let’s work it out

.
Titel uit ‘In Circles’ van Staring at Cows. Er is weinig over deze groep te vinden, alleen dat ze een EP uitbrachten in 2015. Maar ze hebben wél een gave bandnaam. Ook uit ‘In Circles’: ‘You got wings but no one told you you can fly.’

Ik denk dat ze uit Zweden komen want de Zweedse Sofia’s Tales gebruikt de muziek onder haar video’s.

Zomers shirtje
Ik had al jaren garen in mijn stash voor een zomers truitje. Gekocht toen ik tiener was.

Ik werkte op zaterdags in de winkel van mijn ouders. Om 16:00 ging de winkel dicht en omdat we ’s middags al begonnen met poetsen konden we ook op tijd naar huis. Laat ik nu op de terugweg langs de Pinguin komen. En zo kon ik van mijn net verdiende geld een tasje garen scoren. Met het patroon van een trui met reliëf steken. De koningin te rijk kwam ik thuis!
Pinguin Corrida 3: 60% katoen, 40% acryl.

Het truitje heeft nooit de finish bereikt. De bolletjes bleven in mijn voorraad. 37 jaar! Wat goed dat er op garen geen houdbaarheidsdatum zit.

Zo’n mooi garen. En toch… Op één of andere manier vond ik de kleur niet bij me passen. Of ik hou gewoon niet van lila.

Dus heb ik van de bolletjes strengen gemaakt en in rode verf gedompeld. Zo, ik werd echt blij van het kleurtje dat de strengen hadden opgedaan tijdens het badderen. Koraal!

Wassen en drogen graag!

En van de strengen weer yarncake’s gemaakt.

Zo heten de bolletjes die van de wolwinder komen.

Na veel wikken en wegen begonnen met een patroon van Drops. Een bottom-up-shirtje (onderkant-eerst-truitje) met een kort mouwtje en ajour aan onder- en bovenkant.

Mijn proeflapje gaf naald 2.5 mm aan. Een uitdaging, zo’n dun naaldje.

De eerste opzet
294 steken (!) en eerste ajourpatroontje verder: hmmm, toch wat té wijd. Afhalen.

De tweede opzet
266 steken, bezig met ajourtje toen ik er achter kwam dat er een draai in mijn werk zat. Een ongewilde mobius! Bah, bah, bah! Afhalen.


De derde opzet
Vaak heb ieder nadeel zijn voordeel. In het lacepatroontje zit een mindering:
1 r afhalen, 2 r samenbreien, afgehaald st overhalen.

Met de Stephen West methode kan zo’n mindering veel mooier:
2 samen re afhalen, 1 re, de 2 samen overhalen, ofwel S2KP.
‘It’s one of mine favourite decreases, it look so clean.’ aldus West.

Ik leerde dat in de WestKnit KAL 2022. Het was een hele bevalling die shawl. Maar, oh, ik leerde er wel van. Krachtsport voor mijn breispierballen!

Dus: een nieuwe poging, het ajourrandje met de ‘favoriete minderingen’ van West.

Rip-it again!
Na het ajour randje gebeurt er een tijdje niets spannends meer, kwestie van wat minderen voor taille. Maar oeps, je zag heel goed de overgang van ene bol naar ander.

Ik wist drommels goed dat ik met handgeverfd garen bij bolwisseling een aantal toeren om en om moet breien. Zo voorkom je namelijk een kleur-overgang. ‘Alternating Hand Dyed Yarns’ in het Engels. Maar niet doen hé… gewoon stug door breien. Wat dacht ik? Dat die overgang wel zou vervagen door het wassen?

Je zag het verschil bij de nieuwe bol aanzet zo goed. Toch zus maar appen met een foto. Zuslief zei wat ik natuurlijk ook wel wist. Ik had alleen het zetje van haar nodig!

Dus rats, steken van de naald en ‘frogged it’. Want zo noem je breiwerk uithalen. Waarom ze dat zo noemen? Als je afhaalt heet dat in Engels: rip-it, dus dat gaat van ‘rip-it rip-it rip-it’, het geluid van een kikker!

Ah, that’s much better!

Rauzen
Terwijl wij een fijne wandeling maakten met zwager en schoonzusje, konden de ‘neefjes’ heerlijk rauzen. Ze zijn aan elkaar gewaagd. Dolle pret met die twee.

Ze schelen niet veel in leeftijd en in hoogte. Bobby en Douwe. Allebei ‘enighonds’ dus zo’n date vinden ze beide geweldig.

Wat er ook speelt in de wereld, laat het vooral de honden zijn.

.
Slotgroet

Be safe, take care en kalm an!
Lieve groet uit Olpae!

 

and save these questions for another day

.
Titel uit: ‘Lullabye’ van Billy Joel. Hij schreef dit slaapliedje voor zijn toen 7-jarige dochter toen ze vroeg: ‘Waar gaan we heen als we doodgaan?’ Billy beschreef het als ‘Nadat je sterft, ga je in de harten van andere mensen en ze nemen je mee door hun leven, en dan geef je dat door aan je kinderen.’ Alexa Ray leek tevreden met dit antwoord.

Maar Joel wilde ook dat zijn dochter het gevoel had dat ze niet in de steek werd gelaten, nadat Joel ging scheiden van haar moeder. Het gaat dus niet alleen over doodgaan maar ook om wat er na andere dingen gebeurt: ‘Ik blijf bij je, no matter what!’. Een slaapliedje met een bron van troost.

I’histoire se répète
De geschiedenis herhaalt zich.

Mijn grootvader had een transportbedrijf en eierhandel. Mijn vader ging als vanzelfsprekend bij mijn opa werken. Pa liet de bodedienst voor wat het was en ging door als ‘eierhandel en poelier’.

De eieren werden destijds vervoerd in houten kistjes. Onlangs kreeg ik zo’n kistje. Dit is één van de eerste kistjes die in omloop waren. Nog uit de tijd dat het telefoonnummer uit 3 nummers bestond. Dus in deze regio waren er dus max. 1000 aansluitingen! (999 + 000 = 1000)

U zult wel begrijpen dat ik erg blij ben met dit stukje geschiedenis. Het krijgt dan ook een mooi plaatsje in onze woonkamer.

Ik begon de alinea met ‘de geschiedenis herhaalt zich’, deze keer wel heel letterlijk. Mijn oma Froukje was getrouwd met mijn opa Jan. Zie deze vrolijke foto:

En zie hier, jaren later, ben ik, Froukje, ook weer met een Jan getrouwd! Best bijzonder eigenlijk.

Lopende werkjes
Volgens mijn Ravelry heb ik 7 ‘work in progress’. Echter 2 van de 7 moet ik nog mee beginnen. En 2 liggen eventjes stil. Dan blijven er 3 over waar ik dagelijks aan werk. Een shawl, een deken en sokken (of course!). Lekker overzichtelijk.

Breien met zijwieltjes
Het werkje wat nu veel van mijn aandacht en breitijd neemt is de Stephen West Mistery Knit A-Long. Dit was een samenbreiproject waarvan de deelnemers van te voren niet wisten hoe het patroon, een shawl, eruit kwam te zien.

Het evenement was in oktober. De eerste clue (aanwijzing) kwam op 6 oktober en de laatste clue kregen we op 29 oktober. Ik was toen al niet ‘bij’ met breien want ik brei de shawl op mijn gemakje.

Ik ben nu bij het laatste stukje van clue 2. Het patroon is in het Engels. Ik heb nog niet heel veel ervaring met Engelse patronen. Ik ben van het team ‘vermijding’. Wanneer ik iets ga maken kies ik eerder voor een Nederlandse beschrijving. Voor mij een mooie uitdaging.

Maar ik brei dus met ‘zijwieltjes’. Ontwerper West heeft namelijk van de hele shawl tutorials gemaakt, instructievideo’s. Ik maak er dankbaar gebruik van. Soms zet ik de laptop op de grote tafel en zit ik in een geconcentreerde & actieve houding de steken die hij doet, na te doen.

Maar er zijn ook stukken in het patroon dat ik ‘alleen’ kan breien. Dan lukt het me prima met het patroon, op papier. Tjonge, wat groeien mijn brei-spier-ballen zo!

Deze shawl brei ik met luxe garen. Soms mag dat. Gekocht bij Lindelicht.
100% merino, 1 draads in de kleuren Pyroop, Rozenkwarts en Mosgroen. Geverfd door Marianne van Lindelicht en zij bedacht ook deze kleurstelling. Het is fijn om met dit garen te werken. Het maakt het breien tot een feestje!

Deken voor Jolly Jumper
Op het bed in onze camperbus ligt een deken dat veel weg heeft van een kleurige quilt. Deze heeft zijn langste tijd wel gehad. Dus tijd voor een nieuwe.

Een granny stripes plaid. Ik gebruik hiervoor de ‘Zeeman Royal’ in 9 kleuren. De deken wordt breed 250 cm en 190 cm lang. Ons camperbed is 140 x 190 cm. Ik wil de deken mooi kunnen instoppen onder het matras, dus die royale afmeting is een goede breedte.

Het is een fijn werkje met een vlog aan of luisterboek. Regelmatig word ik onderbroken door ons Prinsje. Aandacht vragen, daar is hij goed in. En dat is prima! Dan brengt hij me één van zijn knuffels of plant hij zijn pootje stevig op mijn knie.

Still knitting socks
Garen: Opal ABO, naaldjes 2.25 mm, 64 steken. Nieuw projecttasje: Dille & Kamille, gekregen van dochterlief.

Us Douwe
Niets is lekkerder dan vers slootwater! Zo mooi, zijn slokjes maken kringen in het water.

Slotgroet
Winter reminds us that everyone needs some quiet time. (Katrina Mayer)

(foto: maan schijnt door de bomen 6-1-23)

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

and the songbirds keep singing

Uit Songbird van FleedwoodMac. Ook zo’n

packard

Dat merk zal je vast niet kennen, ik niet tenminste. Een Packard is een lux automerk uit de Verenigde Staten die tussen 1899 en 1958 daar gemaakt werden.

Door een Packard uit 1952 werden wij vrijdag naar het gemeentehuis gebracht om elkaar het Ja-woord te geven. Echt in stijl naar de ceremonie dus!

We zouden in eerste instantie gewoon op de fiets, ver is het niet. Of desnoods even in onze eigen auto. Dochterlief Jildou had ons verteld dat zij wel voor het vervoer zou zorgdragen.
Dat dat zó uit zou pakken was een grote verrassing! Bijzonder om op deze manier vervoerd te worden. Echt geweldig om zo verrast te worden op onze trouwdag!

Het was een mooie dag, vrijdag. Prachtig weer. Een korte ceremonie waarna er bubbels waren. Samen met onze dierbare naasten hebben we lekker gegeten. Natuurlijk, ik miste mijn pa en ma, wat zouden zij het ook mooi hebben gevonden.
Wie weet krijgen ze het wel mee…

Hiernaast een foto waarop de ‘weddingring-shawl’ zichtbaar is. Ik schreef hier al eerder over op 12 en 15 juni: Hier staat de uitleg beschreven.

Trouwen: we wilden geen poespas. Geen fotograaf die de geijkte plaatjes zou schieten. Geen ringen die we daarna toch in het nachtkastje zouden leggen. Een trouwboekje nee, daar zien we de meerwaarde ook niet van. Jan en ik houden van elkaar en dat hoeven we bijvoorbeeld niet bevestigd te hebben met ringen.

We hebben genoten van deze dag. Geen toeters en bellen maakt dat we geen stress hadden. Maar wel: Genieten van het samen zijn met de naaste familie en vrienden. Dat is het belangrijkste, echt!

Hieronder een gedichtje hoe wij het voelen. Beide hebben we, samen met onze kinderen een verleden, beide gezinnen. Het is nu anders, maar het verleden mag er ook blijven, het is goed zo.

zestig

Gister was het hier feest: Janlief werd zestig jaar.  Hieronder een ‘actie’ foto van hem tijdens onze laatste vakantie.

Fijn om alle kinderen van ons stiefgezin bij elkaar te hebben. Gezamenlijk hebben we vijf kinderen tussen de 26 en 31 jaar. Met de ‘aanhang’ en twee lieve kleinkinderen zijn we al met 12 man (m/v). Een gezellige boel!
Naast de kinderen waren er natuurlijk nog andere familieleden en vrienden. Aangezien we geen royale woning bezitten is het wat inschikken maar ach, er gaan veel makke schapen in een hok.

Het tuinhek-haakwerk: De granny square’s, ik had het er al eerder over. Inmiddels staat teller op 55 vierkantjes, nog 9 te gaan. Het is zo leuk om deze vierkantjes te haken, het verveeld me geen moment.
Bovendien past dit project precies bij mijn missie: ‘eerst-op-breien-wat-ik-heb’. Ik gebruik namelijk alleen ‘left overs’ van eerder gehaakte plaids. Zeemangaren Royal.
In één lapje zit 18 gram dus het hele tuinhek á 64 granny’s= 1152 gram dus toch alweer een bol of 11. Goed bezig!

Dit is toch wel het mooiste jaargetij geloof ik. Al dat frisse jonge groen en de bloesems overal. De dagen die lengen waardoor je ’s avonds nog een ommetje kan maken. En volgens mij is Chiqo het daar ook wel mee eens!

wat binne wy moai fuort, net!

Samen met Janlief en mijn schoonvader hebben we afgelopen weekend een roadtrip gemaakt. Zaterdagmorgen in alle vroegte verlieten we Fryslân om Jan z’n broer te gaan bezoeken in Duitsland.

Een prachtige reis met een ‘protte wille’ (veel plezier).

Jan zijn broer is werkzaam op een mega-melkveebedrijf in voormalig Oost-Duitsland. Boeiend om het grote bedrijf te bekijken.
Wat opvallend was dat de koeien er zo goed bij stonden, weldoorvoed, geheel relaxed en alert terugkijkend naar ons. Wanneer koeien het goed hebben geven ze meer melk, logisch natuurlijk.
Een gedeelte van het vee mag naar buiten. Maar koeien zijn net mensen, ’s nachts willen ze toch doorbrengen in de warme stal en bij regen verkiezen ze ook de stal boven het weiland!

Koeien, koeien en nog eens koeien! Stallen vol. Melkvee, pinken en kalfjes. Wat een dieren!

Naast de boerderij hebben we de mooie omgeving van Kerkau bekeken. Enorme akkers afwisselend met bossen. Het blad zo mooi in de herfstkleuren.

Bij de Arendsee was het ook al zo mooi!

Collect moments not things!

Als je zo’n roadtrip maakt van 1050 km dan heb je veel UKT (Uninterrupted Knitting Time) wat resulteerde in een sok die al een flink eind op weg is richting teen! Deze foto was halverwege te trip.

Zondagavond waren we weer thuis. Een prachtige reis!

beschuit met muisjes

Gisteren heb ik mijn kleine neefje in real life gezien én vast mogen houden. Wat een prachtig kereltje. En zo klein! Moos is de eerste van een nieuwe generatie in onze familie. Bijzonder!
Met kleine Moos op mijn arm kwamen bij mij ook de herinneringen los aan toen m’n eigen kinderen geboren werden. Ik weet dat mijn zoon bij de geboorte nog kleiner was dan Moos! Terwijl ik Moos al zo klein vind.
Nee, het vestje is nog niet af, dat geeft niet. Het past hem toch nog niet.

Lieve Moos: Groei, geniet en geef. Lach, laat gaan en leef. Straal met je aanwezigheid en blijf jezelf…altijd!

sokken

Het eerste paar sokken gleed gister van mijn pennetjes. Een lekker dik paar op naald 3,5 mm. Het is een verjaardagscadeautje voor mijn zus. Ik weet dat ze een paar zelfgebreide sokken wel kan waarderen! Gebreid van Opal Cabaret. Natuurlijk met een ‘koffie-boontjes-boord’.

Zus en ik schelen 5 jaar. Met broer tussen ons in. Hieronder een foto van heel wat jaartjes geleden. Ach, wat moet ik zeggen: niets veranderd? Toch?

verrassing

M’n zus en zwager hebben een lange, verre reis gemaakt. Ze bezochten Nieuw-Zeeland. Mijn zus heeft dezelfde handwerkgenen als ik heb. Erg leuk om zo’n gezamenlijke interesse te delen. Helemaal als zuslief dan thuiskomt met wolletjes voor mij!!!
Naast twee prachtige bollen Merino-Possum wol kreeg ik ook een grappige theedoek vol kleurige schaapjes en bolletjes wol erop gedrukt. En nog een blad vol breisels en breiwol. In een tas van de woolcompany.

Een possum is een middelgroot buideldier dat in Nieuw-Zeeland leeft. Het beestje is 150 jaar geleden daar uitgezet en na verloop van tijd werd het een plaag omdat de possum in deze leefomgeving geen natuurlijke vijanden heeft. Van de vacht van het diertje wordt de wol gemaakt. Possumwol is zacht, licht en lekker warm! Hmmm, dat wordt dus een hele fijne luxe shawl!

Jan zijn kleinzoon!

Afgelopen vrijdag is Kyan geboren.
Jan z’n kleinzoon. Grote zus Tess is superblij eindelijk haar broertje vast te kunnen houden. Moeder, vader, zus en broertje maken het goed.
Gister ging de trotse opa al even kijken.
Wij gingen vandaag samen even heen om cadeautjes te brengen. Zo klein, zo bijzonder om even vast te houden!
Ik was al een tijdje bezig met wat kraamcadeautjes. Natuurlijk voor Papa en Mama een pakketje gemaakt en Tess kreeg ook wat moois.
Wat een prachtig kereltje! Kleine Kyan. Jan zijn kleinzoon.
Een mandje vol kleine cadeautjes voor het kleine mannetje. Een paar klompjes, een Nijntje boekje en verder wat eigen gemaakte spulletjes.
Het truitje was eigenlijk als grapje bedoeld. Papa WD is fan van Valentino Rossi, een motorcoureur. Rossie heeft nummer 46 en een blauw/wit motorpak vandaar een blauw truitje met het nummer van Rossi.
Verder nog een klein popje gebreid.
En een dekentje in de kleuren van de babykamer.