do things you want

.
Titel uit: ‘Almost made it’ van de melodieuze rockgroep ‘Racoon’. Het liedje gaat over nét niet winnen. Winnen of verliezen maakt eigenlijk niets uit. Het beste kun je gewoon jezelf blijven. Ook een mooie zin uit de tekst; ‘Op een dag sterven we, de meeste dagen niet’.

Lytse sokjes foar Nanne
Van de week breide ik kleine sokjes voor een nieuwe wereldburger. Patroon: Een persoonlijk brei-recept van F. (Thanks!)

Ik gebruikte een restje Popular Perlé van Beijer en had maar 8.29 gram nodig. Naaldjes 2.5 mm.

Still knitting socks
De sokken die ik op de pennen had moesten even ‘on hold’. Inmiddels ‘one sock done & one to go’.


Lijstjes
Ik ben van de lijstjes. Van een ‘to-do-lijstje’ op de tafel, tot mijn Pinterest* verzameling: Boekenlijstjes, per jaartal, van welke boeken ik heb gelezen. Plekken die we ooit nog eens wil bezoeken en een verzameling van allerlei mooie dingen. Alles overzichtelijk per prikbord ofwel per categorie.

Mijn Ravelry* is tot op het laatste ‘WIP-je’ (work in progress ofwel lopend werkje) bijgewerkt.

En zelfs mijn Spotify* houd ik bij. Wanneer er een liedje bij mijn lijstje gevoegd moet worden of er juist vanaf mag, kan ik nauwelijks het geduld opbrengen om dit op een rustig moment te doen.

Lijstjes geven een soort van structuur aan mijn leven, houvast of grip. Alhoewel dit natuurlijk de zekerheid geeft van één nachtvorstje ijs!

*Pinterest = een sociaalnetwerksite die fungeert als prikbord. Plaatjes die je, al surfend, vindt prik je op één van je eigen prik-borden.

*Ravelry = ook een socialnetwerkdienst, die in 2007 werd gelanceerd. Het is een organisatorisch hulpmiddel voor handwerkers (m/v). Leden delen ook hun projecten, ideeën en hun verzameling garen met elkaar. En mede een internet-tijd-vreter!

*Spotify = een audiostreamingdienst sinds 2006. Je kunt naast je eigen playlist met liedjes en die van anderen, hier ook podcasts mee luisteren.

BuJo
Een Bullet Journal is een agenda, dagboek en to-do lijstje in één. De bullets is een afgeleide van het woord bulletin, wat kort bericht betekend. Een journal staat voor logboek.

Als tiener maakte ik van mijn schoolagenda al een plakboekje. Wat nu ‘bullet journal’ of ‘scrapbooking’ wordt genoemd. Vandaag de dag kun je hele knipvellen kopen, kleurige glitterpennen en washi-tape.

Toen moesten we het doen met plaatjes uit de Popfoto, Hitkrant of Club. Ik schreef er liedteksten en quotes in, heerlijk om zo te spelen op papier. Maar ook het wegstrepen van taken en opdrachten gaf een fijn gevoel.

Foto: Mijn huidige agenda. Een verzamelplaats van kiekjes, veertjes & kattebelletjes. Ik heb al jaren dezelfde HEMA agenda. Elk jaar gaan de oude blaadjes eruit en de nieuwe blaadjes erin. Dit jaar met de Maan-agenda. Wanneer de adressenblaadjes nog netjes zijn hoef ik die niet te vervangen natuurlijk. Een voordeel van dit systeem.

Brei-journal
Anyhow: Scrollend op het World Wide Web zag ik dat handwerkers een breiboek bij houden. Hierin aantekeningen per project: data, welk draadje je gebruikte, welke naalden. Eigenlijk precies dezelfde notities die je ook op je ‘project-pagina’ zet van Ravelry, maar dan op papier. Het inspireert mij, die brei-journals.

Dat wil ik ook!

Dan niet in een tekenschrift want ik ben zo’n dummy die liever geen voudjes wil maken. En dus bedacht ik: Mijn brei-aantekeningen in een kleine multomap te ordenen. Ordenen, het woord alleen al is heerlijk!

Maar dan komen we na punt 1 als vanzelf bij punt 2. Onder moto: mijn ‘voortgang-lijstje’.
Begin ik nu, vandaag, met het bijhouden? Of ga ik alle 323 projecten van mijn Ravelry, mijn online breiboek ook registreren? Dat is 16 jaar!

Ik heb gewikt & gewogen en uiteindelijk besloten de uitdaging aan te gaan. Het grote online archief van mijn werkjes op papier zetten. Ik begon met Ravelry toen ik 38 jaar was. Ik mis dus nog zo’n 24 jaar* aan projecten. Dat knaagt wel een beetje, voor zo’n lijstjes-junk als ik ben. * ik breide mijn eerste trui met 14 jaar. 38-14=24 jaar.

Wat heb ik nu gedaan? Punt 3: alle projectfoto’s van Ravelry in een bestand gezet en bij Printboer Barry laten afdrukken. Full-colour in dik papier.

Nu mag ik die foto’s weer gaan koppelen aan de projecten. Punt 4 dus. En dan punt 5: knippen & plakken met de juiste aantekeningen erbij.

Iedereen snapt dat dit monnikenwerk is. Monnikenwerk staat voor het geduldig en aandachtig uitvoeren van een taak die een lange adem vereist. Voor een goed resultaat ben je wel een tijdje bezig, helemaal wanneer je er wat gezelligs van wilt maken. En toch wil ik het. Dus dat!

Stash-voorraad
Ik zou zelfs nog een stapje verder kunnen gaan en mijn stash (wol-voorraad) op papier kunnen documenteren of ordenen. Eh, nee… dat is echt te confronterend voor mij.

Mijn stash heeft namelijk de grootte van een wolwinkel. Zo is mijn voorraad sokkewolletjes echt niet meer te tellen, het is gewoon veel, heel veel. Nu kan ik nog zeggen, bij het aankopen van een nieuw bolletje, dat ik geen ‘actieve herinneringen’ heb aan die stash boven op dat kamertje.

Wilgenkatjes
Ik ben dol op wilgenkatjes, de knoppen van de wilg. In het voorjaar gaan deze open en dan verschijnen de bloemen, boordevol stuifmeel en honingzoete nectar. Dat is een belangrijke voedselbron voor de eerste insecten.

De reden dat wilgen-KATJES worden genoemd komt omdat de bloeiwijze een lijkt op een kattenstaart. Maar ook de knopschubben: ze zijn zacht behaard en zilverachtig. Zo aaibaar als een kat.

De natuur in
Brandemeer 18 maart.


Echt voorjaarsweer, heerlijk!

Slotgroet
De natuur telt geen uren, alleen de mens wil weten hoe laat het is. (E. Tolle)

Be safe, take care en kalm an!
Lieve groet uit Olpae!

zolang de lente maar blijft komen

.
Titel uit: ‘Zolang de liefde maar blijft winnen’ van Daniël Lohues en gecoverd door Stephanie Struijk samen met het Noordpool Orkest. Een prachtig liedje. Ik kreeg dit filmpje van mijn buurvrouw doorgestuurd. (Dank T!)

Foto: ‘zolang de Oostenwind blijft waaien zullen bladeren blijven vallen’

Ik deelde hier al eens eerder een stukje van Stephanie Struijk.

De tekst is zo mooi, ongecompliceerd en natuurlijk. Zo vol van hoop ook: ‘Zolang de liefde maar blijft winnen, komt het allemaal wel goed’.

Poezekes-kol

De tweede kol gleed van de pennen. Zeeman Royal, 4 mm naald. Voor onze kleindochter Tess.

Still knitting socks
Hoeveel ‘lopende werkjes’ ik ook heb, één ervan is een sok.

Ieder sokkenbreister zal het beamen. Het is het perfecte werkje voor onderweg. Zo’n projectje neemt weinig ruimte in en past altijd in mijn tas. Wachtmomentjes worden fijn met een breiwerkje.

Op Facebook ben ik lid van deze groep:

En in februari deelde ik dit bericht:

Het was een onderwerp wat ‘speelt’ onder de sokkenbreiers (en andere dingen) gezien dat er 175 (!) opmerkingen op kwamen. Er was een veelzijdigheid in antwoorden. Mensen die juist altijd breien vs mensen die dat juist niet doen. En alles ertussen.

En ik? Ik pak mijn breiwerkje soms wel en soms niet uit mijn tas. Mijn gevoel verteld me wanneer het ‘kan’ of wanneer misschien niet. Ik hou hierin de veilige kant aan. Lang leve de ‘breibende’ en het ‘breicafé’ waar we ongegeneerd & eindeloos kunnen breien en toch ook de wereld bespreken.

Acquisitions
Bij de Zeeman in Leeuwarden vielen er zomaar 3 bolletjes sokkenwol in mijn winkelmandje.

Ja, ik koop garen bij de Zeeman of de Wibra. En ja, ik koop ook garen bij kleine ‘stenen winkels’, online of bij Indie dyers*. Ik wissel het af. Dat vindt mijn beurs het fijnste.

*Indie dyers staat voor ‘Independently dyer’. Iemand die garen verft op kleine schaal, gewoon in de keuken bijvoorbeeld. Kleine hoeveelheden en daardoor unieke garens.

Honing
Stem van Paul Jambers: ‘Overdag is hij apotheker maar s’nachts is hij imker’. Als imker had mijn apotheker een goed honingjaar. Genoeg om in de apotheek aan de klanten te verkopen.

Honing uit eigen buurt, altijd goed. En helemaal omdat de opbrengst van dat potje naar Brooke gaat. Beerend rook de zoete verleiding al.

In de categorie ‘Maartse buien’
Natte sneeuw.

Maart Douwe roert zijn staart.

.

Bezem
En ach, mijn bezem ook helemaal nat gesneeuwd, gelukkig hoefde ik niet meer weg.

Slotgroet
Zorg dat je zoveel vertrouwen in jezelf krijgt, dat andermans oordeel, verwijt of afwijzing je niet van slag brengt. (anonymous)

foto: Ruurd-Jelle van der Leij

Be safe, take care en kalm an!
Lieve groet uit Olpae!

 

angry star

.
Een cover door Chase Eagelson en zijn zusje. Een indrukwekkende tekst, geschreven in 1987 door Gordon Summer ofwel Sting. Het gaat over Ben Linder, die op zijn 28ste werd vermoord door contra-rebellen in Nicaragua. Hij kwam op voor de minderbedeelde medemens.

Het liedje is uiteindelijk een ode geworden aan geweldloosheid. Hoe actueel! Als mensen zijn we “fragiele” wezens, broos en kwetsbaar.

Er is een zin die er voor mij uitspringt:
‘For all those born beneath an angry star, lest we forget how fragile we are.’
Vrije vertaling: ‘Voor iedereen die gewoon de pech heeft om geboren te worden onder een boze ster, opdat we niet vergeten hoe kwetsbaar we zijn’.

(foto: Tom Grimshaw)
Het is niet zo gek om te denken dat er een verband bestaat tussen het leven van mensen op aarde en de stand van de sterren en planeten. Ofwel sterrenwichelarij uit: Zo boven, zo beneden. Zoals bij een geboortehoroscoop: Het gesternte wat op dat moment aan de hemel staat is een soort blauwdruk van het pasgeboren kindje. Zijn (m/v) karakter, levensweg, mogelijkheden en beperkingen. Plaats en tijd zijn van belang.

‘Zo boven’ staat voor de macrokosmos, het heelal. En die wordt weerspiegeld in de microkosmos ‘zo beneden’ zoals de mens. Deze opvatting komt uit de oud Griekse kosmologie en vond zijn weg tot in de huidige natuurreligies.

Toch heeft ieder mensenkind een eigen wil, een vrije keus. ‘Astra inclinant, non necessitant’, aldus de Italiaanse filosoof Thomas van Aquino. Wat betekent ‘De sterren neigen, maar dwingen niet’.

Tot zover de astrologische uiteenzetting.

Stash
Ik had gedroomd, het was een nachtmerrie: motten hadden mijn stash gevonden. Vanaf 14 jaar brei ik. Sindsdien heb ik altijd wat op de pennen. Van elk project heb je garen over. Dus dan vormt zich als vanzelf een voorraad. Daarnaast ben ik een verzamelaar. Van anderen krijg ik soms wol toegestopt, dat garen vang ik dan liefdevol op. Maar ik heb zo ook mijn impuls-aankopen in wolwinkels, op beurzen en breidagen. Nu heeft mijn stash de grote van een wolwinkel.

Al twee keer eerder vonden de motten dit ‘all you can eat- restaurant’. De meeste wolletjes zitten dan ook in een afgesloten plastic bak maar veel van die bakken kunnen door een veelheid van garen niet goed dicht. Hmmm….
Veel zit wel in plastic zakken maar veel ook niet. Tijd om kritisch te kijken en op te ruimen waar op te ruimen valt. Een gewaarschuwd mens telt voor twee toch?

Dus bij het Kruidvat mottenballen gekocht.

Stephen West Mystery KAL
Ik ben er klaar mee! Applaus voor mezelf!
Nee, ik maak geen selfie met de shawl. Ik vind altijd dat ik stom op foto’s sta. In mijn hoofd zie ik er namelijk anders uit dan op de foto’s van mij. Zoiets:

Maar ik heb een fotoshoot gedaan. Zie hier, de ‘Twist and turns’.

Voor deze shawl gebruikte ik Merino 1-draads van ‘Lindewol’. Credit voor het kleurgebruik: Marianne van atelier Lindelicht. Naald 3.5 mm.

Ik had hulp bij de shoot. Altijd fijn als er iemand even kritisch meekijkt.

Ik vertelde al eerder over dit project. Ontwerper West lanceert al 13 jaar in oktober een Mystery KAL (Knit-a-long). Je weet dat het een shawl wordt en hoeveel garen je nodig hebt maar voor de rest is het een misterie. Al eerder deed ik mee. In 2012 breiden we de ‘Rockefeller’.

Still knitting socks
Onze kleinzoon was uit zijn sokken gegroeid. In de auto naar de voetbaltraining, vanaf de achterbank: ‘Froukje? Wil je wel sokken voor me breien? Dezelfde als Opa!’ Maar natuurlijk!

Garen Botter IJsselmuiden Bergen, naaldjes 2.5 mm, maat 32/33.

Content
In het bos verzamel ik geen paddestoelen maar vind ik content. Content is eigenlijk een Engelse term. De algemene definitie: de ideeën die worden weergegeven via een medium. Bij mij is het de inhoud van mijn blog. Al wandelend ploppen er onderwerpen, zinnetjes of thema’s op in mijn brein. Meestal onthoud ik ze wel, maar zet de input soms in mijn mobiel. Zo heb ik al heel wat content verzameld.

.
Nadat ik een blogje de ether heb in geslingerd voel ik het na zo’n dag of zeven weer kriebelen en begin ik te schrijven, foto’s te nemen of vind dàt ene liedje. Ik hoef dus niet te zoeken naar inhoud, er is altijd wel iets wat voor mij het schrijven waard maakt. Sinds 2006 ben ik zichtbaar met een blog. Gewoon omdat ik het leuk vind om die alledaagse prietpraatjes te maken. Bij deze blogje 1001 +.

Slotgroet

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

de herfst komt zoals het hoort

.
Titel uit ‘Autumn comes’, David Gramberg vs Mary Lou.

Brei- en haakdagen
Ik bezocht de IJsselhallen in Zwolle, 69 standhouders met kramen vol ‘snoepgoed’. Heerlijk rondkijken dus. Hier en daar aan de babbel met andere knit-nerds. Zo praatte ik met Irma van Wolwerkjes, zij had een ‘Steven West shawl’ hangen. En ze toverde haar MKAL tevoorschijn om mij te laten zien. Zo leuk.

Ik had een boodschappenlijstje. Nee, er stond geen garen op. Mijn stash is huge dus even op Cold Sheep.

Wel heb ik een spintol gekocht bij Dutch Wol Diva. Fijn dat Agnès de tijd nam om me ‘in te wijden’ door tips en trucs met me te delen over het spinnen per tol.

Verder een ChiaoGoo breinaald gekocht. De naald die ik in mijn MKAL-breisel had zitten beviel niet goed. Een Knitpro-nova, met losse puntjes waar je een draad aan vast draait. Die overgang loopt niet soepel. Maar deze naald is perfect! Meteen bij thuiskomst in het werk gebreid. Goed gereedschap is het halve werk!

Wandelen
Zo tussen de riviertjes de Tjonger (Kuunder) en de Linde (Lende) is het fijn wonen. We waren in de Rottige Meenthe. Dit is een natuurgebied met riet-, graslanden en petgaten. De petgaten zijn ontstaan tijdens de turfwinning.

We kunnen hier uren struinen zonder een mens tegen te komen.

Het enige wat je hoort zijn de gakkende ganzen en het ruisende riet.

Hier draaien de Roosmolens onafgebroken, dit om de waterstand te reguleren.

Blij ei!

Still knitting socks
De dames Tiny en Ingrid organiseerden de sokkenbrei Knit Along: #socktoberparty2022.

Ik schreef hier al eerder over. Iedereen die mee doet breit het patroon ‘Strawberry cheesecake socks’ van Debbie Ford. Ik deed mee met eigen geverfd sokkengaren in oud-roze kleur.

Spelen met textielverf
‘Een pannetje roze hier, een pannetje roze daar…’ Vrij vertaald van Tante Til uit Familie Knots. Garen: Zareska Maris 60% acryl/ 20% scheerwol/ 20% polyamide. Destijds (2010) kocht ik grootverpakkingen van dit garen. Met minstens 6 kleuren verfbadjes in de pannen verfde ik er lustig op los.

Heerlijk om zo je eigen sokkenwol-voorraad te hebben. Ik ben er bijna doorheen trouwens.

Zie nu, zo leuk roze en geel combineert. Deze streng is opgebreid.

En met restjes brei ik babysokjes.

Als ik dit zo type, bedenk ik me om die verfpannen weer eens uit het stof halen.

Stephen West Mystery Knit Along (MKAL SPOILER: NIET VERDER SCROLLEN)
Het lijkt op een mysterieus genootschap, al die breisters die meedoen aan de MKAL. Op de breidagen te herkennen aan eerdere versies van de shawls. Iedere participant herkent ze meteen: de ‘West’ patronen. Eigenlijk zijn het ‘niet-te-dragen-super-ingewikkelde-shawls’.

Op Instagram mag je je vorderingen wel laten zien, maar dan moet de eerste foto een ‘Spoiler’-foto zijn. Dan klikken de breisters die het patroon nog als verrassing willen hebben niet door.

Twee van de vier patroondelen staan nu online. Ik zit in ‘cleu 1’. Toen ik aan deze MKAL begon had ik als doelstelling om ‘bij’ te blijven. In mijn dagelijkse leven beschik ik over best wat breitijd. Maar desondanks is het me, bij lange na niet gelukt om het eerste deel op tijd af te krijgen.

Ik had me obsessief vastgebeten in het patroon. Alles liet ik uit mijn handen vallen om elk vrij moment met de MKAL op schoot te zitten. Verbeten doorbreiend.

Leermoment één: Doel bijstellen.
Dit is niet de bedoeling, zo breiend als een malle! Ik moet de patroonregels al breiend herlezen en doen wat er staat. Dit neemt gewoon tijd. No big deal! De door mezelf opgelegde tijdslimiet laat ik los. Ik moet me ook zeker niet laten intimideren door de snelle breisters. Waarschijnlijk hebben die geen hond, huishouden of klusjes buiten de deur.

Leermoment twee: De fouten onderweg.
Er is gaandeweg wel wat imperfectie in mijn breiwerk geslopen. De niet-breiers valt dat niet op. De MKAL-breiers wel.

Eén van de foutjes: Ik had de ‘S2KP’ minderingen niet goed gedaan. ‘Slip two stitches together knit-wise, knit 1 and pass the 2 slipper stitches over’. Door te kijken bij anderen, online, zag ik dat dit ‘stekensetje’ er bij mij anders uitzag. Maar ik weet nu waar het mis ging. Ik deed 1 voor 1 de steken op rechter pen. Je moet ze met z’n tweeën pakken en overzetten op je andere naald. Nu lukt het wel. Guess what… Sarah had precies hetzelfde!

Nee, uithalen is geen optie. Fouten mogen gewoon bestaan. Zo maak je het leerproces inzichtelijk. ‘S2KP’ zal ik nooit meer onjuist doen!

Slotgroet

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

though the truth may vary

.
Titel uit ‘Little talks’ van Monsters and Men door ‘The Running Mates‘. Het liedje is gebaseerd op een huis waar men al generaties woont. Eén van het oude echtpaar sterft. Ze zijn daarom uit elkaar gescheurd. Er is een verlangen naar contact, maar dat lukt niet. En ook het verlangen naar de tijden dat ze jong waren.

Includes paid promotion
Onlangs heeft een Scandinavische onderneming zijn werphengels in Nederland uitgegooid. En niet onopgemerkt. Deze online-handwerkzaak heeft alle, in de picture zijnde, handwerksters een goodiebox gestuurd. Ik zag, zo vluchtig kijkend in mijn socials, al bijna 15(!) keer veel lovende woorden over dit bedrijf voorbij komen.

Ik sta hier dubbel in:
1. Dat die ontvangers uitgebreid gaan unboxen en als makke schapen deze winkel promoten.
2. Als ontvanger, kun je je naam ‘in zetten’ als kortingscode. Zo krijgen je volgers 25% korting bij hun eerste bestelling. Je brengt dus, met je eigen naam, deze zaak onder de aandacht.

Waarschijnlijk is dit een grote speler in deze sector, gezien hun weggeefactie. Een sector waarin de real-winkels het al zo moeilijk hebben. Prima, dat deze onderneming aandacht wil, maar dat al die handwerksters door deze ‘spiegeltjes en kraaltjes’ meteen reclame gaan maken, hmmmm… Dat dus!

Nota Bene
Alhoewel ik bij bovenstaand zo mijn kanttekening plaats moet ik bekennen dat ook ik niet ‘zonder zonde’ ben. Ook ik ben ooit verleid met ‘spiegeltjes en kraaltjes’ door een wol-webwinkel. En ik moet toegeven, ik was erg gevleid en heb de goedgevige firma ook positief genoemd. Mia Culpa too! 

Still knitting socks
Enkelsokjes

Deze leuke sneakersokjes zijn van de pennetjes gegleden. Gekregen als restje.

Gewoon recht-toe-recht-aan, Hollandse hiel en bovenaan een muizentandje.

Herfstsokken
De pennetjes zijn alweer in beslag genomen.

Ik zocht in mijn stash voor een najaarskleurtje en dook deze op. 80% merino 20% polyamide.

Geverfd door Jeannet van Blij dat ik brei. Herfstige kan ik het niet maken. Patroontje is geïnspireerd op Zigzagular Socks van ontwerpster Susie White.

Zie nu hoe leuk het wordt!

Onzeker
Ik blink nergens in uit. Bovendien zit ik in het team ‘ik-doe-ook-maar-wat’. Ik hou van breien maar niet omdat ik dat zo goed kan. Het is gewoon fijn om te doen.

(foto: eerste sokkengarendeken met om elk lapje een randje donkerblauw)

Onlangs werd ik toch wel wat onzeker over mijn maaksels. Concreet: Ik was bezig met een mijn tweede restjesdeken. Ik had mijn werkwijze op verzoek uitgetypt.

Ik dacht dan wel de wijsheid in pacht te hebben tijdens uitschrijven van het patroon, maar dat was misschien niet zo. Alhoewel er vele wegen naar Rome deze deken leiden, maar dat terzijde. Leermoment: misschien is het beter om het ‘kennis verspreiden’ aan anderen over te laten wanneer je eigen kennis wat meer houtje-touwtje is.

En weer kom ik uit bij de tekst uit Baltimore: ‘Wanneer je je met anderen vergelijkt, zou je ijdel en verbitterd kunnen worden, want er zullen altijd kleinere en grotere mensen zijn dan je zelf bent’. En zo is het.

Ik heb mijn tweede deken in wording af gehaald en brei het opnieuw. Met de kennis van nu.

Paniek
Stabij Douwe is nog nooit echt in paniek geweest. De onweersbuien van afgelopen week lieten hem koud.

Tot afgelopen vrijdag. Tijdens een rondje lopen komen we andere wandelaars tegen. Ik ging aan de kant staan met Douwe kort aan de riem. De wandelaars waren nog niet eens voorbij toen hij schrok en om me heen stoof, zijn riem trok mij omver. Douwe weg, met riem achter hem aan. In mijn val liet ik die namelijk los.

Douwe rende terug het bos in. Gelukkig niet richting de provinciale weg maar toch… Ik schreeuwend achter hem aan, althans ik pakte het andere pad zodat ik hem tegen kon houden in de rondgang. Maar aan het eind van het bos, geen hond. Een man riep dat Douwe al op de Hoofdweg was, een heel eind van mij vandaan. Ik rennend die kant op.

F. kwam toevallig uit het pad waar Douwe in zou kunnen zijn gegaan. Nee, zij had Douwe niet gezien. Ok, dat wandelstuk is uitgesloten. Ik besloot richting huis te lopen, wie weet. Op de hoek van onze straat zag ik wat buren staan met Douwe aan de lijn!

Ik was zo geschrokken, zo in paniek, dat ik het spontaan op een huilen zette. En zij waren weer ongerust om mij, want de buren hadden dan Douwe wel, maar waar was zijn baasje? Eén buurman was mij al aan het zoeken. Die werd gebeld want de zoekactie kon worden gestaakt.

Een buur heeft Douwe en mij naar huis gebracht, zo lief. Douwe bekaf! En ik liep over van adrenaline. Het is goed afgelopen, gelukkig! Nu moet ik vooral ook niet bedenken wat er gebeurd zou kunnen zijn als…

Douwe is in paniek geschoten, door iets van de tegenliggers? Doordat hij weg spurtte ging de riem + handvat achter hem aan, dat vond hij vervolgens weer doodeng en daardoor bleef hij in blinde paniek verder rennen. Wel een paar kilometer!

Toen ik het voorval later aan Jan vertelde, kwamen de tranen alweer. Zo was ik geschrokken! We schaffen nu, voor de zekerheid, een koffertracker aan. Lees hondentracker.

Slotgroet

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

wind of change

Titel van de Duitse band ‘The Scorpions’: Een lied dat het einde van de koude oorlog symboliseert. Maar hoe relevant nu ook weer! Opnieuw is er een issue tussen oost en west.

.
Toen Poetin Oekraïne inviel was het ineens oorlog met veel doden, vernielingen en vluchtelingen. Ik merk dat het minder prioriteit heeft in onze media. Maar, tja er is ook wel veel wat er speelt hier: Stikstof, gaswinning & energieprijzen. En toch, en toch: Er is ook hongersnood in Afrika. Kinderen gaan dood door gebrek aan graan vanuit het oorlogsgebied. We leven in 2022. Alles is mogelijk, toch? Hoe kan dit dan gebeuren? Waarom laten wij dit gebeuren?

En ik, ik maakte me óók druk over een hond die in volle zon opgesloten zat in een auto in onze straat. Zeven adressen bij langs gegaan om eigenaar van wagen mét hond op te sporen.

Met mijn boodschap was duidelijk: haal je hond eruit of zet je auto in schaduw… Dom volk!

Spoorloos
Kent u het programma ‘Spoorloos’ NPO 1? Volwassen kinderen die na lange tijd kennis maken met biologische ouders? Nou dat was het hier, in Haule, afgelopen zaterdag. Een light versie dan. Douwe ontmoette na een klein jaar zijn moeder en broertjes weer. Hieronder de ontmoedig tussen moeder en zoon.

.

We kregen sterk het idee dat de broertjes elkaar ook herkenden. Ze gingen gelijk spelen en hadden de grootste lol. Zo mooi om te zien!

Moederhond Fenny kreeg op 10 juli 2021 zevens puppy’s. Daarvan waren er zaterdag 6 bij elkaar. Douwe was nu echt de grootste van alle stabijtjes!

Fotomoment: Het was niet te doen om alle broertjes & mem netjes naast elkaar neer te zetten. Wanneer ze eindelijk netjes zaten ging nummer 7 ervandoor en de rest er achteraan.

Met baasjes erbij lukte het wel. Links moeders, in het midden Douwe met Jan. En… gelukkig hebben we de foto’s beelden nog. Douwe vond het fijn om de ontmoeting nog even terug te zien!

Still knitting socks
Na de regenboogsokken voor Hester, brei ik nu een paar voor Jan’s vader. Ik ben inmiddels bij de hak van nummer twee. Pa is 29 juni jarig, dan moeten ze dus af zijn. Maar dat lukt me denk ik wel.

Garen: Regia 4 draad: Black, Blue & Friends. Color nummer 03801. Naaldjes 2.25 KnitPro Zing 15 cm.

Knitting In Public Day

Ik zag op Instagram een oproepje van wolwinkel Van draad in Grou. In het kader van ‘World Wide Kitting In Public Day’ had Sytske in haar voortuin tafels en stoelen klaargezet om de knitters in de omgeving een plaats te geven mee te doen met deze KIP-dag op 11 juni.

Ik had het gelezen op de socials, dus toog ik zaterdagmiddag naar de winkel van Sytske. O, wat een mooie snoepwinkel! Nadat ik een bolletje sokkengaren had gescoord, schoof ik aan bij de andere vrouwen die lekker in het zonnetje zaten te breien en te praten.

Breisters van ver: Utrecht en Lelystad, maar ook van Harlingen, Dronryp, Aldeboarn, Grou, Leeuwarden, Roden, Heerenveen en Wolvega waren aangeschoven. Het voelde zo goed en gemoedelijk. Breisters zijn ook zo ‘hetzelfde’. Zooooo leuk!

En er was koffie & thee, koekjes & chocola! En voor alle breisters een kadootje, zo lief! Bedankt Sytske!

Thats all folks…

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

I’m ready to go anywhere, I’m full of hope and full of fear

.
Titel uit: ‘I will dance when I walk away.’  Een liedje van de Noorse meidengroep Katzenjammer. Een vrolijk wijsje met serieuze tekst. I love it! De vier (nu drie) leden wisselen vaak van instrumenten die ze bespelen. Samen ongeveer dertig! Dochterlief en ik hebben Katzenjammer al een paar keer live mogen bewonderen.

Nieuwe aankopen
Eerste paasdag was er markt in Oldeberkoop. ‘Wollig landleven’ is een fair vol wol en streekproducten. Bij de fietsenparkeerplaats trof ik M. en we hebben samen de markt afgestruind. Leuk!

Ik had eigenlijk niets nodig. Toch liep ik bij één van de eerste stands al tegen een leuk jurkje aan. En ik heb nog geen jurkjes 😉 , dus die ging mee naar huis. Later vond ik er twee prachtige wolletjes bij Bresni’s wol. Die kregen ook een plaatsje in de fietstas. Word ik er blij van? Ja! Nou dan mag het. Voor deze keer dan…

Na alles gezien & bewonderd te hebben dronken we samen nog een bakje thee en gingen toen ieder ons weegs.

Aangezien het project ‘Lento-col’ af is mag ik weer aan een ander breitje beginnen. Een zomersjaal voor bij de nieuwe jurk. Dus iets met ajour (gaatjes). Ik heb al een patroon gevonden.

‘Take it all’ van Lisa Hannes, ik gebruik dus die twee groene strengen hiervoor.

40 dagen project
De paasdagen liggen alweer achter ons. Op de zaterdag voor de Pasen was mijn Mysterie Knit A Long af. Dit samenbreiproject ‘Lento’ genaamd werd een col. Linda van Wolhobby heeft het patroon ontworpen en de MKAL georganiseerd. Het is een dikke col geworden met twee buitenzijden.

Ik heb het garen Saskia en Bianca van de Wibra gebruikt. Het gaf een mooi contrast. Hierboven en onder beide kanten.

Meesjes
Ook dit jaar hebben ze hun intrek genomen in ons huisje.

We hebben een camera waarop we ma en pa koolmees kunnen volgen. Vorige jaren ging het nog wel eens mis met hun broedsels. Een steenmarter, te weinig wormen, of één van de meesjes kwam niet meer terug. En ik me maar ongerust maken wanneer pa of ma te lang wegbleef. Tja, het is de natuur. Ik kijk nu wat minder op mijn app met camera.

Vannacht hoorden we een zorgwekkend geluid. Doordat Jan nu 3 camera’s heeft hangen zagen we gelijk dat het geen eier-stropers waren. Handig.

Nu 7 eieren en een broedend vogeltje.

.
Still knitting socks
Paar 8 van dit jaar is af. Sokken maatje 40, klaar om weg te geven.

Us Douwe
Nee, Douwe houdt niet van zwemmen. Hij is zelfs bang om natte pootjes te krijgen en loopt dan ook óm plassen heen bij regenachtig weer.

Wanneer hij uit de sloot wil drinken laat hij zich heel voorzichtig langs de slootkant bij het water zakken.

Dat hij geen bommetje maakt vinden wij niet erg. Want een natte hond mee terug in de auto, daar worden we niet vrolijk van.

Zijn broertje Jelle is wel een waterrat! Zie zo doe je dat!

.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

and we’re turning on the tide, the tide and the time

.
Titel uit The Tide: En we draaien op het tij, het getij en de tijd. The Lasses zijn Sophie Janna en Margot Merah. Margot komt hier uit de buurt, uit Paasloo om precies te zijn. Ze spelen folk. Ik mocht al een paar keer een concert bijwonen. De dames zingen zo prachtig! Hier tijdens de ‘Amsterdam boot sessies’. The Tide is geschreven door Jack Durtnall.

40 dagen project
De Mysterie Knit A Long Lento van Wolhobby woont in een mooie projecttas. Gekocht bij mijn naamgenoot: Froukjes Wol Boutique.

De col heeft al een wegduikformaat.

Het breit lekker, 5 toeren per dag. Ik heb 120 steken en dus brei ik per dag 600 steken. Ik vind dat het garen mooi uitpakt het contrast is goed tussen de donkergroen en het verloopgaren. Het is van de Wibra de ‘Saskia’ & ‘Bianca’.

Het is nu dag 27 = 1 april. Ik was bij tot dag 25, maar ik had foutjes gemaakt. Dus afhalen tot dag 23. Dus komende dagen even een meervoud van 600 steken.

Maar sinds woensdagmiddag heb ik een griepachtige verkoudheid, één van het kaliber waar ik nog geen ervaring mee heb. Hoofd-, keel-, oorpijn. Inmiddels doen ribben ook mee door het hoesten. Al twee testen gedaan maar nee, dit is geen corona. Hoop dat ik snel opknap en ik de draad van deze Lento- col weer op kan pakken.

Druk doende

.
Wat hoop ik dat ik op zo’n leeftijd ook zo nuttig kan zijn. Een mooi portret van een breister op leeftijd: Mevrouw Klop. ‘Je moet er je verstand bij gebruiken, anders vallen ze van de pen af!’ Ze was in 2019 al 103 jaar. Ze is vast al uit de tijd, ik weet het niet.

Acquisition
Wanneer je een tijdje aan het lijnen bent, dan kan je ineens zo verschrikkelijk verlangen naar alle voedingsmiddelen die je jezelf hebt ontzegd. Dan er geen houden meer aan is. Nou zo gaat het mij ook wanneer ik de rem op het wol kopen heb gezet.

Die twee van de Zeeman waren niet genoeg, ik kocht er nog 3 van de OMHA bij. Ik de verleiding niet weerstaan! Maar zie nu, hoe mooi die kleuren!!!

Charity
Inmiddels zijn deze sokken voor charity ook af. Garen: Regia Designe Line Jazz Color. Naaldjes: 2.25 mm. Maat: 31/32.

Sokken te koop, SOKKEN TE KOOP!


Sokken vanaf maat 30 zijn €8,00 met €2.88 verzendkosten. Kleinere maten €5,00 met €2.88 verzendkosten.

Wat heb ik nodig? Welke sokken wil je? Maat? Je adresgegevens en 06 nummer voor een tikkie. Mijn email is: postvoorfroukje @ live.nl.

De gehele opbrengst gaat naar House of animals. Een organisatie die onafhankelijk is en onvoorwaardelijke stem heeft voor ieder dier. Momenteel proberen ze zo veel mogelijk (asiel) dieren te helpen in Oekraïne. Ze hebben al behoorlijk wat successen gescoord.

Herstel
In eerdere blogjes vertelde ik al over de bestralingen die ik heb gehad voor een plekje op mijn neus. Van de week werd ik weer verwacht in het R.I.F..Ik had een afsluitend gesprek met de oncoloog. Hij was tevreden over herstel en mijn neus. Ik ook!

De oncoloog zei dat, als hij heeuul goed kijkt, het nog iets kan zien. Maar dan moet je wel weten waar het kankerplekje zat. Ik antwoordde dat de meeste van mijn breivriendinnen een leesbril hebben en dat ze het plekje dus echt niet kunnen zien!

Us Douwe
Andere beessies vindt Douwe interessant. Naast schapen heeft Douwe ook wat met paarden.

‘Mag ik neusje-neusje doen Frouwtje?’

‘Ja hoor. Zachtjes!’

Bijzonder toch? Een hele voorzichtige aanraking tussen paard en hond.

Het voorjaar laat zich zien! Prachtig!

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

snow in april

Als de sneeuw valt in april, in plaats van zonlicht in je ogen. Dan weet je dat er dingen aan het veranderen zijn.
Hier hele: Tekst.

Een protestliedje van Vera. Zo mooi, dus voor mij de drang om het te willen delen. (foto van vorig jaar)

Warm hart warme voeten
Via de podcast van de dames van ‘Ministerie van gebreide zaken’ kwam ik op de site van ‘warm hart warme voeten’

Nu heb ik net een paar sokken van de naalden laten glijden. Hieronder een foto van pas gewassen, drogende sokken op de kachel. Ideaal die nep-voeten.

Het lijkt me goed die te gaan doneren. In Nederland gaan de sokken dan naar het Leger des Heils, in België naar Hart voor Vluchtelingen. Wat een goed initiatief!

De envelop gooi ik vandaag nog op de bus.

Handwerkhoekje
Mijn handwerk’hoekje’ is nu dicht bij de kachel. In november kregen we deze stoel van M. Ze past prachtig in ons interieur. Douwe vindt dit een mooi plaatsje, but the chair is mine!

An Acquisition
An acquisition is een nieuwe aankoop. Ik had het geloof ik niet met zoveel woorden gezegd, dat ik op Cold Sheep sta. Dit betekent: de uitdaging om een bepaalde tijd geen garen meer te kopen. Gewoon omdat je genoeg ‘stash’ (voorraad) hebt. De uitdrukking komt van ‘cold-turkey’ een term die gebruikt wordt bij afkicken van drugs.

Toch ging ik voor de bijl, of nee eigenlijk ook niet. Ik zag dit sokkengaren bij Sylvia van Wol met Verve. Lekker zomers! Ik kocht het gewoon omdat ik er blij van word en ik mezelf best eens mag verwennen. Bovendien is het de uitzondering die het bestaan van een regel bevestigt.

Zie nu zelf, prachtig toch!

Basis sock 75% superwash virgin wool en 25% nylon. Dat ‘virgin’ staan voor de eerste scheering van een schaap. Meestal met een jaar. Ligt even aan de geboortedatum.

Ik heb nog geen concreet plan met de streng. Toch in schoenen laten verdwijnen? Misschien verwerk ik het ook wel in een shawl. Gelukkig mag je van sokkenwol best andere projecten maken. Net als in een stacaravan, daar mag je ook in gaan zitten. Deze streng mag nu gewoon even ‘mooi’ liggen wezen.

Therapie
Eind december roerde ik het al aan in een blog. Er zit een verkeerd plekje op mijn neus. Aanvankelijk zou dit weggesneden worden. Omdat het best wel groot plek is voor een neus, zou ik in een lastig traject van plastische chirurgie komen. Ik zag hier tegenop. Maar ja, wat moet dat moet.

Toch twijfelde ik of dit wel de juiste weg zou zijn. En zo kreeg ik een verwijzing naar het RIF. Een vriendelijke radiotherapeutisch oncoloog stelde ons, alles afwegende, bestraling voor.

Gevolg: een bestalingsmasker is gemaakt en toen door de CT-scan om masker te markeren. Komende weken word ik elke dag bestraald. Hierdoor zullen de kankercellen op mijn neus vernietigd worden. Ik zal het er ongetwijfeld over hebben in de blogs. Ook dit is mijn leven (momenteel even).

Us Douwe
Hij kan nog niet alleen thuis blijven. Maar gelukkig hij houdt erg van autorijden.

.
Hij mag mee, alle ritjes naar Leeuwarden. Wel zo gezellig.

Grijze luchten
De modderpoel laat niet alleen een grijze winterlucht zien. Wat zijn de bomen toch ook mooi in hun kaalheid.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

on my way

.
‘Send me my way’ is eigenlijk van Rusted Root. Deze bluegrass band komt uit Pennsylvania. Maar ik vind deze versie van ‘Guy meets girl’ ofwel Cody en Alyssa, ‘liever’.

Over het liedje
Het gaat over vrijheid. Je leven leiden zoals jij dat zou willen, je eigen weg gaan zonder spijt. Er alles aan doen om, in deze willekeurige en onvoorspelbare wereld, je bestemming te bereiken.

Zo mooi dat Cody en Alyssa zelf de daad bij het woord voegden door in een oude schoolbus door Amerika te reizen. Hier filmpje van de bus.

Spelen

Wat is het soms leuk om even ‘echt’ met wol te spelen. Geen patroon maar gewoon wat maken.

Ik pakte een paar kleurtjes en kon maken wat ik wou! Ja, ik voelde me net Catootje. Die van de botermarkt. En ik maakte voor ons stenen poesje een sjaaltje.

En ik maakte voor de echte poezekes van dochterlief wat muisjes.

Kattenogen bevatten veel minder kegeltjes dan die van mensen. En de kegeltjes zorgen voor het zien van kleuren. Mensen kunnen de 3 primaire kleuren zien: rood, geel en blauw. Katten kunnen, net als honden, maar 2 primaire kleuren zien: geel en blauw (en natuurlijk de combinatie tussen deze twee, namelijk groen) Dus deze speelmuisjes zien ze zo:

Batikshawl
Hier nog op de pennen. Ik zat een middagje bij dochterlief.

De poezen moesten even wennen aan mijn breiwerk. Om de beurt kwamen ze even snuffelen aan de shawl in wording.

In middels is dit project afgerond. Ik heb ervoor gekozen om er een kol van te maken. Deze Trees, zoals het patroon heet, is in een koker gebreide shawl.

Aangezien ik op naald 4.5 mm heb gebreid is de Trees dik, erg dik geworden. Als je een shawl aanhoud heb je een dik breisel op je borst liggen. Nee, das niet mooi en niet fijn. Nu heb ik een kol gemaakt, echt perfect! Daar kan ik zo blij van worden: When a plan comes together!

Verjaardagskadootje
Eerste kerstdag werd ik 53 jaar. Mijn (schoon)kinderen kwamen langs. Niet voor een kerstdiner maar gewoon voor de gezelligheid. Wat vreterij op tafel en als diner een kopje soep.

Ik ben een trouwe luisteraar van de podcast ‘Het ministerie van gebreide zaken’. Dit is een Belgische podcast over… ja dat hoef ik niet in te vullen. Afijn in seizoen 2 aflevering 8 hadden de dames een gesprek met Veerle en Griet over hun boek ‘De woldoeners’.

Het gaat niet alleen over de verhalen van de leden van een breigroep die neerstreken in Pandzestien in Niclaas maar ook experts op gebied van mentale gezondheidszorg hebben er hun plek. Prachtig! Er staan naast levensverhalen ook nog patronen in. Voor een breister wel echt een walhalla!

Normaal weet ik nooit een kadootje voor mijn verjaardag. Nu dacht ik dat dit boek mooi zou zijn om te krijgen. Altijd zeg ik dat ik iets te wil krijgen wat OP kan. Een mens dat alles al heeft is hier bij gebaad. Lekkere douchegel of chocola. Een kaarsje of zo.

Maar toen ik de vraag van Jildoulief kreeg wat ik zou willen krijgen op mijn verjaardag kon ik haar deze suggestie doen. Dit boek. Vanwege zijn mooie patronen een boek om te koesteren na het gelezen te hebben. By the way, naast dit boek kreeg ik ook nog van alles wat OP kan! 🙂

Us Douwe
Inmiddels een half jaar oud. 


En wat heeft hij al een prachtige ‘zwiep’staart.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!