beginnetjes

Van de internet-wolwinkel Hobbii kreeg ik onlangs ook twee bolletjes gele wol, om uit te testen.

Dit garen heet ‘1 Class‘ en is verkrijgbaar in 31 kleuren. Op het moment dat ik dit schrijf zijn er 5 kleuren niet beschikbaar maar dan blijven er toch nog 26(!) over. Dit sokkengaren leent zich natuurlijk goed voor het inbreien met meerdere kleuren ofwel colorwork, zie deze foto als voorbeeld:

Met met dit effen garen kun je ook mooi kabels breien in een sok.
Maar ik ga geen van deze technieken gebruiken, nee, ik wil met deze wol een ajourtje in de sok breien.
Daarvoor gebruik ik het patroon van Suzi Anvin, Blackrose Socks. Dit patroon stond in het internetmagazine Knitty, winter 2008. Eigenlijk brei ik de sokken op mijn eigen manier maar gebruik alleen het ajourstukje van het patroon.

Wanneer ik sokken opzet doe ik dit altijd op twee naaldjes, zo wordt de boord mooi rekbaar.
Inmiddels is er al een klein beginnetje, de boord: twee-recht-twee-averecht.
Na de boord begint gelijk het ajourpatroon.
Bij de rechter sok brei ik het ajourtje op naald naald 3, bij de linker op naald 2.

Wordt vervolgd. (Gesponsord door Hobbii)

Wanneer de dagen regenachtig zijn lijkt het of het nog eerder donker is. De hele dag brand er licht in huis.
Het zal elke dag nog iets eerder donker worden, rond 21 december zullen de dagen weer lengen. Niet meteen op 21 december zoals gedacht. Pas na een paar dagen gaat de zon 1 minuutje later onder. Gek genoeg komt de zon in die dagen nog steeds wat later op dus van het lengen der dagen is dan nog geen sprake.
Vanaf eerste kerstdag gaan de dagen weer echt lengen omdat de zon ’s middags later onder gaat, maar ’s morgens op dezelfde tijd opkomt. Dat de zon ’s morgens eerder op komt, dat is pas vanaf begin januari.
We moeten dus nog wel even geduld hebben voordat het daglicht weer echt toeneemt.

Dagelijks wandelen Chiqo en ik, weer of geen weer. Soms heeft Chiqo er geen zin in. Dan blijft hij op de bank liggen en is dan niet te porren om een frisse neus te halen. We gaan vervolgens maar een kort blokje om. Trouwens wanneer het regent en de wind is geur vind ik een kortere wandeling niet erg…

Advertenties

sokkerdesok

Van de streng garen van Hobbii Luxus Sock yarn van Mayflower heb ik een paar recht-toe-recht-aan sokken gebreid. Dit hand-geverfde garen geeft een grappig en bont effect. Ik ben benieuwd hoe de ander strengen worden, Hobbii heeft 16 verschillende combinaties van dit garen. Met meerdere strengen zou je ook een prachtige shawl kunnen breien want het garen is zo lekker zacht!

Ik mocht het garen uitproberen van Hobbii. Hier schreef ik 7 november over in mijn blog. Dit was één van de strengen. Ik breide de sokken met nld 2.25, maat 41 en beenstuk 20 cm. Toch had ik nog 34 gram garen over. Ik ga ze lekker zelf dragen. (Gesponsord door online wolwinkel Hobbii)

Wat is het te merken dat de dagen zoveel korter worden, in de middag zet de schemer steeds eerder in. Vooral bij bewolkte dagen, dan gaat het licht binnen vroeg aan. Bij ons brand de pelletkachel ook vaker. Zo’n kachel is een goed alternatief voor een houtkachel. De uitstoot van fijnstof is minder dan stoken op gewoon hout.

De pelletkorrels, waar de kachel dus op brand, is een milieuvriendelijke brandstof. Deze korrels zijn gemaakt van geperst afvalhout. Helemaal energieneutraal zijn ze niet. Voor de productie is nog steeds energie vereist.

Eind 2013 kocht ik een pelletkachel, mijn idee om voor deze kachel te gaan was duidelijk, zo hoef ik niet het bos in om een boom te hakken. Dat zag ik mezelf namelijk niet doen. Inmiddels heb ik een m(j)anlief maar hij gaat ook voor de pellets in plaats van de motorzaag ter hand nemen.

Onze beestjes vinden het fijn als de kachel brand. Ze zijn dat altijd in de buurt van de warmte te vinden.

Dit blogje wil ik eindigen met een regeltje van Boeddha:

If you light a lamp for someone else it will also brighten your path.

sokkerdesok

Van Hobbii mag ik garens uit testen. En zo begon ik met een streng Luxus Sockyarn vanMayflower uit Denemarken. Het is hand-dyed garen.
Heerlijk zacht. Bij Hobbii hebben ze 16 (!) verschillende kleurcombinaties.

Eerst maakte ik van de streng een handzaam ‘bolletje’ door het garen op een wolhouder te wikkelen met behulp van een ‘paraplu’. Een wolhouder bestaat uit twee delen.
Ik wikkelde het garen op het bovenste gedeelte. Door dit gedeelte op het onderste deel te doen, draait het garen makkelijk af tijdens het breien.
Hier een blog over de wolhouder en de herkomst van de mijne.

Het garen is lekker zacht. Het voelt een beetje als bamboegaren maar het is toch 75% wol (superwash) en 25% polyamid.
Het garen breit lekker. En het resultaat is ook leuk. Ik brei recht-toe-recht-aan sokken en brei op naald 2.25 mm. Wordt vervolgd…

Chiqo weet heel goed hoe hij aandacht van mij kan krijgen. Hij plant zijn voorpootjes op de bank en kijkt me aan. Wanneer dit niet het gewenste effect heeft dan legt hij zijn koppie op mijn schoot. Dan geef ik hem aaitjes over zijn bolletje en we hebben even een goed gesprek. Een monoloog van mijn kant want Chiqo blaft niet terug. Toch is er contact.

Een honden-opvoed-goeroe zal mijn gedrag misschien afkeuren, ik beloon immers het gedrag om aandacht te krijgen. Een hond zou al vroeg de elementaire gehoorzaamheidsbevelen moeten leren zoals ‘zit’ ‘blijf’ en ‘aan de voet’. Chiqo is die bevelen tijdens zijn leventje één voor één ‘vergeten’. Alleen voor een koekje doet hij zijn kunstje. Wanneer ik ‘poot’ zeg gaat hij ‘af’. Hij weet dus wel dat hij iéts moet doen maar welk kunstje is hij vergeten. Ach ik vind dat prima hoor. Op zijn leeftijd mag hij de trucjes om een snoepje te kunnen krijgen best door elkaar halen.

(Sponsor: Hobbii.nl)

 

 

sokkerdesok

De sokken die ik op de pennen had staan, die heb ik gisteren af gebreid.

Al wachtend in het ziekenhuis brei je zo wat toertjes weg! Ik vergezelde m’n schoonzoon die naar de oogarts moest in het UMC Groningen. Al met al viel het wachten best mee. De onderzoeken volgden elkaar snel op en we stonden ook zo weer bij de auto, met medicatie, druppels en vervolgafspraak.

Hier de foto’s van de nieuwe sokken voor MJanlief (garen Beijer Cocktail, naaldjes 2.5 mm, recht-toe-recht-aan):

Ik had de tweede sok al bijna klaar (dinsdag) toen ik erachter kwam dat deze veel ruimer werd dan nummer één. Wanneer ik snel brei (en dat deed ik…) dan brei ik dus veel losser! Ik heb de voet weer afgehaald en in een rustiger tempo af gebreid: nu kreeg nummer twee wel diezelfde wijdte als nummer één.

Vanmorgen bracht de postbode een grappige kaart, afkomstig van E. Een kaart vol zelfgebreide sokken met de tekst: ‘ik ken maar 1 sokkerdersoktalent!’.
Daar word je toch blij van! Zo lief! Dank je wel!

De nazomer is nu echt voorbij. Ik vond het al snel donker worden, zo ’s avonds, maar dit weekend gaat de klok óók nog een uurtje achteruit: Nog eerder donker! Toch houd ik wel van die wisseling in de seizoenen. De herfstkleuren in het bos zijn prachtig. Alsof we in een schilderij lopen.

jarige job

In 2004 werd onze hond Chiqo geboren. Hij is vandaag 14 jaar geworden. Chiqo is een kruising tussen een Friese stabij en een wetterhoun. Een sta-bijna dus.

Dit schreef ik in een eerdere blog:
“Sinds (buur-)Jan en ik een relatie kregen, in 2014, heb ik ook een band opgebouwd met zijn hond Chiqo. Al snel haalde ik het hondje op van no.5,  waar hij toen nog woonde (ik woon op no.9) en liep dagelijks met hem in het rond.

In het begin van onze relatie was er toch nog angst van mijn kant. Voordat Chiqo in mijn leven kwam, was ik namelijk erg bang voor honden. Ooit ontstaan nadat ik, als klein meisje, besprongen was door een boxer waarbij ik viel en de krassen van de poten op mijn rug had staan. Die hond was iets te over-enthousiast, maar dat besefte ik toen natuurlijk niet.
Ik kreeg vertrouwen in Chiqo, leerde hem goed kennen en begreep steeds meer de honden-taal. By the way, ik ben nog steeds bang voor honden die ik niet ken.”

Vandaag een kleine foto-shoot:

Chiqo is een hulphond-light. Alhoewel hij geen diploma heeft om hulphond te zijn, gedraagt hij zich wel zo. Wanneer ik in een mindere fase zit, moet ik toch in beweging komen om Chiqo uit te laten. Chiqo zorgt zo voor ritme en beweging gedurende de dag.
Maar ook zijn positieve karakter: hij is altijd blij. Vrolijkheid werkt aanstekelijk.
Dan is Chiqo zeer mindful, ofwel indachtig. Hmm… nee, dat klopt niet, een hond kan zich volgens mij niet bewust zijn van zijn ‘fysieke gevoelens en gedachtes zonder oordeel’. Chiqo gaat meer mindlessness door het leven. Hij leeft in het nú, geniet wanneer dat kan, slaapt wanneer hij wil en is blij wanneer hij ons ziet.

Onderstaande foto maakte ik voor het vak photovoice op school. Het idee van photovoice: een foto zegt meer dan duizend woorden.

Deze foto is persoonlijk. Toch mag deze foto ook gezien worden.
Mijn hulphond-light!

wafelsokken

De sokken voor dochterlief Jildou zijn af. Ik startte dit paar al op 3 mei. Het patroon is van Sandy Turner: Bleuberry Waffle Socks. Leuk om te breien.

Dit paar ging gepaard met de nodige onhandigheden van mijn kant.
– Ik kwam er achter dat ik verschillende naaldjes in mijn breiwerk had, 2.5 en 2.25 mm waarschijnlijk ergens in het beenstuk van de eerste sok verwisseld. Toch maar door gebreid met de verkeerde naaldjes, bij het dragen zal Jildou het denk ik niet merken.
– De wisseling van het patroon zit op de voorvoet, gelukkig valt dit niet op.
– Ik kreeg het niet voor elkaar dat de tweede sok dezelfde kleurwissel heeft. Normaal lukt me dit altijd wel om twee identieke sokken te maken. Maar nu ik ze af zie vind ik dit toch niet storend.
Jildou zal ook met dit paar vast wel weer blij zijn!

Nu het prachtig nazomerweer is, is het in het bos ook fijn wandelen. Mijn rondjes worden weer wat langer, gelukkig! Ik loop nog niet zo snel, Chiqo moet dus zo nu en dan wel even op mij wachten.

Maar dat vindt hij niet erg, onderweg is er genoeg te snuffelen.

Nog even en de bladeren van de eik, nu nog bladgroen, zullen verkleuren. Het lijkt hier mooi, zo met het zonlicht er op.

ouderdomskwaaltjes

We worden ouder, gelukkig wel! Maar ‘elk voordeel heb z’n nadeel’: onze ogen worden slechter ten gevolge van presbyopia oftewel ouderdomsverziendheid. Het heet verziendheid omdat in de verte kijken geen problemen geeft maar juist dichtbij het oog zich niet meer scherp kan stellen. Jan en ik hebben beide een leesbril nodig, maar die willen we dus niet aan een touwtje om onze hals. Gevolg hiervan is dat er overal in huis brilletjes rondslingeren: op de nachtkastjes, op de eettafel, op de werkbank (Jan), in de tas (Froukje) etc. Soms liggen er drie op tafel en soms zijn ze allemaal verdwenen…

Al eerder schreef ik dat onze veestapel (ook) ouder wordt.

Dit gaat ook met de nodige kwaaltjes gepaard. Stabijna Chiqo wordt steeds dover.. Wat? STEEDS DOVER!
Wanneer er een auto onze oprit op rijdt hoort hij dat niet meer, zelfs het tuinhekje doet hem niet meer opkijken. Maar ‘elk nadeel heb z’n voordeel’: hij is ook niet meer bang voor onweer. De donder gaat aan hem voorbij. Hij lag deze zomer achterhuis terwijl het rommelde in de lucht. Eerder was hij bij het horen van onweer al onder de tafel gekropen. Hopen dat dit ook zo zal werken bij het vuurwerk straks in december!

Ik ben druk bezig met de tweede sok van het paar voor dochter Jildou. In mijn omgeving kan ik de door mij gebreide sokken wel kwijt. Naast Jildou kiest Jan ook altijd de zelfgebreide sokken uit de la. Om eerlijk te zijn kan ik niet tegen de vraag opbreien. Ik vind dat fijn: sokken breien is zo leuk en het maakt het maken nog leuker wanneer je de ontvanger er ook blij mee kan maken!

Een nieuw item op mijn blog: wat ligt er bij mij op mijn nachtkastje. Of wel: in welk boek ben ik aan het lezen? Op Pinterest ben ik gaan bij houden welke boeken ik heb gelezen. De teller van 2018 staat nu op 12. Nu op mijn nachtkastje: Loes de Hollander met: ‘Mij zie je niet’. Het is best wel een apart boek. Geschreven vanuit een ik-personage met hoofdstukken afgewisseld gezien vanuit het slachtoffer van die ik-personage. Een pittig thema: de ik-persoon verloor haar tienerdochter door suïcide ten gevolge van pesten. Wat het boek wat apart maakt is dat de ik-persoon moorden pleegt en hier mee wegkomt. Ben nu halverwege het boek. Leest wel gemakkelijk weg. Wordt vervolgd.