slow down, you move to fast


.
Titel uit ‘The 59th streed bridge song’ hier gecoverd door Scott en Rosanna Spindler. Officieel heet deze brug Queensboro Bridge en verbindt de oevers van East River in New York City. Waar het leven hectisch is.
Dit liedje is een ode om het rustiger aan te doen. De alledaagse dingen van het leven te zien, zoals de bloemen die groeien, aldus schrijver Paul Simon.Het woord ‘groovy’ dook voor het eerst op in een liedje van Bayer-Sager & Wine in 1965.


Later werd ‘A groovy kind of love’ gecoverd door Phil Collins. Groovy staat voor hip, iets goeds of gemakkelijk. En aldus gebruikte Simon ook ‘groovy’ in zijn liedje.

Slow down
Rust nemen neemt niets weg van je productiviteit.
Rust nemen neemt niets weg van je waarde als mens.

Rust en tijd nemen om op te laden zal juist ten goede komen aan je productiviteit en waarde. Als je uitgerust bent voel je jezelf beter en kun je de wereld om je heen met energie aan.

Iets dat veel mensen moeilijk vinden, rust nemen. Voor sommigen voelt het als iets stouts of slechts, of zelfs iets egoïstisch. Vaak voortkomend vanuit je kindertijd: dat je ergens onderweg die overtuiging hebt opgedaan dat het beter is om bezig te zijn, omdat je anders lui bent.

Dieren kunnen hier een mooie spiegel in zijn, ze kunnen zelfs rusteloos worden, of jou tegen werken. Zo zijn er honden die overprikkeld worden en zodra het baasje gaat zitten, wordt de hond rustig. Of honden die op je voeten gaan liggen, katten die in je armen kruipen of op je laptop gaan liggen.
Rust is belangrijk, dieren weten dit instinctief. Als je naar dieren kijkt, zie je dat ze het grootste gedeelte van de tijd gewoon rusten. Ze eten, slapen en doen andere dingen die van levens belang zijn. Maar voor de rest zijn ze gewoon.

Moeiteloos doen ze dat, het gaat vanzelf. We mogen daar een voorbeeld aannemen. Rusten is een belangrijk onderdeel van een leven. Niets om je voor te schamen of iets dat je moet verdienen’.

Geparafraseerd uit een publicatie van N. Cuijten.


En waar sta ik in bovenstaand verhaal over ‘rust’. Ik heb moeten leren dat ik voldoende rust moet pakken. Ik gedij goed op Rust, Routine en Regelmaat.

Ook ik ben opgevoed met het gegeven dat je je altijd nuttig kunt maken. Er is altijd iets te doen, vooral in een ondernemersgezin. Ledigheid is des duivels oorkussen betekent iets als ‘met luie mensen loopt het niet goed af’. Ledigheid = luiheid en oorkussen = hoofdkussen. Meestal wordt dit als vermanend gebruikt tegenover iemand die niets uitvoert.

Inmiddels weet ik (1): Rust = niet synoniem aan lui. (2) Dat ik rust moet nemen om vitaal te blijven. Mijn leven moest een standje lager. En nee, dat gaat niet vanzelf. Ik kwam mijzelf veelvuldig tegen.

Still knitting socks
Een nieuw paar sokken gleed van de pennen. Regenbooggaren van de Zeeman. Altijd leuk om streepjes te breien. Maatje 40, 64 steken op KnitPro Zing naaldjes 2.25. Plat boordje.


Het zijn recht-toe-recht-aan sokken geworden. ‘Plain vanilla socks’ in het Engels, wat zoiets betekent als ‘zonder toeters en bellen’. Het komt voort uit het idee dat de standaard smaak voor ijs, vanille is. Plain staat voor ‘gewoon’.

Nieuwsgierige schaapjes
Voor onze camperbus maakte ik een kussen. Een pakket van Vervaco met de mooie naam ‘Nieuwsgierige schaapjes’.


Het is voorbedrukt stramien, wat het borduren gemakkelijk maakt.


Het was zo leuk om deze te maken!


Nog even voor de borduurders (m/v) onder ons, de achterkant:


Litter picking

Er lag al een paar dagen een brok in elkaar geperst plastic op onze looproute.


Dus nam ik een vuilniszakje mee. Meteen maar een rondje ‘litter picking’ gedaan.


Opbrengst:
ondefinieerbaar stukjes plastic 13x, sigaretten peuken 3x, snoeppapier 3x, plastic beker 1x, blikjes 2x, volle poepzakjes 7x (!!!!), lege ballon 1x.

Kan iemand me uitleggen waarom mensen wél de poep op van hun hond oprapen, maar vervolgens het volle zakje in het bos flikkeren?


En mag ik hardop zeggen dat ik tegen het oplaten van ballonnen ben?

Slotgroet
Zit je in team ‘Ren je rot’: dan kan het zo zijn dat je aan veel moois voorbij rent. Slow down dan zie je echt zoveel meer!


Be safe, take care en kalm an!
Lieve groet uit Olpae!

on this roller coaster with those crazy highs and real deep lows

.
Vorige jaar kwam Danny Vera ‘ineens’ op 1 binnen in de top 2000. Logisch eigenlijk: Dit nummer is zo mooi, zo herkenbaar. Het nummer gaat over het leven, zoals het is. Soms is het leuk, soms verdrietig. En je vindt altijd weer je weg naar huis, alwaar de Magnolia groeit.

VocaLinde
Al weken zijn we, als koor, druk doende om een mooi kerstconcert neer te zetten. Op ons lijstje ook een paar andere prachtige popnummers zoals Shallow (Gaga & Cooper) en Door de wind (Sanne Hans).


In de eerste coronatijd heeft dirigent Hinke Jelsma verschillende arrangementen geschreven, zodat wij, als koor, deze nummers kunnen zingen. En dat is veel, heel veel werk. Dat weet ik want zoonlief maakte in der tijd ook arrangementen voor de drumband waar hij toen dirigent van was.


Hoe het allemaal komt, ik weet het niet, niemand weet het. Nu ik dit typ zijn de nieuwe maatregelen nog niet bekend. Maar stel, stel we mogen blijven zingen dan hoop ik echt dat we deze concert-nummers één keer in de Stephanuskerk mogen zingen, met of zonder publiek. Want echt, met ons koor zingen in de kerk is zoooo fijn!

Nieuwe stoel
Onlangs kregen we van A & M een stoel, een tweedehandsje dus maar voor ons is die natuurlijk nieuw. Ze past prachtig in ons interieur.


Lekker bij de kachel. Een heerlijke handwerk/lees/mijmer stoel. Blij mee!

Tomeloze grannystripe-deken
Zeeman Royal garen, naald 4 mm en 2.50 cm breed.


Mijn tomeloos haakproject vordert gestaag. Ik haak er veel aan.

Uit de kast kiezen
Ik heb 4 lopende werkjes. Wanneer ik handwerktijd heb kies ik waar ik zin in heb. Heel handig. Het is natuurlijk wel zo dat, wanneer je aan één werkje werkt, je dat eerder af hebt. Maar daar gaat het eigenlijk niet om. Ik merk dat ik het gewoon fijn vind om te kunnen afwisselen. Te kunnen kiezen.


Vroeger op de kleuterschool was er een vak dat heette ‘Uit de kast kiezen’. Als kind mocht je dus letterlijk kiezen waar je mee wilde spelen. Nou dat ‘vak’ heb ik nog steeds: ‘Uit de handwerkjes kiezen’.

Sokken op bestelling
Natuurlijk heb ik sokken op de pennetjes. Dochterlief vroeg me een paar te breien voor een dierbare naaste. Natuurlijk! Ik ben zo tevreden over het garen!


Er zit geen eindtijd op dus dat is handig.


Nieuwschierige schaapjes
Het borduurwerkje, een kussenhoes. Zo nu en dan komt er een draadje bij. Blauw zit er nu in. Zo leuk om mee bezig te zijn.


Het mooie kringloopblikje waar ik de draadjes in bewaar, daar wordt ik al blij van!

Lana Grosso shawl
De shawl waar ik ook zo nu en dan aan werk. Dan weer een uurtje dan weer wat langer.


Werkjes in ruste
Boven liggen nog meer werkjes hoor. Zo heb ik nog 3 dekens in wording liggen: de Persian Tiles (haakwerk rechtsonder op foto) en een Sokkengarendeken (breiwerk bovenste twee) en Les Petites Choses van Scheepjes (breiwerk linksonder). Die werkjes pak ik wel weer eens op hoor. Wat in het vat zit…

Alles staat trouwens keurig op mijn Ravelrypagina. Ik ben te vinden op dit platvorm onder de naam ‘Froukjes’. Onderaan deze blog uitleg over de online breicommunity Ravelry.

Nee, ik hoef me niet te vervelen. Want o, ik heb nog zoveel plannen, garen & patronen die op me liggen te wachten.

Us Douwe


Douwe vindt dingen leren leuk! Het is dan ook fijn dat we naar de vervolgcursus gaan bij Happyhonden. Ik krijg hier de handvatten om Douwe woordjes te leren. Niet dat hij in woordjes gaat blaffen, maar dat hij weet wat hij moet doen als ik ‘Plaats’ ‘Blijf’ of ‘Zit’ zeg, dat soort dingen. ‘Zit’ zit er al goed in. Alleen heb ik ergens in het leerproces ‘Zit’ vervangen in ‘Mooi Zit!’. Het maakt Douwe niet uit. Ook bij ‘Mooi Zit’ gaat hij in standje ‘Zit’.


Kwestie is nu om veel te oefenen met lekkere beloningen.


Ik word er altijd zelf ontspannen van, Douwe die prinsheerlijk voor de kachel ligt. Vanwege de gasprijs stoken we bewust vaker altijd de palletkachel.


Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

and the songbirds keep singing

Uit Songbird van FleedwoodMac. Ook zo’n Meer

lammetjes

Lammetjes en koolmeesjes
Wanneer ik lammetjes in de wei zie, kan ik daar zo blij van worden. Het dartelen en de vrolijkheid, wat eigenlijk alle jonge beestjes hebben, is zo vol van energie. De maitiid, Frysk voor lente, vind ik dan ook een prachtig jaargetijde.

Want als je dit ziet, dan wordt je daar toch happy van! (fotocredit E. Bette)




Het is dan niet zo gek dat ik viel voor dit kussen: ‘Nieuwschierige schaapjes.’ Zo haal ik gewoon de schaapjes in huis.


Deze is van Vercaco. Voorbedrukt stramien met afmeting 40 x 40 cm. Ik moet nog wel wat kruisjes, maar dat is prima. Ik maak het kussen gewoon omdat ik het leuk vind. Er zit geen tijdslot op.


Een beetje retro, zo’n kussen. Maar weer helemaal hip! Zo zag ik bij Yvonne en haar boeren ook een kussen voorbij komen, zie rechts onder. Wie zou er daar creatief bezig zijn geweest?

In het programma ook een paar mooie gehaakte dekens trouwens. Eéntje onder linker arm van Yvonne. Maar dat koolmeesjes-kussen, hoe leuk ook!

In het huisje bij ons zijn ze druk doende. Nu is het tijd voor wat zachter nestmatriaal.


Still knitting socks
Ik had een mooie steekmarkeerder gekregen. Bedankt A! Zo lief!

De klompensokken voor Leon zijn af. Onze jongste telg hij koos in 2004 Chiqo uit het nestje. Chiqo was altijd blij wanneer Leon ‘in da house was’. Maar ook voor dochterlief Jildou had hij een zwak.

Ik heb een wikkel gemaakt met een foto van 16 jaar terug. Bij de sokken stopte ik ook een foto van Chiqo.


Klaar om weg te geven. Ik kon trouwens makkelijk 1 paar uit een bol halen. Maat 40, 18 gram over. Bergen Botter IJselmuiden, naaldjes 2,5 mm.

Foto hieronder, een wandeling, even geleden: Chiqo volgt trouw. Blij en in zijn sas, staart omhoog.

Zingen
Ik mag graag zingen. Nee, niet in de douche hoor, soms wel in de auto. Dan moet ik wel alleen zijn. Ik zit bij het koor hier in Olpae. Maar ja, dat koor staat al langer dan een jaar ‘on-hold’.

Om toch onze liedjes te oefenen zingen we nu op Zoom.


We loggen in en we zingen met de lap-top mee onder begeleiding van onze dirigent Hinke Jelsma. Ja, best wel awkward! Het liefst zit ik dan ook alleen in de kamer. Als Janlief in de kamer is voelt het toch wel wat weird.


Maar goed, het zij zo. Ik vind het allang fijn dat we kunnen zingen (online dan). Het is sowieso leuk om elkaar weer te ‘zien’. En wat we zingen? Nou deze bevoorbeeld: Kensington Uncharted.


Take care en kalm an,
lieve groet uit Olpae!

clearing clutter

Our house
Ons huis slipte wat dicht, dus ging ik ordenen. Een drang van ‘clearing clutter’ ofwel rommel opruimen.

Afbeeldingsresultaat voor opruimen
Het is niet zo dat ik, à la Marie Kondo, in één ronde door het hele huis storm en klaar ben voor tenminste een decennium.

Dat komt door de kaboutertjes. Zij slepen, zonder dat ik het zie, dingen mee ons huis in. Dus is het raadzaam om van tijd tot tijd een ‘rondje huis’ te maken. De warboel opruimen en meteen een sopdoekje erdoor.

Een tip om je huis te ontspullen
Een opgeruimd huis doet goed.

Ons huis is niet zo groot als ‘Old Stoutenburght’ van Meneer Halman. Hier 12 km vandaan.

Maar het is ook geen tiny house.


Het is precies goed voor ons.

Ik woon er 30 jaar. De kinderen groeiden er op en ik wisselde van echtgenoot. Poezen kwamen en gingen. Er kwam een hond bij. En nu ook een oppaskat.


Our house in the middle of our street.
Madness

Kantoortje
Jaren terug gingen we verbouwen en daarna volgde een herschikking van de slaapkamers.


Hierdoor kwam het kleine kamertje vrij. Dit werd een kantoor voor zoonlief. Toen hij uitvloog nam Wessel ook zijn computer, beeldschermen en administratie mee.


Sindsdien is het mijn plek.


Een plek voor mijn handwerkspullen. Een plek waar ik bezig kan zijn.


Ik noem het nog gewoon ‘het kantoortje’ want ik vind ‘hobbykamer’ een stom woord. Sowieso het woord ‘hobby’, dan denk ik aan modelspoorbanen, diamond painting of ballonfiguren maken. Niets ten nadele van deze vrijetijdsbestedingen hoor.

Handwerken is mijn passie, waarin ik me kan verliezen. Breien is eigenlijk meer een nijverheid ofwel ambacht. Een ambacht is handwerk dat aangeleerd is om er je beroep van te maken. Maar vandaag de dag kun je met het breien an sich nog geen droog brood verdienen.

Anyhow, hier een rondleiding in 1:21 van dit ‘kantoortje’:

Ons huis is normaliter wel opgeruimd. Alles wat ‘over’ is gaat naar de kringloop. Herinneringen bewaar ik in mijn hart en niet op zolder.

Alleen in het kantoortje:
Ik ben echt een kei in het garen vergaren!  Mijn hoeveelheid wol is huge. Hieronder het orde scheppen in de wol-chaos (vóór het filmpje).


‘Ik ben Froukje en ik ben een yarn-hoarder’.

Een professioneel hamsteraar, echt! Mijn wol-voorraad is meer dan ik ooit op kan breien. Sorry Irma, maar je zette hamsteren in gebarentaal echt op de kaart.

Maar ik heb een plekje voor alles en alles op een plekje. Zo kan ik mijn stash enigszins verantwoorden naar Janlief.

Verrassing
Maandag lag er een envelopje op de mat. Er zat een ‘Needle Minder’ in. Dit is een magneetje waar je je borduurnaald op kan ‘plakken’. Zo raak je de naald niet kwijt. Je klemt dit ‘Mindertje’ op je borduurstof.

Deze is zo mooi: Aan één kant is het een paddestoel en de andere kant een madeliefje.


De ‘Needle Minder’ van Handmade by Mandy. Een mooie webshop met een verscheidenheid aan producten, zoals handgeverfde garen en mutsen die Mandy zelf maakt. Ze heeft ook garen te koop van de betere merken.
Leuk om zo’n verrassing op de deurmat te vinden! Bedankt A.!

Hieronder een foto uit 2012. Het borduurt gewoon fijner als je gezelschap hebt. Kater Rebbel werd 13 jaar.

Take it easy & kalm an! Lieve groet uit Olpae.

agenda leeg en de sokkenla vol


Paar 2 van dit jaar, gleden van mijn pennen. Garen: Lang Yarn Twin Soxx. Een mooi zelfstrepend garen.


En dan… is er koffie! De wat oudere dames (m/v) onder ons kennen die tekst uit de Douwe Egberts reclame. In 2016 lanceerde het reclamebureau FHV BBDO de quote opnieuw. Een handige en catsie naam voor een reclamebureau trouwens! 😉

De sokken: wanneer je goed kijkt zie je in het voetstuk een smaller streepje.

Raar dat er één streepje smaller is. Bij sok 1 heb ik dit stukje in het beenstuk, er tussen uit gehaald.


Bij de voet kwam ik er achter dat dit dus zo hoort, want ook hier een smal streepje blauw/grijs. In sok 2 heb ik ook weer in het been het smallere stukje er tussen uit gehaald. Dat moest ook wel want hier zat een fout in het verven.

Een echt maandagmorgen bolletje dus! Geeft niet, ik red me er wel mee.

Uiteindelijk werden het wel twee identieke sokken. Ze zijn voor dochterlief. Het zestiende paar wat haar kant op gaat. In 15 jaar hoor, dus dan valt het aantal Jildou-sokken wel mee.

Mijn agenda ziet er al heel wat weken zo uit:


Leeg! Om die leegte wat op te vullen heb ik de minibolletjes katoen er om heen gelegd. Gewoon opleuken die foto.

Dit mandje met kleine 10 grams bolletjes heb ik bij elkaar verzameld. Het staat boven te pronk bij de rest van mijn handwerkspullen. Van de Action.


Ik heb al heel wat ideeën in mijn hoofd wat er mee te maken. Een tas met mini granny’s haken bijvoorbeeld, of paaseieren ermee breien, of verwerken in een lente-haak-krans, of amigrumies haken (zie 4us hieronder) of… Elke keer als ik naar het mandje kijk word ik er blij van. Dat alleen al is de aanschaf dubbel en dwars waard!

Anyhow: Corona houdt de hele wereld in haar greep. Ikzelf heb, naast een lege agenda, weinig ‘last’ van de maatregelen in verband met het Covid19-4us. Ook mijn naaste omgeving heeft in geringe mate hinder van het virus. Dat is natuurlijk fijn, zeer zeker. Nee, je hoort mij niet zeuren hoor.

Ik ben (nog) niet ziek geworden, ik kan elke dag de natuur opzoeken, onze woning is groot genoeg en ik woon niet alleen. Bovendien ben ik niet werkzaam in één van de getroffen sectoren, ook ben ik niet werkzaam in de overbelaste zorg, ik ben geen student en gelukkig ben ik ook niet de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport of deskundige bij het RIVM.

Alleen…
Ik mis onderhand wel het struinen in de bibliotheek.
Ik mis mijn breigroepjes.
Daarnaast mis ik ook de strooptochten door de kringloopwinkels.
En ik mis het koor.

Random order.

Nu heeft heeft elk nadeel zo z’n voordelen.
Wat ik niet mis zijn de oud Hollandsche verjaardagen. Het zitten in een kring en dan de pech hebben naast iemand te zitten waarbij het moeilijk is de conversatie gaande te houden. En ja, dat is het enige wat je kan doen tijdens zo’n partijtje. Converseren én van de plakjes worst en blokjes kaas te eten.


Het is best lastig te socialiseren tijdens een verjaardagsfeestje. Ik wordt er moe van en het meest frustrerende is dat je dit nauwelijks aan me merkt. Ik ben namelijk supergoed in het maskeren hiervan. Lang leve en In de gloria. Laat die ene Covid19- maatregel maar even voortduren.

Afijn: Ik sta dus niet direct het juichen om naar feestjes te gaan en ik ben niet de enige. Frank Boeijen zong in 1981 al: ‘Ik wil nooit meer naar een verjaardag feest omdat ze vervelend zijn’.

Theo & Thea verjaardag ahaha

Wanneer ik dit typ maakt de sneeuwpret plaats voor het voorjaar. Komend weekend verwachten de weermannen (m/v) volop zon en lentetemperaturen. Fijn!


Onlangs had ik mezelf een borduurpakket gekocht. Ik ben begonnen met een lente-kussen.


‘Nieuwsgierige schaapjes’ een pakket van Vervaco.


Zo leuk om hiermee bezig te zijn. Kruisje voor kruisje. Wordt vervolgd.


Beestenboel op nummer 9.

Be safe, take care en kalm an!
Lieve groet uit Olpae!

lopende werkjes

Op mijn Ravelry pagina houd ik al mijn ‘lopende werkjes’ en ‘werkjes die af zijn’ bij. Het geeft een mooi overzicht door de jaren heen. Vanaf mijn eerste sok in 2006 tot nu, 14 jaar later: het 148 ste paar.


Ravelry is een (tot nu toe) gratis community-site, een organisatietool en een garen- en patroondatabase voor breiers en haaksters. De site kwam online in 2007. Ik ben een trouwe gebruiker sinds het eerste uur. Inmiddels heeft Ravelry wereldwijd 9 miljoen gebruikers!


Ravelry heeft onlangs haar website opgeleukt en dat ging niet zonder slag of stoot. Gebruikers klagen nu over hun gezondheid, ze zouden van het beginscherm epileptische aanvallen krijgen. (Huh…What??? Really???) Ook zitten er nu bugs* in het systeem. Afijn veel kritiek op de oprichters & organisatie dus.

Vooralsnog heb ik geen gezondheidsklachten bij het openen van Ravelry. Wanneer ik nu naar mijn projectpagina ga, dan zijn daar vijf lopende werkjes.


WIP’s (Work in progress). De Arantrui (de kabeltrui helemaal rechts) starte ik al in 2014. En dit werkje ligt al sinds 2015 in een plasticbak te wachten op voortgang. Maar dat gebeurt niet en wel door twee redenen:
1: Ik had een foutje gemaakt (zie deze blog) En inderdaad wanneer je het foutje repareert op deze een voodoo-way zie je het niet. Maar dan nog: je weet het wel!
2: Later dat jaar plaste poes Jiske over de trui in wording heen… gadegadegat!

DSC06681
Wanneer het herfst werd plaste Jiske buiten haar kattenbak. Nee, dan had ze geen blaasontsteking. Misschien had ze last van herfstdepressies? Geen idee. Sinds de hond z’n mandje bij mij in huis is komen te staan (eerste Kerstdag 2014) deed ze niet meer aan wildplassen. Zo raar! Of niet?
Jiske vond gezelschap van Chiqo misschien wel zo fijn dat ze daardoor tevreden & kalm werd en dus niet meer in het wilde weg ergens ging urineren. Jiske vertrok in december 2018 over de ‘Regenboogbrug’. Dus trokken hond en poes toch nog 4 jaar met elkaar op. En deed Jiske keurig alle plasjes op de bak. Heel fijn!

2014-10-02 16.53.18
Anyhow: Ik heb het stuk trui in een wolwassopje gedaan. Maar de lol was er wel af. Dus heb ik nu (pas) besloten de trui uit te halen. Het breiwerk weer tot bolletjes gewonden en klaar om er t.z.t. iets anders van te maken.
Voor nu… zijn er andere dingen die zo hun voorrang hebben.


Wanneer ik iets afhaal wind ik mijn vingers mee, zo hou je de veerkracht in het garen. Een tip van mijn Oma Froukje.

Nu heb ik nog vier ‘lopende werkjes’ (lw’s). Lekker overzichtelijk.
O ja, er is ook nog een ‘borduur-lopend-werkje’. Deze: Een Jan Houtman.

Naald en Draad handwerkspeciaalzaak
Zover (hieronder:) ben ik met dit patroon. Ligt al even stil, maar wacht keurig in een blik en dus is dit project wel houdbaar tot in het einde der tijden.

Go easy, take care en kalm an!

*Een bug is een fout in een computerprogramma of een website, waardoor het zijn functie niet (geheel) volgens specificaties werkt. Praktisch alle programma`s van enige omvang bevatten bugs, maar de meeste worden niet als storend ervaren.

 

kringloopgeluk

In de vorige eeuw had ik een aantal jaren een werkhuisje. Laat dat ‘je’ maar weg, het was een royaal huis. In de gang hing een borduurwerk waar ik wekelijks dweilend langs kwam. Als borduurliefhebber kon ik er altijd weer van genieten. Wat zal het mooi zijn om dat werk te maken. En zo heeft elke borduurster nog wel wat werkjes op het verlanglijstje staan. Bij mij 2 eh, nu 1:

Met deze merklap heb ik een beginnetje gemaakt. Ik geef wel mijn eigen draai aan dit borduurpatroon door kleurgebruik en toevoegen van data die een speciale betekenis hebben.


De ontwerper, Jan Houtman, is in 2007 uit de tijd geraakt. 51 jaar geleden begon Houtman merklappen naar eigen ontwerp te borduren. Het bijzondere is dat hij geen ontwerp vooraf maakte, maar ‘gewoon’ begon te borduren en het ontwerp geleidelijk aan vorm kreeg. Hij liet een schat aan merklappen achter waarvan er een aantal als patroon zijn uitgegeven.

Goed, dat dus…

Als ik de boodschappen heb gedaan dan trakteer ik mezelf regelmatig op een rondje kringloop. Soms is er niets, vaak wel. Zo kwam ik in De Veurdele in Noordwolde. Naast twee kolenkitten vond ik dit prachtige borduurwerk. Ik kwam dus met mijn armen vol naar buiten en grapte tegen wildvreemde klanten: ‘Jullie hoeven niet meer naar binnen hoor, ik heb alles al gekocht!’ Die mensen konden er wel om lachen, gelukkig.

Het gekochte borduurwerk was het zelfde patroon als waar ik wekelijks langs dweilde! Zo mooi. Keurig gemaakt, gelijkmatige kruisjes en netjes ingelijst. Er staan helaas geen initialen in geborduurd. Eén ding zie je er wel aan: het is met liefde en zorg gemaakt.


Welke borduurster (m/v) zou dit gemaakt hebben? Zou ze nog leven?
Ik ben bang dat ik dat nooit zal weten. De mevrouw achter de toonbank kon me dat ook niet vertellen. Ik ben blij dat ik het werkstuk nog een mooi plaatsje in ons huis kan geven.

Nog even wat ‘Guusje-spam’:

borduurwerkje & buiten

2015-03-15 15.25.26Een uiltje. Een patroontje van de Action. Gewoon grappig & leuk. Ik had vorig jaar drie verschillende gekocht.
Ik ben er nog niet uit hoe ik de borduurseltjes zal gebruiken. Met een vrolijk lapje tot kussen verwerken of toch in een tas. Eerst maar borduren.
2015-03-16 11.13.58Jiskepoes gaat met het mooier worden van het weer wat vaker naar buiten. Maar mevrouw doet dan alleen een slag door de achtertuin. Aangezien onze tuin de afmeting van een postzegel heeft, staat ze ook in mum van tijd weer voor ’t raam te mauwen. Niet dat ik dat kan horen met dubbel-glas, maar ik zie haar bekkie open en dicht gaan. Wanneer ik de achterdeur dan open, rent ze naar binnen om daar, lekker achter glas, te ‘zonnebraden’.
2015-03-11 09.53.31Lief poezebeest!
2015-03-16 11.20.31

kleine dingen

Zoon & schoondochter hadden wat voor mij meegenomen. Heksenthee!
Nou het smaakt heerlijk! Ik ben wel van de thee: heerlijk met een groot glas op de bank met breiwerk of goed boek. Poes op schoot. Hmmm lekker! Bedankt!
2014-09-02 11.07.54Het zijn de kleine dingen die het doen.
Dit borduurwerkje maakte mijn moeder eens. Ik mocht het hebben omdat ze er geen ruimte meer voor heeft in haar nieuwe huis. Het krijgt nu bij mij een mooi plaatsje.

Vorige Oudere items