige quiltlapjes.

Ik had een strategisch plan om alle 157 kramen langs te gaan. Halvewege een coffee/bread-break (zelf mee gebracht, ons bin zuunig) en hup weer doorrrr!

Ik had in het hoofd om een mooi zomers draadje te scoren voor een t-shirt model truitje voor mezelf. Ik kon er niet uit komen, qua kleur niet en garen niet. Aan inspiratie geen gebrek hoor.

Op mijn boodschappenlijstje: ChiaoGoo rondbreinaald 4.5 mm 100 cm en steekmarkeerders.

Daarnaast kocht ik nog een mooi sokkenwolletje voor mijn schoonvader. Zijn lievelingssokken zijn ‘oan ein’ ofwel echt niet meer te maken. Natuurlijk heb ik de sokken meerdere keren onder handen gehad en de gaten gestopt.

Ik maakte dit paar in 2017 en hij heeft ze heeuulll veeuullll gedragen. Misschien vindt hij de kleuren van dit nieuwe bolletje ook wel zo mooi.

Verder nog een haakpatroontje van grappige kippetjes gekocht.

Wandelen
Het was fijn lopen deze week, heerlijk die zon!

Ik was verrast door het prille groen hier en daar. Wat fijn ook, het lengen der dagen.

Sneeuwmaan

De volle maan van 5 februari was zo helder dat ze ons pad prachtig verlichtte.

Slotgroet

Be safe, take care en kalm an!
Lieve groet uit Olpae!

 

angry star

.
Een cover door Chase Eagelson en zijn zusje. Een indrukwekkende tekst, geschreven in 1987 door Gordon Summer ofwel Sting. Het gaat over Ben Linder, die op zijn 28ste werd vermoord door contra-rebellen in Nicaragua. Hij kwam op voor de minderbedeelde medemens.

Het liedje is uiteindelijk een ode geworden aan geweldloosheid. Hoe actueel! Als mensen zijn we “fragiele” wezens, broos en kwetsbaar.

Er is een zin die er voor mij uitspringt:
‘For all those born beneath an angry star, lest we forget how fragile we are.’
Vrije vertaling: ‘Voor iedereen die gewoon de pech heeft om geboren te worden onder een boze ster, opdat we niet vergeten hoe kwetsbaar we zijn’.

(foto: Tom Grimshaw)
Het is niet zo gek om te denken dat er een verband bestaat tussen het leven van mensen op aarde en de stand van de sterren en planeten. Ofwel sterrenwichelarij uit: Zo boven, zo beneden. Zoals bij een geboortehoroscoop: Het gesternte wat op dat moment aan de hemel staat is een soort blauwdruk van het pasgeboren kindje. Zijn (m/v) karakter, levensweg, mogelijkheden en beperkingen. Plaats en tijd zijn van belang.

‘Zo boven’ staat voor de macrokosmos, het heelal. En die wordt weerspiegeld in de microkosmos ‘zo beneden’ zoals de mens. Deze opvatting komt uit de oud Griekse kosmologie en vond zijn weg tot in de huidige natuurreligies.

Toch heeft ieder mensenkind een eigen wil, een vrije keus. ‘Astra inclinant, non necessitant’, aldus de Italiaanse filosoof Thomas van Aquino. Wat betekent ‘De sterren neigen, maar dwingen niet’.

Tot zover de astrologische uiteenzetting.

Stash
Ik had gedroomd, het was een nachtmerrie: motten hadden mijn stash gevonden. Vanaf 14 jaar brei ik. Sindsdien heb ik altijd wat op de pennen. Van elk project heb je garen over. Dus dan vormt zich als vanzelf een voorraad. Daarnaast ben ik een verzamelaar. Van anderen krijg ik soms wol toegestopt, dat garen vang ik dan liefdevol op. Maar ik heb zo ook mijn impuls-aankopen in wolwinkels, op beurzen en breidagen. Nu heeft mijn stash de grote van een wolwinkel.

Al twee keer eerder vonden de motten dit ‘all you can eat- restaurant’. De meeste wolletjes zitten dan ook in een afgesloten plastic bak maar veel van die bakken kunnen door een veelheid van garen niet goed dicht. Hmmm….
Veel zit wel in plastic zakken maar veel ook niet. Tijd om kritisch te kijken en op te ruimen waar op te ruimen valt. Een gewaarschuwd mens telt voor twee toch?

Dus bij het Kruidvat mottenballen gekocht.

Stephen West Mystery KAL
Ik ben er klaar mee! Applaus voor mezelf!
Nee, ik maak geen selfie met de shawl. Ik vind altijd dat ik stom op foto’s sta. In mijn hoofd zie ik er namelijk anders uit dan op de foto’s van mij. Zoiets:

Maar ik heb een fotoshoot gedaan. Zie hier, de ‘Twist and turns’.

Voor deze shawl gebruikte ik Merino 1-draads van ‘Lindewol’. Credit voor het kleurgebruik: Marianne van atelier Lindelicht. Naald 3.5 mm.

Ik had hulp bij de shoot. Altijd fijn als er iemand even kritisch meekijkt.

Ik vertelde al eerder over dit project. Ontwerper West lanceert al 13 jaar in oktober een Mystery KAL (Knit-a-long). Je weet dat het een shawl wordt en hoeveel garen je nodig hebt maar voor de rest is het een misterie. Al eerder deed ik mee. In 2012 breiden we de ‘Rockefeller’.

Still knitting socks
Onze kleinzoon was uit zijn sokken gegroeid. In de auto naar de voetbaltraining, vanaf de achterbank: ‘Froukje? Wil je wel sokken voor me breien? Dezelfde als Opa!’ Maar natuurlijk!

Garen Botter IJsselmuiden Bergen, naaldjes 2.5 mm, maat 32/33.

Content
In het bos verzamel ik geen paddestoelen maar vind ik content. Content is eigenlijk een Engelse term. De algemene definitie: de ideeën die worden weergegeven via een medium. Bij mij is het de inhoud van mijn blog. Al wandelend ploppen er onderwerpen, zinnetjes of thema’s op in mijn brein. Meestal onthoud ik ze wel, maar zet de input soms in mijn mobiel. Zo heb ik al heel wat content verzameld.

.
Nadat ik een blogje de ether heb in geslingerd voel ik het na zo’n dag of zeven weer kriebelen en begin ik te schrijven, foto’s te nemen of vind dàt ene liedje. Ik hoef dus niet te zoeken naar inhoud, er is altijd wel iets wat voor mij het schrijven waard maakt. Sinds 2006 ben ik zichtbaar met een blog. Gewoon omdat ik het leuk vind om die alledaagse prietpraatjes te maken. Bij deze blogje 1001 +.

Slotgroet

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

dust if you must

.
Justin Timberlake (ja echt!), Carey Mulligan en Stark Sands zingen ‘Five Hundred Miles’, de soundtrack van de film ‘Inside Llewyn Davis’. Een zwarte comedie over een fictieve folkzanger zonder veel succes. Met de ontsnapte kater loopt het gelukkig goed af.

Afstoffen

(Rose Milligan)

Vrije vertaling:
Laat je pannen niet helderder stralen dan jij. Stof af als het nodig is, maar neem tijd om te schilderen, een gedicht te schrijven, te wandelen, een vriend te bezoeken of een zaadje te planten.

Maak tijd vrij om rivieren te bezwemmen en bergen te beklimmen, te spelen met honden of katten, muziek te luisteren, boeken te lezen en gewoon te genieten van het leven. Stof af als het nodig is maar het leven gaat door. Je weet dat deze dag nooit meer terug zal komen.

Stof af als het nodig is maar vergeet niet dat je ouder wordt en dat veel dingen die je nu kunt doen niet zo makkelijk zijn om op oude dag te doen. En als je weggaat, aangezien we allemaal op een dag vertrekken, zul je zelf stof achterlaten.

En niemand zal zich herinneren hoeveel rekeningen je betaald hebt, niet hoe je schoon huis was, maar ze zullen je vriendschap, je plezier en wat je hen geleerd hebt wel herinneren.
Niemand zal je herinneren of je goed kon stoffen. Ze zullen je herinneren of je vriendelijk was, klaar stond om te helpen of hoe inspirerend je was. Dus stof af als het moet maar let op waar je je aandacht en tijd aan geeft.

Dit maakt een prachtig bruggetje naar mijn volgende onderwerp. Ik schreef er in de vorige blog al over, het geheim van de tijd. We meten het in uren, dagen, maanden en jaren maar we beleven tijd ieder op onze eigen manier en ervaren tijd altijd weer anders.

Tijdmanagement
Tijd: het vliegt gewoon voorbij! Floep en de dag wordt weer nacht. Hoe komt het toch, mijn gevoel van gebrek aan handwerk-tijd? In dit blogje (weer) geen ‘finished objects’. Private investigation leverde het volgende op:

Tijd-te-kort-syndroom
Op nummer 1: Socials
Afgeleid worden door internet. Vaak is het zo dat, wanneer ik met breiwerk, kop thee en hond me op de bank heb geïnstalleerd dat ik dan, na een paar toeren breien ‘even’ iets op moet zoeken.

Vervolgens blijf ik hangen op de socials zoals WhatsApp, Pinterest, Ravelry, Instagram of Facebook. Ergelijk, dat doelloos gesurf.

Op nummer 2: Energie
De dagelijkse dingen kosten mij gewoon wat meer tijd, lees: energie. Iedereen heeft dat volgens mij wel eens: er komt je even niets uit handen. In het huishouden rommel ik maar wat aan. Het gedicht hierboven is voor mij dan ook ‘koren op mijn molen’.

Op nummer 3: Hond
Us Douwe. Ik loop dagelijks met hem door het bos. Heerlijk om samen op pad te zijn. Het zijn de mooie momenten van de dag. Het ‘kost’ geen tijd, maar de wandelingen nemen wel tijd.

Op nummer 4: Andere bezigheden
Andere dingen die ik graag doe. Lezen en blogjes maken natuurlijk! Dit is het 1000 ste blogje in WordPress. In 2006 begon ik met bloggen, toen via Web-log. Dat platform stopte en ben ik in 2011 overgestapt op mijn huidig computerprogrammatuur. Dit is dan ook blog 1000+.
Maar ook mijn klusjes buitenshuis, zoals het helpen van de minder bedeelden in deze maatschappij, nemen tijd.

Conclusie
Alles heeft zijn tijd. Jaren zeggen niet zoveel, maar hoe je die gebruikt deste meer. Het gaat om de dagen met dat gouden randje want die blijf je je herinneren.

Dus wat ik allemaal bij elkaar handwerk, of juist niet, doet er eigenlijk niet toe. Het is en blijft een fijne bezigheid. Het moet mag vooral ontspannend zijn!

Wel zou ik, als ik heel eerlijk ben, willen dat er meer uit mijn handen komt. Ik maak veel maar er is nog veel meer wat nooit gemaakt wordt. Ik heb nog zoveel projecten op mijn lijstje staan. Nog zoveel mooi garens liggen…

Ik weet dat ik die gedachte los moet laten. Het breien zelf, het bezig zijn met garen, de repeterende beweging, het nadenken over moeilijke patronen: Handwerken is goed voor je (geestelijke) gezondheid. Laat dat de boventoon voeren.

Zo, dat was mijn ‘time-management’ betreffende UKT (uninterrupped  knitting time). Want: tijd hebben we allemaal hoe we die gebruiken is onze eigen keus. Laten we die tijd, voor zo ver het kan, vooral besteden aan leuke en gezonde bezigheden!

Us Douwe
Natuurseries zijn Douwe’s lievelings.

Slotgroet

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

I wanna take you everywhere I go, have you by my side

.
Titel uit ‘For all you give’. Het is een duet tussen de Australische band The Paper Kites en de Britse zing & liedjesschrijfster Lucy Rose. Een echt ‘weg-droom-liedje’.

Stervelingen in de tijd
De mens op aarde is sterfelijk en door dat gegeven leven wij in tijd. Ik kwam deze alinea (hieronder) tegen en het fascineerde mij op één of andere manier.

‘Alle mensen hebben er mee te maken, iedereen kent het, maar slecht weinigen denken er ooit overna. De meeste mensen accepteren het gewoon en verbazen zich er helemaal niet over: De tijd. Je hebt kalenders en klokken om hem te meten, maar dat wil weinig zeggen. Iedereen weet dat één enkel uur wel een eeuwigheid kan lijken. Maar soms kan hij ook als een ogenblik voorbijvliegen – het hangt er maar vanaf wat je dat uur beleeft. Want tijd is leven en het leven woont in je hart’. Uit ‘Momo en de tijdspaarders’ van Michael Ende.

Still knitting socks
Mijn eerste paar van 2023. Sok één is af. Garen: Opal ABO, naaldjes 2,25 en 64 steken.

Hoe komt het toch dat je in sokken die je voor jezelf maakt gemakkelijk foutjes laat zitten. Terwijl je, wanneer je voor een ander breit, de sokken in de richting van perfect moeten zijn.

Ik weet het niet. Feit is dat de (platte) boord netter kon van deze sok. Ik kwam niet helemaal uit met de steken tijdens het vast breien van de boord. Bovendien in de eerste teen liet ik 3 steken (!) vallen die ik met een draadje weer heb vastgezet onder mom van ‘dat-zie-je-toch-niet’. Da’s toch best raar! Bij weg-geef-sokken zou ik de teen hebben uitgehaald.

Wanneer ik foutjes maak denk ik gemakzuchtig: Mensen-werk mag niet perfect zijn, alleen wat God maakt is perfect.

Ik heb in deze sok steekmarkeerders gezet bij elke 10 toeren. Normaal mat ik de centimeters, nu een keer de toeren, dit is net wat nauwkeuriger. Zie, dat dan weer wel.

Stephen West Mystery KAL
Inmiddels bij Clue 3 aangekomen. Beginnend met twee lange rechthoeken met kabel. Het is een leuk werkje maar neemt enorm veel tijd. In mijn hoofd was de shawl al af en kon ik met de trui van Jan beginnen. Dus niet. Maar ik houd vol! Ik heb mijn einddatum iets aangepast. Ik wil de shawl kunnen dragen op de Handwerkbeurs. Dat is 9 t/m 12 februari.

Je kunt de Stephen West Mystery KAL vergelijken met een geheim genootschap. Iedereen die hem heeft gemaakt herkend de ander die dezelfde shawl ook van de naalden liet glijden.

Ik brei stug door. Steek na steek, uur na uur, dag na dag. Wel met plezier hoor!

Us Douwe
Het is echt nat in het bos now-a-days.

Dan loop ik ons loopje op Jan zijn rubberen kaplaarzen. Zo blijven mijn voeten droog en warm, ook bij de grootste modderpoelen. Ik loop erbij als Nelly Frijda in Flodder, alleen de sigaar ontbreekt.

Het maakt me niets uit hoor. Immers wanneer het ‘Takkieweer’ is kom ik in de regel niemand tegen die mij ziet in mijn Ma Flodder outfit.

Slotgroet

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

and save these questions for another day

.
Titel uit: ‘Lullabye’ van Billy Joel. Hij schreef dit slaapliedje voor zijn toen 7-jarige dochter toen ze vroeg: ‘Waar gaan we heen als we doodgaan?’ Billy beschreef het als ‘Nadat je sterft, ga je in de harten van andere mensen en ze nemen je mee door hun leven, en dan geef je dat door aan je kinderen.’ Alexa Ray leek tevreden met dit antwoord.

Maar Joel wilde ook dat zijn dochter het gevoel had dat ze niet in de steek werd gelaten, nadat Joel ging scheiden van haar moeder. Het gaat dus niet alleen over doodgaan maar ook om wat er na andere dingen gebeurt: ‘Ik blijf bij je, no matter what!’. Een slaapliedje met een bron van troost.

I’histoire se répète
De geschiedenis herhaalt zich.

Mijn grootvader had een transportbedrijf en eierhandel. Mijn vader ging als vanzelfsprekend bij mijn opa werken. Pa liet de bodedienst voor wat het was en ging door als ‘eierhandel en poelier’.

De eieren werden destijds vervoerd in houten kistjes. Onlangs kreeg ik zo’n kistje. Dit is één van de eerste kistjes die in omloop waren. Nog uit de tijd dat het telefoonnummer uit 3 nummers bestond. Dus in deze regio waren er dus max. 1000 aansluitingen! (999 + 000 = 1000)

U zult wel begrijpen dat ik erg blij ben met dit stukje geschiedenis. Het krijgt dan ook een mooi plaatsje in onze woonkamer.

Ik begon de alinea met ‘de geschiedenis herhaalt zich’, deze keer wel heel letterlijk. Mijn oma Froukje was getrouwd met mijn opa Jan. Zie deze vrolijke foto:

En zie hier, jaren later, ben ik, Froukje, ook weer met een Jan getrouwd! Best bijzonder eigenlijk.

Lopende werkjes
Volgens mijn Ravelry heb ik 7 ‘work in progress’. Echter 2 van de 7 moet ik nog mee beginnen. En 2 liggen eventjes stil. Dan blijven er 3 over waar ik dagelijks aan werk. Een shawl, een deken en sokken (of course!). Lekker overzichtelijk.

Breien met zijwieltjes
Het werkje wat nu veel van mijn aandacht en breitijd neemt is de Stephen West Mistery Knit A-Long. Dit was een samenbreiproject waarvan de deelnemers van te voren niet wisten hoe het patroon, een shawl, eruit kwam te zien.

Het evenement was in oktober. De eerste clue (aanwijzing) kwam op 6 oktober en de laatste clue kregen we op 29 oktober. Ik was toen al niet ‘bij’ met breien want ik brei de shawl op mijn gemakje.

Ik ben nu bij het laatste stukje van clue 2. Het patroon is in het Engels. Ik heb nog niet heel veel ervaring met Engelse patronen. Ik ben van het team ‘vermijding’. Wanneer ik iets ga maken kies ik eerder voor een Nederlandse beschrijving. Voor mij een mooie uitdaging.

Maar ik brei dus met ‘zijwieltjes’. Ontwerper West heeft namelijk van de hele shawl tutorials gemaakt, instructievideo’s. Ik maak er dankbaar gebruik van. Soms zet ik de laptop op de grote tafel en zit ik in een geconcentreerde & actieve houding de steken die hij doet, na te doen.

Maar er zijn ook stukken in het patroon dat ik ‘alleen’ kan breien. Dan lukt het me prima met het patroon, op papier. Tjonge, wat groeien mijn brei-spier-ballen zo!

Deze shawl brei ik met luxe garen. Soms mag dat. Gekocht bij Lindelicht.
100% merino, 1 draads in de kleuren Pyroop, Rozenkwarts en Mosgroen. Geverfd door Marianne van Lindelicht en zij bedacht ook deze kleurstelling. Het is fijn om met dit garen te werken. Het maakt het breien tot een feestje!

Deken voor Jolly Jumper
Op het bed in onze camperbus ligt een deken dat veel weg heeft van een kleurige quilt. Deze heeft zijn langste tijd wel gehad. Dus tijd voor een nieuwe.

Een granny stripes plaid. Ik gebruik hiervoor de ‘Zeeman Royal’ in 9 kleuren. De deken wordt breed 250 cm en 190 cm lang. Ons camperbed is 140 x 190 cm. Ik wil de deken mooi kunnen instoppen onder het matras, dus die royale afmeting is een goede breedte.

Het is een fijn werkje met een vlog aan of luisterboek. Regelmatig word ik onderbroken door ons Prinsje. Aandacht vragen, daar is hij goed in. En dat is prima! Dan brengt hij me één van zijn knuffels of plant hij zijn pootje stevig op mijn knie.

Still knitting socks
Garen: Opal ABO, naaldjes 2.25 mm, 64 steken. Nieuw projecttasje: Dille & Kamille, gekregen van dochterlief.

Us Douwe
Niets is lekkerder dan vers slootwater! Zo mooi, zijn slokjes maken kringen in het water.

Slotgroet
Winter reminds us that everyone needs some quiet time. (Katrina Mayer)

(foto: maan schijnt door de bomen 6-1-23)

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!