ie moeten niet bange wezen veur hoe de wind soms stiet


.
Titel: Je hoeft niet bang te zijn voor hoe de wind soms staat. Uit: ‘Angst is mar veur eben, spiet is veur altied’ van Daniël Lohues gecoverd door Anniek Pheifer. Tekst onder het youtubefilmpje, even doorklikken hiervoor.

Boek
Ik las ‘Fulltime Avonturier’ van Tamar Valkenier. Hier een linkje naar haar site waar je het boek kan bestellen mét handtekening van schrijfster!

Wanderlust dat woord omschrijft Tamar. Deze term staat voor iemand die een sterk verlangen heeft om de wereld te ontdekken. Het verlangen om uit je eigen leefwereld te stappen en naar andere dingen op zoek te gaan. Dit door te reizen. 


Op haar achtentwintigste besloot de sterrenchef & recherche-psycholoog afstand te doen van al haar bezittingen en op avontuur te gaan. Twee jaar lang fietste ze de wereld rond. Eerst in het ‘veilige’ Europa en daarna alsmaar verder. Vervolgens reisde ze vier maanden door Mongolië met haar paard, kameel en hond en liep nog eens 600 kilometer door Jordanië met een ezeltje. ‘Niet durven maar toch doen!’


Afbeelding van verhaalpin

Met Miriam Lancewood doorkruiste Tamar het hooggebergte van Nieuw-Zeeland, terwijl ze leefden als jagers-verzamelaars. Ze werden daar opgezocht door Floortje Dessing voor haar tv-programma ‘Terug naar het einde van de wereld’


Wat Tamar doet en deed is heftig. Ze zoekt elke keer de grens op. ‘Om je grens te kennen moet je die nu eenmaal wel opzoeken en af en toe overschrijden’. Hier nog een artikel van Paulien met quotes van Valkenier.

Tamara beschrijft goed wat het met haar doet, dat ECHTE avonturieren. Ik ben blij dat ze haar verhaal heeft op geschreven zodat wij lezers een klein beetje mee kunnen beleven wat haar leven inhield tijdens deze tochten.


Ik las met veel ontroering over de momenten dat ze afscheid moest nemen van haar dieren. Het verdriet om haar ezeltje Yustra achter te moeten laten. En het verdriet en frustratie toen haar kameel Simbat gewond raakte.  

Nomadenbestaan
Het spreekt tot mijn verbeelding: reizen met zo weinig mogelijk bagage (letterlijk en figuurlijk) stap-voor-stap in het ‘nu’ zijn. Dit laatste klinkt zweverig en dat bedoel ik ook zo.


Tijdens het lezen kreeg ik ook veel bewondering voor Tamar. Het is echter niet dat ik die avonturen ook zou willen. Het Nomadenbestaan stopt voor mij bij het reizen in onze camperbus, met Janlief en Douwe.


Het ’s morgens niet weten waar we ’s avonds staan. Leven met de dag. Het simpel genieten van het vers gezette kopje koffie in het bos. 

Durf
Je hoeft niet op reis te gaan om je grens op te zoeken, of wie weet te verleggen. Dit reclamefilmpje van merkkleding SAGA, spreekt voor zich, denk ik.

Durf waar je naar verlangt (G.R. Gissing)


.
Dapper zijn betekent niet dat je geen angsten hebt. Dapper zijn betekent handelen ondanks die angsten! (T. Valkenier)

Afbeelding van verhaalpin
And now for something completely different
Still knitting socks: De recht-toe-recht-aan sokken zijn van de pennetjes gegleden.


Ik breide ze in maatje Zuslief. Een restje groene merino sokkenwol en een ‘veel-kleuren-garentje’ van Bella Lana Gute Laune kleur 422. Naaldjes 2.25, 60 steekjes, 60 toer been, 65 toer voet.


Socktoberparty2023
Ingrid en Tiny organiseren deze maand een Knit A Long. Het patroon lokte me! Op 1 oktober was de start. Nadat ik het patroon geprint had en stash-dive deed kon ik los.


Het is een patroon met een soort van kabeltje. ‘Soort van’ want je gebruikt geen kabelnaald. Je gebruikt een techniek om twee steekjes om elkaar heen te breien. Erg leuk! Wordt vervolgd.


Us Douwe
Niets is lekkerder dan vers slootwater! Zo mooi, hoe zijn slokjes kringen maken in het water.


Slotgroet

Afbeelding van verhaalpin


Kalm an, be safe & take care.
Lieve groet uit Olpae!

 

1 reactie (+voeg die van jou toe?)

  1. Trackback: het is net als tienduizend lepels, terwijl je alleen maar een mes nodig hebt | froukje's weblog

Plaats een reactie