go easy on me

De nieuwe singel van Adele  ‘Easy on me’ gaat over haar scheiding. De ellende waar ook haar zoon niet aan ontkomt. ‘Easy on me’ oftewel ‘maak het me niet moeilijk’. Voor haar zoon: ‘Heb begrip voor mij en mijn keuze destijds’. Dapper hoor, hoe persoonlijk Adele in haar teksten kan zijn.

Eigenlijk zou het logisch moeten zijn. Eigenlijk zou iedereen de ander vriendelijk en met zorg tegemoet moeten treden. Altijd. Ik denk echt dat ieder levend wezen altijd zijn best doet. De intentie heeft het goed te doen. En minder handige keuzes die iemand doet, nooit gebeuren met opzet. 

Deze illustratie van Charlie Mackesy vind ik prachtig bij dit thema passen. 


Een beetje ‘go easy on me’ voor jezelf maakt je leven net wat makkelijker. Maar ok, ook ik weet dat het best wel lastig kan zijn, geduld hebben met jezelf. Dat dus.

Werkjes
Sokken voor Jan: garen Opal Abo, naaldjes 2.25 mm, patroon Twizzlersocks. 


Dit lopend werkje is afgerond. Met deze sokken deed ik mee aan een Knit-A-Long. In het kader van ‘Socktoberparty’ kon je meedoen door dit gratis patroon van Ravelry te breien. Georganiseerd door Ingrid van ‘Sunny Design’ en Tiny van ‘Design by Tiny’. Deze KAL loopt tot 31 oktober. Het patroontje breide zo mooi, daar maak ik nog wel eens een paar mee.

Koffie? Ja, lekker! Lichtbakje erbij? Ja, doe maar wat extra lux!
Wanneer de dagen zo donker zijn pak ik wat extra licht = lux. Onderwijl ik wat toeren haak.


Mijn deken, Granny-stripes. De toeren zijn lang: 250 cm! Garen Zeeman Royal, haaknaald 4 mm. Tomeloos haken, ik hou ervan. 


Puppyspam
Het gaat goed met Douwe. Hij groeit erg snel. Hij is zooooo lief en leert bovendien graag.


We gaan trouw naar de puppycursus bij Happyhonden waar Daniëlle ons veel leert. Natuurlijk valt of staat het geleerde met oefenen thuis.


Hier leren we onze hond ‘tussen je poortje’ te zitten. Als oefening voor bijvoorbeeld wachtkamer van dierenarts. Ook voor andere honden die binnenkomen is het erg prettig, geen blikken op je gericht.

Zo mooi om te zien hoe alle drie baasjes contact hebben met hun hond. Op het cursus terrein is er volop ruimte om te oefenen. Letterlijk en figuurlijk! Fijn.

Het ‘alleen zijn’ is nog een dingetje. Of eigenlijk: Het ‘niét alleen kunnen zijn’. Douwe is eerste wel even bezig met zijn Kong (speeltje waar leverpastei in zit) maar heeft Douwe door dat hij alleen is en opgesloten zit dan gaat hij blaffen. En we wonen helaas niet in een losstaand huis en dat maakt het blaffen nog lastiger. Gisteren een cameraopstelling gemaakt, zodat we zijn blafgedrag konden opnemen voor Daniëlle. Natuurlijk nèt als Douwe gaat blaffen viel verbinding weg. Grrrr! Vandaag take II.


Douwe heeft inmiddels knuffel Teun met hartslag, een spray met feromonen en een fijne mand met een oud shirt zijn baas erin. Maar het liefst, het allerliefst ligt Douwe tegen mij aan op de bank en dan laat hij zich niet verleiden door een Teun, een geurtje of wat dan ook.

Wat die knuffel betreft, Douwe is er erg blij mee. Maar rustig wordt hij er vooralsnog niet van. Hij wil Teun het liefst slopen. Gelukkig is Teun nog heel. En anders, dan trekken we het gewoon van Douwe zijn zakgeld af. Zo.


Deze week mag Douwe een keertje proefdraaien bij de opvang. Ik kan immers niet van Jan verwachten dat hij bij al mijn trips buitenshuis vrij gaat nemen. Om de week heeft Jan al een ‘baasje-dag’ vanwege verplichtingen van mijn kant.

Het is makkelijk dat Douwe gewend raakt aan de opvang. Een hond mee op de motor is nu eenmaal niet een goed plan. Tenzij je een zijspan hebt natuurlijk. Maar aan een snelle rode Ducati zo’n bakje hangen, is ook zo wat. Hoogstwaarschijnlijk zal Douwe de opvang best wel gaan waarderen. 

Herfst


Het zo mooi in het bos. 


Prachtig zoals de zon weerspiegelt in het water.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

There are blessings all around you

‘Sunlight fell and reminded me that life can be so gracious sometimes
There are blessings all around you
Open up your eyes, feel the sunlight fall upon you
Let it free your mind, there are blessings all around you
Take a step outside, let your heart shine in a new light.’

Luchtballon
De titel komt uit dit prachtige liedje van de jongens van Hollow Coves. Ik ontdekte het via ‘Jochem in de Wolken‘. Lang leve Shazam, dit is een app die je verteld welk liedje het ‘hoort’. 

Anyhow: een echte aanrader, dit programma. Samen met de nuchtere Drent Ike Visser vaart Jochem Myjer in Ike zijn luchtballon over Nederland. Het programma gaat vooral over de liefde voor de Nederlandse natuur.



Herfstsokken

Dit paar gleed me van de pennen, gelukkig toen ze af waren. Voor dochterlief.


Regia Classic Star Color, kleur 4462. Nld 2.25 mm. Recht-toe-recht-aan met plat boordje.

Meteen maar een nieuw paar opgezet. Voor Janlief:


Met dit garen. Huis-Beerend hielp even mee tijdens de shoot. 


Breidagen
Eindelijk…eindelijk kon het weer, struinen op beursvloer van de breidagen in Zwolle. Heerlijk om in ‘real life’ garens te bewonderen, mensen te spreken en gewoon een bak inspiratie op te doen.


Kleine sfeerimpressie. Van links naar rechts: Wolbeest, Holland Creatief, Lindelicht en Schaap&draak.

Ik kocht bij Fratsen van Sas een leuke label. Sas heeft een prachtig winkeltje op wielen. Net zoiets als Holland Creatief. Het lijkt mezelf geweldig om zo de streek op te gaan en op elke markt je deurtjes los te gooien. 


En dan hier mijn buit:


De sokkenwolletjes, die van ‘Scheepjes’, kocht ik bij Marianne van Lindelicht. Mooi ingepakt met een zakje met knoopjes, bedeltje, thee en wolwasmiddel. Zo leuk! Met deze wol heb ik een speciaal plan. Maar dat houd ik nog even voor me.

Dat boekje, ‘Vissersdeken van tante Knots’, stond al op mijn lijstje. Hierin allerlei steken die in visserstruien werden gebruikt en uitleg om een eigen deken te breien. Altijd leuk, dekens breien. Houdt je lekker van de straat, zal ik maar zeggen.

De streng garen ‘Eenhoorn bij nacht’ is gewoon zo mooi. Ik mocht van mezelf één streng sokkengaren kopen. En het werd deze.

Alleen dat labeltje ‘Keep calm and’ was een impulsaankoop. Applaus voor mezelf! Ik heb me supergoed in weten te houden. Want: 1. ik heb al een enorme stash, 2. ik heb (nog steeds) geen geldboom in de tuin.

Puppyspam
Douwe houdt van stokken. Hij toogt ze nog niet mee naar huis hoor. Nee, gewoon een stok om mee te lopen, dat is altijd beter dan ‘mee te slaan’ toch.


Gisteren zijn we naar het wad gereden. Schapen kijken! Maar ook even bij de waddenzee gesnuffeld. Gezellig samen in de camperbus.



Herfstkleuren
Ik kan enorm genieten van de kleuren die de herfst met zich meebrengt. Zie nou, die schakeringen in dit eikenblad! 

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

I wish people would stop yelling and start listening

Uit Chef’ special, Birds.

Zanger Joshua Nolet:
‘Het nummer is ontstaan op mijn kamer, toen ik zo’n melancholisch momentje had vol gedachtenkronkels. Er zaten zeven vogels op een dakraam en ik had het idee dat ze meer wisten. Maar ja, vogels kunnen niet praten… Ik had allemaal onbeantwoorde vragen, maar het gaat er uiteindelijk om dat je gewoon blijft vragen. Volgens mij is de tekst ook helemaal niet logisch voor anderen’.
Heel herkenbaar en wél logisch voor mij althans!

Puppyspam
Onze kleine Douwe is inmiddels 3 maanden. Hij leert snel, groeit snel en veranderd snel. De wandelingen worden langer.

Zondag naar het Doldersummerveld. één van de mooiste Drentse heideterreinen. Zo’n weidse stilte daar. Ons busje (rechts boven op foto) valt in het niet in deze omgeving. Maar ook op camperplaatsen valt de onze altijd in het niet. 😉

Het laatste stuk van onze wandeling was Douwe moe en mocht hij in Jan zijn armen.

Douwe is vol energie en het is prachtig om te zien hoe hij kan rennen!

Hij leert zitten en liggen op commando. Douwe is graag bij ons in de buurt en we oefenen ijverig met het ‘alleen kunnen zijn’.

Deze foto maakte Moniek Bosman. Zo prachtig!

Lytse sokjes
Er wordt een broertje verwacht! Dus breide ik een paar blauwe sokjes.

Vroeger wisten de aanstaande ouders vaak niet welk geslacht hun kindje had. Wij wisten het bij beide kinderen wel, ze zijn geboren in ’91 en ’92. Ik vond het fijn om te weten. Handig ook met kleertjes maken. Nu is het heel normaal geworden om te weten ‘wat’ het wordt.

Klaar om op te sturen. Garen: 17 gram Botter IJsselmuiden Bergen kleur 095, naaldjes 2.5 mm. Ik gebruik altijd het schema van Wolhalla.

Herfst
De temperatuur buiten is gezakt naar standje ‘herfst’. Om het ín huis behaaglijk te hebben branden we de palletkachel. Jan heeft in de garage al een voorraadje brokjes aangelegd.

Vroeger thuis hadden we een openhaard. Op sommige dagen gloeide het roet op de achterkant. Mijn moeder zei dan altijd: ‘Wanneer het roet gloeit gaat het regenen.’ Bij de palletkachel zie je dit niet echt. Wel kan je op sommige dagen het roet ruiken. Ja, inderdaad dan komt er regen.

Natuur
Het is heerlijk om weer veel door het bos te struinen. Ja, ik kan genieten van het wisselen der seizoenen.

Het verval in de herfst, ik vind het mooi, ik hou ervan!

Douwe wacht geduldig wanneer ik hier en daar een foto maak.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

 

vies

Het rent door het huis en het laat sporen na
Het plast wanneer je je omdraait, zo op de vloer. Ja, ook op de mat waar de plas dan vervolgens onderloopt, dus mat aan twee kanten nat. Denk je dat die plasjes het enige zijn?


Nee dus. Een pup beschouwd het als zijn taak om, op een regendag, een gat in de tuin te graven tot minstens aan China toen. Heerlijk! Met andere woorden, je blijft lekker bezig. Net de vloer gedweild en het is weer vies. Ik heb nog nooit zoveel gedweild. 

En dat is nóg niet het enige. Het bijt in je tenen, het bijt in je veters, je schoenen. Het bijt in je arm en in je neus als je niet oppast. Ja, het heeft bijt-speelgoed. Zeg maar gerust spoiled met bijt-speelgoed. Maar met een niet aflatend enthousiasme bijt het blij in het rond.


Als het gaat slapen dan is het nog oppassen geblazen. Want wordt het wakker dan moet het plassen. En snel ook. Gevolg dat je constant in een staat van alertheid verblijft ook wanneer het in dromenland verkeerd. 


Fijn zo’n pup! 

Begin 1991 werd ik moeder van een heel klein hummeltje dat veel later ging luisteren naar de naam Wessel. Natuurlijk waren we super blij, trots en al die dingen meer. Maar als ik heel eerlijk was vond ik het ook best wel lastig. De verantwoordelijkheid, de vermoeidheid en onzekerheid die me parten speelde.


Gelukkig kon ik zus altijd bellen om ongegeneerd van me af te klagen. Over de nachtelijke huilbuien, de dagelijkse huilbuien en het spugen. Ik vind dat iedere kersverse moeder zo’n zus moeten hebben. Iemand waartegen je je niet groot hoeft te houden en gewoon mag klagen. Eindeloos.

Anyhow: Het mooie is dat elk mens dat ooit een puppy heeft opgevoed wel begrijpt wanneer je even klaagt.

Handwerken
Breien en haken staan op een iets lager pitje, dat spreek voor zich. Het is wel zaak dat ik toch mijn handwerken wel blijf doen, het is namelijk fijn voor het brein. 


Grannystripe deken
Ik had een nieuwe deken opgezet. Deze maak ik maatje groot. Eén kant is 2.20 m. Vandaar dat ik nog naar de Zeeman ben gerent om nog een aantal bollen op te halen.


Helaas waren niet alle kleuren er meer, maar ik heb er nog wel een kleur bij gekocht. Die donkerrode in het midden. Negen verschillende bollen nu en van alle kleuren heb ik 2 à 3 bollen. Van ecru en leverkleur meer omdat ik die vaker ga gebruiken en ook de rand hiervan doe. 


Het is een tomeloos haak project. Geen druk dat het project af moet. Een grote deken kost nu eenmaal tijd. Maar gek genoeg geeft dat ook een zekere rust. Gewoon haken om het haken. 

Still knitting socks
De sokken van Jildou? Zo nu en dan een toertje is een sok in een maand. Nu bijna eentje af. Garen: Regia Classic Stars Color, naald 2.25 mm.


Breit mooi! Herfsttinten hoe toepasselijk. Jildou loopt nog niet op blote voeten dus ook dit project heeft geen deadline. Hoe heerlijk toch!

Wandeling
Douwe moet nog wat wennen aan de riem maar ik merk dat hij de ommetjes die we maken wel kan waarderen.


Het gekke is dat hij buiten onze tuin (& huis) nergens anders plast. Wanneer we op stap zijn houdt hij de plasjes in tot we thuis zijn.


Nu hoop ik dat Douwe, wanneer hij aan ons rondje-hondje gewend is geraakt ook in het bos gaat plassen. 


Dierendag


Links Chiqo, rechts Douwe.

Sunset
Zondag ging de zon zo mooi onder, dus inplaats van de kerktoren sluit ik af met deze foto.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

looking’ out my back door

Woord vooraf: De puppyspam treft u achteraf aan.

Dit liedje is geschreven door de frontman van Cleer Water Revival, John Fogerty. De tekst is gevuld met reuzen, dinosaurussen en olifanten die in een vrolijke optocht, al dansend door de achtertuin gaan. Je zou kunnen denken dat het over een drugs-trip gaat, maar Fogerty vertelde dat hij het voor zijn destijds driejarige zoon Josh schreef.

Ooit zat ik in een muziekgroepje.
En gelukkig hebben we de foto’s nog! Really, it’s my lefthand. ↑
Anyhow: Van dit nummer werd ik altijd vrolijk wanneer we het speelden. En nog steeds als ik het hoor.

Deken nummer 9 eh, geloof ik, zoiets…
Eigenlijk was het de bedoeling dat deze plaid voor de camperbus zou worden.

Ik heb geen bestaand patroon gebruikt, maar heb me laten inspireren door urenlang Pinterest-surfing. Echter is deze Granny-Square-deken ietwat veel te klein geworden! Om met de deken te gaan goochelen om passend te krijgen op ons camperbed: Geen-zin-in. Bovendien vind ik haar zo mooi.

De plaid dat er nu op ligt, misstaat niet. Man evenmin trouwens. Noodzaak om nu als de wiedeweerga een nieuw sprei te maken is er dus niet.

Ik hoop dat ik, met dit te-kleine-plaid, Jan zijn kleindochter blij kan maken.

Vrolijke kleurtjes en lekker dik. Echt een meisjes-plaid om heerlijk onder te verdwijnen.

Garen Royal van Zeeman. Fijn garen om mee te werken. En eerlijk is eerlijk: betaalbaar. Naald 4 mm. 140 cm x140 cm.

De beroemde Granny Square, of het Oma Vierkantje is de basis voor veel haakwerk. De eerste vermelding van dit vierkantje is te vinden in het Engelse boek “The Weldon Company” uit 1897. Dit patroontje werd aanbevolen voor het opmaken van restjes. Maar waarschijnlijk bestond deze techniek al veel langer.

Tot op vandaag maken wij er nog dankbaar gebruik van. Je kunt er dan ook van alles van maken, van onderzetter tot sprei. Het is maar net hoeveel van deze vierkantjes je inzet.

Deken nummer 10 of zo?
Deze Granny Square is af dus doorrrrr…. Deken nummer 10 of zo… Ik haak deze nu in Granny Stripes. Ja, dat kan ook, gewoon tomeloze toeren haken. Deze (foto hieronder) maakte ik al eens, ook van Royal Zeeman:

Zo in de herfst, richting winter haakt het lekker weg, een plaid. Lekker warm op schoot. Nu heb ik dáárover niet te klagen now-a-days. Douwe vindt het zo fijn om op een schoot uit te rusten. En vaak is mijn schoot wel beschikbaar.

Haken of breien met een hond op schoot is prima te doen. Bloggen is een andere tak van sport. Niet echt ergonomische typen zo.

Goed, even terug naar deken 10 of zo. De kleurtjes koos ik onlangs bij de Zeeman. Ik kan niet goed ontdekken of Douwe het met de kleurcombi eens is.

Beginnetje, nee begin! Toeren worden 2 meter lang. Of breed, dat ligt eraan hoe veel toeren ik uit een bol kan halen. Eh, snapt u het nog?

Puppyspam

Het valt niet mee om mooie foto’s van een enthousiaste spring in het veld te maken!

Douwe groeit als kool en dartelt door het leven. Observeert alle nieuwe honden in de omgeving, om dan te bedenken, ‘hé ik ken jou al’. En dan gaan de remmen los. Hij bespringt de volwassen buurhond dol enthousiast, wat dan meestal niet beantwoord wordt.

Wel logisch, ik zou ook niet willen dat een nieuwe buurman me op de rug zou springen en me bovendien om mijn mond zou slikken.

Douwe springt ook bij mensen op, bijt blij in het rond. Ik verontschuldig me dus nu al naar de ander toe: ‘Ja, hij moet nog veel leren en pas op hoor hij bijt! ‘

‘Toen onze Douwe een Douwe-tje was, was ie aardig om te zien. Nu blaft hij alle da-ag-en en bijt nog bovendien!’ Dat liedje spookt op die momenten door mijn brein.

Een pup krijgt tijdens wandelingen veel aandacht van willekeurige passanten. Een pup, althans deze, vindt die aandacht geweldig en springt, likt en bijt er op los. Nu is dat nog acceptabel, want och hij is nog maar 11 weken maar wanneer hij 11 jaar is dan is dit gedrag niet zo fijn meer. In mijn hoofd: ‘Help! Hij leert het nooit!’ Of eerder: ‘Help! Ik leer het hem nooit!’

Het is niet zo dat ik niet-wetend de opvoeding instap hoor. Ik lees boeken, zie blogs en snuffel op internet naar hondengedrag en hondenopvoeding. Beluister de podcast ‘Doet ie anders nooit’ van Monique Bladder, ook informatief! Nee, ik onderschat dit proces niet. Maar besef me ook dat niemand de perfecte hond heeft. Net zo min er geen enkele baas perfect is. Want hey, zo is het maar net.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

 

berk

haiku
‘Het herfstbos schemert.
In ’n heksenkring van zwammen
spookt een witte berk.’ (A vd Straaten)

Bovenstaand vers heet een Haiku. Dit is een vorm van Japanse dichtkunst waarbij een vers uit drie regels bestaat en waarvan er lettergrepen in de regels 5-7-5 zijn. Het is van oorsprong een natuurpoëzie. Iets moois in de natuur druk je dan uit in een Haiku.

Alleen wat jou raakt zet je erin en alleen dat beeld breng je over. Ofwel alles wat niet essentieel is wordt weggelaten. Lekker kort, daar houd ik van.

Doel: rust ervaren in je hoofd. In deze hectische wereld kunnen we dat goed gebruiken.

Deze Haiku is van mij:

Lopend in natuur
ervaar ik de rijkdom van
zijn in hier en nu.

Douwe
Zaterdag, morgen dus, wordt Douwe 11 weken en is hij 2 weken bij ons. Het gaat goed. In de camper of auto rijden daar is hij al aan gewend. Zindelijk? Op het moment dat je denkt ‘het kwartje valt’ plast hij zijn blaas leeg in huis. Maar ok, poepen doet hij al even buiten.

Douwe is gezellig en vrolijk. Maar ook vermoeiend hoor.. Gebroken nachten (Jan vooral) en constant opletten waar hij plasjes neerlegt. Mijn breitijd is minder dan voorheen. Maar, hey, zie nou zo lief!

Still knitting socks
Ik had dochterlief een wolletje laten kiezen.

Ok, dochterlief had welsiswaar weinig keus 😉 maar ze vond een bolletje wat haar paste. Dus ben ik begonnen met een paar sokken voor haar.

Jildou moest een keuze maken tussen 53 bolletjes.

Ik ben een sokkenwol-hoarder, ofwel sokkenwol verzamelaar. Helemaal niet erg hoor, ik vind het verzamelen van sokkenwol een hobby op zich.

Zolang het in mijn plasticbakken past is er niets mis mee. En een beetje proppen, ook niets mis mee!

En zo is het maar net.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

meet oounze Douwe

Onze Douwe
We hebben gezinsuitbreiding gehad: oounze Douwe.


(Fotocredits Afke)
‘Oounze’ is dialect, ‘us’ Douwe kon ook, dat is Frysk. We praten toch meer Stellingwarfs vandaar ‘oounze’ Douwe..

Douwe is een Friese Stabij van nu 9 weken oud. Douwe betekent ‘vriend’, ‘vrede’ en ‘onschuld & eenvoud’. Prachtig toch! In het nest heette hij al Douwe. We wilden graag een Fryske namme dus Douwe bleef Douwe heten. 


Hij komt uit een nestje van 7, allemaal reutjes. Hier het hele stel, inclusief moeder Fenny. Douwe is de tweede van boven.


Sinds zondag woont Douwe bij ons. Het gaat goed. Douwe is een vrolijke pup die de hele dag om ons heen dartelt. Natuurlijk slaapt hij ook veel en we pogen hem zindelijk te maken.

Het is een werk-hondje, wil graag een pootje meehelpen!

We verwachten dat Douwe een forse Stabij zal worden, hij staat namelijk op hele stevige poten. Vader is ook fors dus vandaar onze verwachting qua grootte. 


Voornu mogen we vol aan de bak. Een pup die overal plast en poept. Ondanks onze beloningen wanneer hij het toevallig buiten doet. ’s Nachts moest Douwe erg huilen en blaffen. Dit kostte Jan zijn nachtrust. (Ik slaap er doorheen….’ontaarde baas’) Sinds gister slaapt hij bij ons op de slaapkamer en is hij stil. Okay, het zal hond-pedagogisch wel totaal onverantwoord zijn, het zij zo.

Hij is niet bang aangelegd. Is aan veel geluiden al gewend. Vindt mensen ontmoeten één groot feest. Hieronder de eerste ontmoeting met dochterlief. Van de meeste honden wordt Douwe ook wel blij, maar moet hierbij echt de hond uit de boom kijken. 


De grote verdwijntruc snapt Douwe totaal nog niet. Bij een wasje van boven halen (mij) gaat het alarm af (hij). Komt ook vast wel goed, zei ze niet gelovend in haar eigen uitspraak.

Campervan
Vorige week zijn Janlief en ik met onze bus op pad geweest. Fijn, even er tussenuit.


We reden via Edersee naar Zwarte Woud en Bodensee.


We maakten gebruik van de camperplaatsen.


En zo ziet het er dan uit, zo ’s morgens vroeg: a campervan with a view!

Onze bus is in de regel echt de kleinste op zulke camperplaatsen. Het stoort ons niet hoor. Wij kunnen gewoon bij de Aldi of Lidl parkeren. En echt, we hebben ruimte genoeg.


O, ik ben zo trost op mijn Jan! Hij heeft eigenhandig de hele bus omgebouwd tot een prachtig huisje.

Wennen aan ons busje
Douwe zit nu volop in de socialisatieperiode. De primaire socialisatieperiode loopt van ongeveer van 9 tot 14 weken. Douwe staat nu open voor het leren van nieuwe dingen zonder angst. Dus doel 1: wennen aan de campervan. We willen Douwe graag meenemen op onze road-trips. En ik denk dat dat wel zal lukken!

Wolletjebol
Bij de Netto (supermarkt in Duitsland) scoorde ik een bolletje sokkengaren, YESS!


Paar nummer 24 van dit jaar
We reden hoofdzakelijk op B-wegen. Zo zie je nog eens wat! En ik kan (sinds kort) sokkenbreien en naar buiten kijken tegelijkertijd. 


Ik heb er nog geen eigenaar voor deze sokken. Garen: Opal Joy kleur Lebensfreude. Naaldjes 2.25 mm. Dus denk ik stiekem om dit paar te gebruiken voor mijn ‘dam-kastje’. Dit is een disje/kastje/kraampje op de oprit waarin je spulletjes verkoopt. In mijn geval dus sokken.


Eigenlijk zou ik de haak-teen een andere kleur doen. Ik had een bolletje donkerblauwe merino wol hiervoor. Maar dat is met wassen een probleem, zo voorzie ik. Dit bolletje van Opal kan best in de was. Merino wol is toch iets viltgevoeliger vandaar dus. 


Ik had al bedacht dat ik, wanneer ik de sokken op de ‘dam’ verkoop er geen geld mee wil verdienen. Het geld wat ik krijg voor de sokken gaat naar een goed doel. Maar ja, welke? Ik dacht aan Kika en aan de Dierenbescherming. Maar waarom niet wat dichter bij huis? De Hersenstichting? Ach, één paar klaar, ik kan er dus nog wel even over nadenken.


Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

 

stil

Eerst en vooral willen we iedereen bedanken voor de lieve woorden, berichtjes en kaarten die we kregen na het overlijden van ons vriendje Chiqo. We missen hem erg. Het is zo stil in huis.

Streepjes
De (klein)kindersokken zijn af.

Mooi concept van garenmerk Regia. 60 grams bolletjes met streepjeseffect. Serie Pairfect Pair. Om uit het bolletje twee matchende kindersokken te breien heeft Regia een afwijkende kleur toe gevoegd. Zo weet de breister (m/v) precies waar ze met het tweede sokje moet beginnen.

Deze kleuren zijn er.

Ik koos nu ‘Hilde’ voor Tess en ‘Harald’ voor Kyan. Maar bij het zien van alle kleurtjes sluit ik andere combi’s niet uit.

Nu is het bij gezinnen vaak zo dat de kindjes in het weekend eerder beneden zijn dan papa en mama. En als we dan, op zondagmorgen, van onze kleindochter deze foto toegestuurd krijgen is dat zo leuk! Daar brei je het toch voor! (Fotocredit Tess)

Klompen
Onze jongste telg werd 28 jaar. Feestje dus. Coronaproof zou ik mijn koffie in de steeg moeten nuttigen. Ook zo wat. Dus ‘bijna-coronaproof’ dus zaten wij, pa en stiefma daar op de bank een gebakje te eten.

Bij weggaan zag ik Leon’s zijn klompen staan. Goh, ik wist niet dat hij op klompen liep.

‘Heb je wel sokken voor in de klompen?’ Nee. ‘Wil je sokken voor in de klompen?’ Ja. Maar dan wel echte geitewollensokken. ‘Komt voor de bakker*, eh breister!’

‘Komt voor de bakker’: Vroeger toen men vaak zelf deeg kneedde, bracht men het vervolgens naar de bakker om het te laten bakken. Als het deeg ‘voor de bakker’ was, was het belangrijkste werk dus al gedaan. Dus vandaar de betekenis: ‘Het komt in orde’.

Bij Kreativa in Noordwolde had ik een afspraak gemaakt en drie bollen wol gehaald. De mevrouw van de winkel zei me namelijk dat ik waarschijnlijk net niet uitkwam met 1 bol. Dan koop ik dus drie voor twee paar sokken, da’s logisch.

Wel saai garen eigenlijk. Als ik nu eens een andere techniek toepas, dat maakt het breien vast interessanter. Misschien sokken breien op de rondbreinaald?

Magic Loop
Zuslief breid al jaaaaaaaren twee sokken tegelijkertijd, toe-up (teen-been) Magic Loop. Dat is de techniek waarbij je met relatief weinig steken toch rond kan breien. Hieronder een sok in wording van zus. Breien in lapland, hoe fijn! Maar dat terzijde. Sok twee hangt rechts naast haar voet.

Om het me niet meteen al te moeilijk te maken zou ik eerst twee sokken top-down (been-teen) breien. En van 1 bol had ik twee bolletjes gewonden.

Zus doet dat trouwens niet, zij breit sok 1 van de buitenkant en sok 2 vanuit de binnenkant van de bol. Zuslief was verbaast dat ik, bij haar uitleg van het gebruik van de bol, me afvroeg hoe ze dan met de kleuren uitkwam. Dit bij zelfstrepend- of verloopgaren. Zus staat er niet eens bij stil… is dat een dingetje van mij? Of hebben meer breisters ook het streven om identieke sokken te breien? Bij het belachelijke af?

Dat is waarom ik blij ben met die lijn van sokkenwol Regia ‘Pairfect Pair’. Heerlijk, breien zonder hoofdbrekens bij de strepen. Froukje, als je deze tik van ‘dezelfde sokken willen breien’ loslaat, dan zijn alle sokkenbolletjes fijn om te breien.

Anyhow: Ik had twee bolletjes, een rondbreinaald 2.5 mm van 120 cm en een youtubefilmpje met Magic Loop. Deze mevrouw legde het prima uit.

Ik aan de slag…

Na dit te ontwarren heb je dit:

Zag er wel ok uit. Maar jeetje, ik zat zo te hannesen. Het is natuurlijk logisch dat, wanneer je een onbekende techniek toepast, je vlieguren, eh breiuren, moet maken. Gewoon om het je eigen te maken.

Maar mijn hoofd zei me dat het nu niet zo slim is om dit te gaan leren. Dus ik heb het beginnend werkje in het trommeltje opgeborgen. Voor een andere keer.

Heb mijn vertrouwde zing naaldjes gepakt en een andere sok opgezet.

Okay, wel een saai bolletje, maar hey: de sokken worden sowieso identiek qua kleurstelling!

Huurwoning
Na bezichtiging van de woning, die we in de verhuur hadden, is de nieuwe huurder al druk aan de gang om in het huisje zijn eigen nestje te realiseren. Meneer Koolmees heeft geen last met ‘click en collect’ of ‘doe-het-zelf-winkel met tijdsslot’. Hij haalt zijn bouwmateriaal gewoon uit de natuur.

Last but not least

No matter how or when we lose our furry friends, their love lasts a lifetime.

 

Lieve groet uit Olpae!

 

verdrietig

Deze week moesten we afscheid nemen van ons lieve vriendje.

Chiqo is zestien en een half jaar oud geworden. De dierenarts bevestigde wat wij al vermoeden, hij was op.

Wat zullen we hem missen!

Chiqo is nu over de regenboogbrug gewandeld. Aan de andere kant van de burg bevindt zich een prachtig landschap waar hij weer kan rennen en spelen. Chiqo is daar niet meer oud, schokkerig en stram.

De legende zegt dat wanneer het beestje zijn baas ineens midden op de regenboogbrug ziet staan, hij hem blij en vrolijk tegemoet rent. Mens en dier, die zielenmaatjes zijn, worden dan weer herenigd, om nooit meer van elkaar gescheiden te worden. Een mooie gedachte.

Dogs come into our lives to teach us about love.
They depart it to teach us about loss.

Lieve groet uit Olpae.

mojo

Brei mojo
Mojo komt uit het Engels en staat voor motivation en joy. Ook wel je innerlijke kracht of je ‘sparkle’. Wanneer je gemotiveerd bent en doet waar je blij van wordt dan straal je positieve energie uit. Het valt me op dat deze term regelmatig op duikt in breipodcasts en breivlogs en -blogs.

Kort door de bocht: Wanneer ik brei dan voel ik me prettig. Dat kan komen doordat ik me goed voel dóór het breien. Maar het kan ook dat ik juist mijn breiwerk op pak om in mijn ‘brei-mojo’ te komen. Vice versa dus.

Dat goede gevoel wordt veroorzaakt door het vrijkomen van een aantal ‘feel good’ hormonen in de hersenen, waaronder serotonine, dopamine, endorfine en zelfs endocannabinoïden (cannabis-achtige hormonen van nature geproduceerd in het lichaam).

Voorwaarde is natuurlijk wel dat het breiwerk, an sich, je ‘sparkle’ geeft en er geen stress is door fouten en achteruitbreien, maar dat is logisch.

Gefinisht werkje
De dochter van mijn zus, mijn nichtje dus, is met gezin in een nieuw huis gaan wonen. Dus kon ze wel een paar ‘nieuwe-huis-sokken’ gebruiken. Ik dook in mijn stash en kwam boven met een prachtige bol Novita 7 Veljestä Polkka, kleur 828. Het is een Noors bolletje die ik kreeg van mijn zus. Ze nam van vakanties geregeld een mooi garentjes voor mij mee. Zo fijn!

Nieuwe-Huis-Sokken mogen wel iets meer body hebben dan de gewone sok van 4 ply. Deze bol was wel 8 ply! Ik brei vrij luchtig dus ik ging los op pen 3.5 mm. Ik had er lol in, het schoot lekker op en de kleuren op de bol maakten mooie strepen in het werk.

En bij streepjgesgaren is het altijd een uitdaging om twee gelijke sokken te breien.

I love it when a plan comes together! Ik heb er een ministrengetje bij gedaan, voor eventueel gaten te stoppen.

Lopend werkje
In mijn laatste shop-update liet ik ze al zien, 2 bolletjes Regia Pairfect Kids Color. Gekocht voor onze kleinkinderen Tess en Kyan.

Het zijn bolletjes van 60 gram. Wanneer je je aan de instructie houdt dan krijg je automatisch identieke sokken. Er zitten stukken geel garen in de bol. Zo weet je waar je met de boord kan beginnen.

Regia gaat uit van een ‘shortrow heel’ (verkorte toeren hak). Je kunt uit de bol max maatje 36 breien. Ik heb, voor het eerst, een ‘shortrow heel’ gebreid. Ik werd geholpen door Arne van Arne en Carlos. Maar gek genoeg kwam ik niet uit met het garen. Met andere woorden ik was nog met de hak bezig terwijl het grijze garen alweer roze kleurde.

Het is eigenlijk niet moeilijk hoor, zo’n ‘shortrow heel’. Ik was niet tevreden omdat ik niet uit kwam met het garen maar ook was het nog niet helemaal netjes. Met wat vlieguren wordt ook deze hak mij wel eigen.

Ik koos uiteindelijk voor de gewone ‘hollandse hiel’, het hiellapje is precies het grijze garen. De kleine hiel is al in kleur. Waarschijnlijk heeft Regia er niet aan gedacht dat een sok maatje 33 meer hak-garen neemt als maatje 29? Voor mijn gevoel begint het grijze teenstuk ook iets te vroeg. Maar uiteindelijk kan ik me wel vinden in het resultaat.

Beestjes in het nieuws
Lapjespoes Twinkel mocht 3 maanden bij ons logeren. Nu is het nieuwe huis klaar en de rust weder gekeerd. Tijd dat Twinkel zich weer bij haar gezin voegde.

Het poezeke is dapper. Toen ze bij ons kwam, was ze in no time gewend.

Zwarte herder Schadow was even buiten gezet zodat Twinkel rustig kon rond kijken. Het was prachtig te zien hoe ze elkaar door de schuifpui begroetten, neusje-glas-neusje.

En ook nu liep ze weer rond alsof ze hier al jaren woont. Geweldig!

Onze stabijna Chiqo is met 16,5 jaar echt een hondje van de dag. Maar dat zeggen wij al jaren!

Hij heeft elke dag ook momenten dat slecht gaat. Dan willen de achterpootjes niet en valt hij om. Zo viel hij al een keer in een sloot. Hij was net wat te dicht bij de rand gaan staan. De sloot was bijna leeg. Ik liet me zakken in de sloot en drukte Chiqo weer omhoog. Toen hij weer op zijn pootjes en op de kant stond liep hij verder alsof er niets gebeurd was. Zwiepstaart hoog!

Aan zijn staart is trouwens goed af te lezen hoe het met het beestje gaat. Staart omhoog: blij, staart laag: niet blij, staart tussen pootjes: helemaal niet blij!

Chiqo is een sterke hond, de combi stabij/wetterhoun heeft goed uitgepakt.

Huis te huur

Het vogelhuisje is schoon en kan zo weer in de verhuur. De eerste bezichtiging heeft al plaatsgevonden.

Kalm an & geniet van de voorjaarszon!

Lieve groet uit Olpae!