slofjes en lopende werkjes

Deze babyslofjes geeft dochterlief aan Niek, het pasgeboren kindje van haar vriendin. De slofjes waren zo’n aardigheidje om te maken.

Een restje Zeeman Royal garen, naaldjes 3.5 mm. Het zooltje brei je heen en weer. Daar omheen neem je steekjes op en dan brei je in het rond. Minderingen bij voet en uiteindelijk het boordje. Ik heb een stretchy bind off toegepast, zodat het slofje makkelijk aan en uit kan.

Zoals altijd slipt ook nu mijn handwerkhoekje in de woonkamer langzaam aan weer helemaal dicht.

Welgeteld 6 lopende werkjes. Alle 6 even leuk om te doen. Nadeel is, dat wanneer je je tijd erover verdeeld, de werkjes er wat langer over doen om af te komen. Zolang Chiqo nog in zijn mand past, is er in mijn optiek niets mis mee.

.
Waar ben ik zoal mee bezig? Let’s go!

Links: De afvaldeken ofwel de sokkengarendeken.

Bij elke ons dat ik minder weeg mag ik één lapje breien. Het afvallen en dus ook dit project is enigszins stil gevallen, na 6 kg minder. Voor de laatste 4 kilogrammen moet ik weer even nieuwe moed verzamelen. Ik houd nu eenmaal van eten en van sporten juist weer niet, dat maakt, naast medicatie (ook een grote boosdoener) het afvallen nogal lastig.

Tweede linksboven: Haakwerkje, een plaid van Zeeman Royal met 6 kleuren.

Zo heerlijk om tomeloos granny’s te haken! Inmiddels 32 lapjes van de 80 af.

Midden: De Segelschiff am See Shawl van Alexa Boonstra. Dit was een MAL (Make-a-long). Ik heb deze nog niet af en ik red de einddatum van 1 maart (vandaag dus) niet. Maar daar staat gelukkig geen straf op, dus deze sjaal komt af wanneer die af komt. Niet erg, want het breien eraan is fijn. Over de kleuren ben ik dik tevreden. Alle drie bolletjes uit mijn stash en zijn zo bij elkaar passend dat ik er blij van wordt.

Beneden: Sokken voor Janlief met van een bolletje Regia Pairfect kleur 09135. Bij deze bol geen stress, het worden gewoon identieke sokken. Heerlijk vind ik dat.

Rechts midden: Het troost dekentje. Dit breit hetzelfde als de sokkengarendeken maar dan alleen met 9 effen kleurtjes. Een langdurig project aangezien ik over 1 lapje een uurtje doe en ik er 63 lapjes in verwerk met nog een randje erom toe. Hier meer info over Troostdekentjes.

Rechts boven: Mijn nieuw project! Yes!
De KAL (Knit-a-long) van wolmerk Katia. Officieel een babydekentje van 80 x 85. Ik ga voor een grotere. Ik gebruik het Scheepjes Colour Crafter welke ik aanschafte voor de CAL (Crochet-a-long) van Scheepjes. Daarbij strandde ik al in het begin van de CAL. Ik modderde meer dan dat ik aan haken toe kwam en was ik er klaar mee. Handwerken mag best uitdagend zijn maar er zijn grenzen.

Ik heb iets minder dan 17 bollen liggen en bij het zien van dit project (hieronder) bedacht ik me om daarvoor het garen te gebruiken.

Ik heb inmiddels de steken op de naald staan. 252, origineel 168. Een Franse mevrouw raadde me aan een veelvoud van 6 te nemen zodat het patroon ook blijft kloppen bij een breder wordende deken. Helaas, sommige patroondelen hebben een ander aantal steken per patroon. Ik zal mijn wiskunde-skills dus even afstoffen!

Samenvattend: 4 plaids, 1 sjaal en 1 sokken project. Het is wel duidelijk waar mijn voorkeur naar uitgaat qua projecten.
Ik zeg niet dat ik me nooit meer aan een vestje of trui zal wagen. Maar tja: sokken, dekens én sjaals daar kan niet veel aan mis gaan qua pasvorm. En ik kan me er nog zo in uitleven! Er zijn nog zoveel prachtige patronen. Als ik in mijn bibliotheek op Ravelry kijk dan mag ik wel 120 jaar worden! En elke keer vul ik mijn bibliotheek verder aan.

Afgelopen week liep onze kleindochter gezellig mee tijdens rondje-hondje door het bos. Ze hoopte dat ze ook eens een Happy Stone zou vinden. En zowaar!

Een prachtige! Hier een linkje naar een blogje over Happy Stones. Ik krijg zo langzamer hand ook wel de kriebels om mee te verven. Stenen opvrolijken met leuke kleurtjes. Het blijft immers ook zo leuk om er één te vinden!

Eind van deze maand gaat onze ietwat obese oppas-lapjespoes weer naar haar eigen baasje. Twinkel deed het hier best! Hieronder een video hoe ze Chiqo benaderd. Zo lief!

Let all that you do be done with love.
Kalm an en een lieve groet uit Olpae!

sokken en zo

En zo diepte ik uit mijn stash een bolletje Regia Design Line van de Noren Arne en Carlos op. Wanneer het gaat om zelfstrepend garen kan ik een enorme piet-lut zijn. Ik begin de eerste stok met een voor mij herkenbaar punt. Dus een overgang in kleur. Dan weet ik waar ik sok twee moet beginnen.

Dan wil ik, meticuleus, natuurlijk ook de strepen mooi over de sok hebben lopen. Dus heb ik het rode stuk van de bol in evenwicht verdeelt over been en voet. Verder heb ik de boord, hak en teen ook rood gedaan. Ja, sa is it moai genôch! (Ja, zo is het mooi genoeg!)

Ik begon de eerste sok met een anders dan anders boordje. Ooit kwam dit idee op Facebook langs. Een draaiboordje: 4 toeren tricot, (op twee naalden) dan 4 steken breien, dan het nog te breien deel om de naald draaien en weer 4 steken breien, dan weer breiwerkje om de naald draaien etc.

Het zag er zo leuk uit in het filmpje. Maar dit boordje rolde enorm op. Je zag de toer met draaiingen haast niet meer. Een rommelig geheel, zal ik maar zeggen.

In de regel brei ik dan eerst stug door, alsof het, tegen beter weten in, vanzelf beter wordt. Of dat kan ook, ik ,het tegen beter weten in, uiteindelijk wel mooi genoeg vind. Dat werkt dus niet. Een terugkerend leermoment.

Meestal bedenk ik me dan even afstand nemend (als ik in het bos loop) dat ik het project toch maar af ga halen. En dat doe ik dan ook maar, ook al was ik halverwege het beenstuk. Dus rats-rats-rats-rats afhalen.

En opnieuw beginnen maar dan met een vertrouwd boordje: het muizentandje.

Ik brei in mijn sokken eigenlijk altijd met afwisselend 4 verschillende boordjes.
Muizentandje (bovenste), platte boord (rechts) koffieboontje (onder), 2 recht 2 averecht (links).

Eind augustus begon ik met een ‘afvaldeken’, een deken van restjes sokkenwol ofwel afval-sokkenwol. Met een aantal andere vrouwen die, net als mij, de wens hebben om wat minder te wegen, hebben we een appgroepje. We steunen elkaar dus door ‘dik-en-dun’.

Deze deken symboliseert dit proces voor mij. Elke ons zet ik om in een lapje. Ik mag nu al 53 lapjes breien. Zo ver ben ik nog niet, maar dat geeft niet. Ik heb nu 11 lapjes.

Hoe ik te werk ga? Nou ik haat sporten, dus wandel ik wat in het rond met onze hond. Dat vind ik namelijk wel leuk. Daarnaast probeer ik een gezondere keuze te maken in mijn eetpatroon. En het lukt dus. 53 ons is er af. Ik hoop uiteindelijk 79 kg te wegen. Nog 41 lapje te gaan.

De deken wordt een kleurrijk geheel. Opgebouwd in clusters van 9 lapjes waar ik een wolwitte rand om brei. Ik heb nu 10 bollen van de wol-witte dus ik kan een enorme deken maken. Wordt vervolgd.

Onze Guus neemt haar taak als neighbourhood watch zeer serieus. Een paar keer per dag doe ze zo haar ronde.

Van hoogte kan ze nog beter de buurt bewaken.

En als haar watch erop zit, dan gaat ze voor het raam zitten.

Ik plaatste al eerder zo’n foto, maar ik kan er steeds zo om lachen: die indringende blik van haar. Je voelt dat ze kijkt! En wanneer ze binnen is… dan kan ze ook zo op haar eigen wijze aandacht vragen.

Be safe, take care en kalm an.
En met een lieve groet uit Olpea.

ratjetoe

Deze blogpost begin ik met een up-date van de
Scheepjes crochet-a-long & read-a-long (hier eerder blogje).

Mijn proeflapje: in het patroon stond haaknaald 5 maar dat werd bij mij te groot. Nu gebruik ik haaknaald 4 mm.

Deel twee kwam woensdag online. Ik was tot gisteren nog bezig met deel één. Dat gaf wel enige onrust bij me, bij deel 1 al achterop raken.

Ik heb wat meer tijd nodig om mij dingen eigen te maken. Wanneer ik anderen, in de dag van online komen, al hun nieuwe vorderingen laten zien (op facebook) dan denk ik: ‘Hoe dan?’. Er zijn dames (m/v) die gewoon meerdere dekens maken. Ik denk dat die mensen stiekem 60 uur in één dag hebben. Ik heb er maar 24, zie!

Het is voor mij een heel gepruts hele uitdaging. Gelukkig is Esther daar! In een you-tube filmpje doe ze alle steken voor. Ik kan het 10 x op herhaling zetten en nog spreekt Esther mij geduldig toen. Heel fijn! Haar rustgevende stem voorkomt dat ik mijn deken-in-wording door de kamer gooi.

Het lapje, het beginnetje is niet perfect. Maar het mag zo wel. Ik ben benieuwd hoe de CAL verder zal gaan. Het boek van Anthony Doerr, waarop de deken geïnspireerd is, is zo mooi, prachtige zinnen en een mooi verhaal.

Gisteren vond ik een grote dikke envelop op de deurmat. Uit Raalte, van A. Inhoud: restjes sokkengaren voor mijn afvaldeken! Keiblij mee, zo lief, zo attent!

Ik schreef onlangs dat ik met een sokkengarendeken bezig ben: de afvaldeken. Voor elke ons die ik afval mag ik een lapje breien. Afgelopen maandag was ik 2 ons áángekomen: snik & snotter! (Nee, géén Corona, puur verdriet). Deze week mag ik dus de draadjes afhechten en dat taakje moet ik nog doen, zoals te zien.

In het notitieboekje zet ik de weeg-momenten en houd ik bij hoeveel lapjes ik mag breien. Of in deze week: draadjes afhechten.

Even wat anders: Diederik Jekel, wetenschapsjournalist, was in de media.  Ik parafraseer enkele delen van zijn verhaal. Zo vertelde Jekel over de chaos van 2020. De zekerheden vallen weg en we raken de grip kwijt.

Nu kunnen we ineens veel dingen wel anders doen, als we het móeten. Dus ineens kunnen mensen wél thuiswerken bijvoorbeeld. Maar wat je ziet in deze Corona-tijd is dat mensen duidelijkheid willen, heel graag één regel willen hebben en als je je daar dan niet aan houdt dan ga je dood. Zwart-wit.

(foto Jan-lief tijdens onze reis in de Drôme)
Mondmaskers: ze zijn perfect of ze zijn levensgevaarlijk. Afstand werkt wel of afstand werkt niet. Maar hé, het is nu eenmaal niet zwart-wit. Het zit hem in de grijstinten. That’s life.

De regels: mondkapjes, afstand, handen desinfecteren, geen onnodige verplaatsingen etc. geven in Nederland de nodige discussie. Best raar vind ik.

Wanneer we al die corona-regels vergelijken met ‘fietsen’, geeft dat een beter licht op de regels. Op het moment dat jij fietsverlichting hebt zegt dat niet dat je onoverwinnelijk bent. En wanneer je geen fietsverlichting hebt dat je gegarandeerd dood gereden wordt. Het is de combinatie: én verlichting, én de automobilist die niet dronken is, én de straatverlichting brand, én dat er iemand is die de verkeersborden zo nu en dan schoonmaakt. Al die dingen samen zorgen ervoor dat je veilig fietsen kan.

Alle regels nù zijn er omdat we gewoon niet anders kunnen. Einde discussie. Als we er nù voor zorgen dat we dus, als mens, zo min mogelijk andere mensen ontmoeten opdat besmettingen minder kans hebben.

We zijn sociale wezens dus willen we dat eigenlijk niet, mondkapjes, afstand en elkaar niet ontmoeten. Maar als we dit nu eens een paar weken, misschien maanden, volhouden kunnen we daarna weer wat gewoner leven.
Hiermee poets ik niet mijn zorgen over de mensheid, maatschappij en sectoren die omvallen weg.

We moeten ermee dealen, het is niet anders.

Ik eindig deze post met een foto van onze Guusje, ze kan zo gezellig naast me liggen op de bank. Zo waardevol! Zo lief! Heerlijk om zo’n beestje om je heen te hebben. Het heeft zo moeten zijn denk ik wel eens. #zwervertje

Be save en kalm an!

lopende werkjes IX

Op dit moment heb ik zes lopende werkjes. Hiervan drie dekens, twee sokkenprojectjes en één sjaal. Van alle lopende werkjes liggen er vijf beneden. Wanneer je bij mij naast de bank keek dan zag dat er zo uit:

Het gebeurd hier wel vaker hoor, dat zo’n hoekje helemaal dichtslibt. Normaal haal ik wel eens wat projecten af of leg ze boven, uit het zicht. Nu hebben alle projecten wel een zekere belangrijkheid. En laat ik ze, als een echte ‘blogger’, even laten zien.

Vooraan de afvaldeken. Van restjes sokkengaren maak ik kleine lapjes die ik in clusters van 9, omrand met wit. ‘Afval’ staat in dit project ook voor mijn eigen afvalproces. Elke ons die ik afval mag ik 1 lapje breien. En ik mag al 46 lapjes breien.

Project 2: poezensokken, het beginnetje is er. Natuurlijk met een boordje in muizentandje. Deze sokken maakt ik voor een poezemoeder van 3 lieve poezebeestjes.

Mijn knit-to-go: sokken met een reliëfpatroontje. Het garen is mooi van kleur maar breit niet echt fijn. Ik had al eens eerder een sok met deze wol opgezet. Toen beviel het ook al niet, dus afgehaald. Nu wil ik ze wel tot een paar sokken verwerken. Dan kan ik weer met een fijner garen aan de brei.

En dan gaan we door naar mijn acquisistions (nieuwe aankopen). Garen voor sjaal Herbs & Spices van Drops. Onlangs had ik de sjaal voor dochterlief gemaak. Deze wordt voor mezelf want ik heb een nieuwe jas, dus ja… daar moet ook een nieuwe sjaal bij. Jacobus probeert de zachtheid van het garen uit. Wibra wol Saskia en Bianca. Ja, goed gekeurd!

De komende 11 weken zal ik regelmatig aan deze deken haken. Ik doe mee met De Scheepjes crochet along & read along 2020. In deze blog had ik het er over. Start klaar, ten tijde van deze foto.

Last but not least: De Persian Tiles- Eastern Jewels van Lucia Dun. Ik kocht in 2018 al dit garenpakket. Eén granny had ik al gemaakt, onlangs dit project weer opgepakt. Het is zo leuk om met die mooie kleurtjes bezig te zijn. Voor mij nog best wel een uitdaging, maar de werkbeschrijving is goed leesbaar dus zal ook deze deken wel de eindstreep halen. Zeker & vast.

Ok, het zijn wel veel lopende werkjes. Ik zal zien hoe het gaat. Maar voor mij geldt: niets hoeft, alles mag!

Ik had vandaag een rommel en poets dag. Gevolg dat mijn rommelige hoekje naast de bank, zie eerste foto, er nu ziet het er zo uit:

Gelukkig past Chiqo zijn mandje er gewoon nog bij hoor!

Be save en kalm an!

hoofdzaken

En zo zijn we in de meteorologische herfst beland, heerlijk!

Vanmorgen rondje-hondje mét jas, sjaal en paraplu. Ja echt, zelfs de regen deert me niet. Die hittegolf ligt nog vers in mijn geheugen. Daar werd ik echt ongelukkig van.

Anyway, mijn afvaldeken vordert gestaag. Het is fijn om eraan te werken. Over één lapje doe ik een klein uurtje. Elke keer weer een feestje om een wolletje te kiezen voor het volgende lapje. Natuurlijk is het ook zo leuk om de reden wáárom ik dit project ben begonnen. Bij elke ons die ik afval mag ik een lapje breien. Ik zit op 18 lapjes. Ik kan nog even vooruit dus.

Ik maak clusters van 9 lapjes en daaromtoe een wit randje en dat weer 9 keer. 81 lapjes = dik 8 kilo, mijn streven is 10 kg trouwens.

Wat zou het toch fijn zijn als handwerken onder het kopje ‘sport’ en subgroep ‘vetverbranding’ zou vallen. Dan had ik de conditie van een marathonloper en was ik graatmager! Maar hé, breien heeft wel degelijk een positieve werking op onze gezondheid.

Hieronder een artikel met uitleg:

In eerste instantie lijken handwerken en sporten niet veel met elkaar gemeen te hebben. Toch hebben breien en hardlopen wel degelijk overeenkomsten. Beide hebben direct effect op je emoties en cognitieve functies. Zowel na een ommetje joggen, alsook na wat toeren breien voel je je gewoon beter. Beide helpen je te beschermen tegen depressies, vertragen de kans op geheugenverlies tijdens de ouderdom en je stressniveau gaat ervan dalen.

Dit door direct effect op de neurotransmitters, dit zijn chemicaliën die zorgen voor de communicatie tussen je lichaam en je hersenen.

Het brein gebruikt deze neurotransmitters om je hart te vertellen dat het moet kloppen, je longen om te ademen en je maag om te verteren. Neurotransmitters hebben ook invloed op je stemming, slaap en concentratie en kunnen nadelige symptomen veroorzaken wanneer deze uit balans zijn. De drie belangrijkste stemmings gerelateerde neurotransmitters:

Serotonine regelt stemming, eetlust, emotie en slaap. Speelt ook een rol bij de pijnprikkels. Een te laag gehalte van serotonine kan geheugen- en leerproblemen geven, ook wordt er een verband gelegd tussen een te laag serotonine gehalte en depressies.

Dopamine speelt een grote rol in het breinsysteem en is verantwoordelijk voor blijdschap, welzijn en genot. Het moedigt ons aan om te blijven presteren in de dingen waar we ons goed door voelen. Te weinig dopamine heeft effect op het geheugen, de aandacht en het probleemoplossend vermogen verdwijnt. Mensen met de ziekte van Parkinson hebben een tekort aan Dopamine.

Endofine heeft een opiaat-achtig effect. Het neemt pijngevoel weg en creërt een gevoel van ontspanning en van algemeen welzijn.

Deze drie  neurotransmitters worden geproduceerd als reactie op zowel fysieke activiteiten (zoals een rondje rennen) als repeterende ruimtelijk motorische taken (zoals een toertje breien).

Joggers spreken vaak van een ‘Runner’s high’ die zij ervaren tijdens het hardlopen – een gevoel van een verhoogde stemming die hen in staat stelt om langer door te gaan, ondanks ongemak of zelfs pijn. Dat gevoel wordt waarschijnlijk veroorzaakt door het vrijkomen van een aantal ‘feel good’ hormonen in de hersenen, waaronder serotonine, dopamine, endorfine en zelfs endocannabinoïden (cannabis-achtige hormonen van nature geproduceerd in het lichaam). Dus kunnen we ook spreken van ‘Knitters’s high’. Dit puur door het ook vrijkomen van die ‘feel-good’ hormonen.

Deze hormonen helpen om nieuwe taken uit te kunnen voeren (“Hoe kan ik omgaan met een nieuw computerprogramma?”), bovendien zorgt het voor vermindering van korte-termijn geheugenverlies dat geassocieerd wordt met veroudering (“Waar heb ik m’n sleutels?”) en het je helpt met executieve taken zoals planning en multi-tasking (“tegelijkertijd inpakken lunches, mailen, facebook en te praten met een vriendin aan de telefoon? Geen probleem!”)

Breien is dus ook goed voor je gezondheid. Handwerkers beschrijven dat, wanneer ze zich bezig houden met hun kunst & vaardigheid, een staat ervaren van ‘meditatie’ of ‘zeer ontspannend’. Sommigen vergeleken het zelfs met ‘het nieuwe yoga’. Mensen die bezig zijn met repeterende ruimtelijk motorische taken, vertonen opmerkelijke overeenkomsten met een diepe meditatie. Het is immers een activiteit die de productie van dopamine en serotonine stimuleert.

Handwerken zorgt voor een beloningssysteem voor hersenen in de vorm van ontspanning en verlaging van de stresshormonen. Bij het vertalen van codes en symbolen, wat je dus doet bij kant- en kabelsbreien, wordt de linker prefrontale cortex geactiveerd. En dat zorgt voor een positieve stemming. Het recept voor een positieve gezondheid is, naast sporten, dus óók handwerken.

Ben ik even goed bezig…

Dit artikel kwam ik tegen op internet, Jildou heeft het vertaald (Bedankt!) en ik leesbaar gemaakt.
Foto’s pinterest en eigen foto’s.
Bronnen:
1.  Gutman, S.A. and Schindler, V.P. 2007. “The neurological basis of occupation” Occupational Therapy International 14(2): 71-85.
2.  Hillman, C.H., et al. 2008. “Be smart, exercise your heart: exercise effects on brain and cognition” Nature Reviews in Neuroscience.
3.  Raichlen, David A., et al. 2012. “Wired to run: exercise-induced endocannabinoid signaling in humans and cursorial mammals with implications for the ‘runner’s high’” Journal of Experimental Biology.
4.  van Praag, H. 2009. “Exercise and the brain: something to chew on” Trends in Neurosciences 32(5): 283-290.
5. Young, Simon N. 2007. “How to increase serotonin in the human brain without drugs” Journal of Psychiatry and Neuroscience.

Take care en kalm an!

afvaldeken

Een persoonlijk blogje. Zal ik het plaatsen of niet? Wat kan er voor naars gebeuren door publiceren? Kan het mij of mijn dierbaren schaden?
In alle eerdere blogjes waar ik ‘open’ was kreeg ik louter positieve reacties. Bovendien kwam ik al vaker met persoonlijke dingen in de media door mijn ambassadeurschap van Samen Sterk Zonder Stigma. Dus kan dit er wel bij, denk ik.

In mijn babyboek stond ‘Hollands Welvaren!’. Als kleuter werd m’n stevige voorkomen steevast door m’n moeder vergoelijkt als babyvet.
Ik hou van lekker eten en van bewegen juist weer niet. Een slechte combi.

Ik was 14 toen ik mijn eerste lijnpoging startte en vele diëten volgden. Ik weet heel goed wat ik moet doen: Minder eten en meer bewegen. Easy peasy. Zo had ik meerdere keren een sportschool abonnement, zat op tennis, op volleybal, op jazzballet, op gym en deed aan hardlopen.

Er zijn factoren die meespelen bij mijn overgewicht. Ik gebruik psychofarmaca en dat zorgt voor een voortdurend honger gevoel. Daarnaast gaat de stofwisseling ook nog in de slaapstand en voel ik me door deze medicatie moe. Lastig.

Door het stoppen met alle medicatie, in 2014, vloog er 25 kilo af. Ik had mezelf ‘beter’ verklaard en hoefde dus geen pillen meer. Ik huppelde in het rond, niet geremd door moeheid. Stofwisseling ging sneller, honger was weg en in no time verloor ik alle overgewicht! (foto hieronder ik = 60 kg)

Tja… geen medicatie is voor mij, ik heb een hersenziekte, niet echt verstandig.
Langzaam aan kwam ik 30 kilo aan (zie foto hieronder). Verschrikkelijk. Ik heb erg veel moeite met foto’s of film waarop ik te zien ben. Walgelijk, echt. Ik kijk sowieso al niet in passpiegels. Het gekke is dat ik andere vollere vrouwen wel mooi vind. Actrice Esmée van Kampen is een prachtige meid die laat zien dat je er gewoon mag zijn, hoeveel je ook weegt.

Een vlogster, die ik volg, was heel open over haar overgewicht en de wens om minder te wegen. Ze opperde het plan om een soort afval-a-long te starten. Doel: elkaar ondersteunen en samen haken/breien.

Ik was meteen enthousiast! We hebben nu een appgroep met negen man (v). ‘Minder kilo’s, meer wol’.

Mijn strategie: gezonder en minder eten, een alcohol beperking, meer buitenlucht & de appgroep opzoeken voor de broodnodige steun. Dit zal niet in de kilo’s lopen per week, maar ‘ons-gewijs’, wat denk ik prima is.

Ook ik heb een breiproject aan mijn verslanking gekoppeld. Een sokkengaren-deken, ofwel een ‘afval-deken’.
Ik gebruik restjes- lees: ‘afval-sokkengaren’. Elke 100 gram staat voor 1 lapje. Val ik nu een week niet af? Of kom ik onverhoopt iets aan? Dán hecht ik draadjes af. Deze week mag ik 7 lapjes breien. Een goed begin!

`
Al eerder heb ik een sokkengarendeken gebreid. Hier linkjes naar de gepubliceerde blogjes.

Bij deze deken had ik elk blokje voorzien van een donkerblauw randje. Per lapje 43 steken, 12 x 12 lapjes = 144 lapjes = ongeveer 100 x 100 cm. Uiteindelijk is dit plaid in de kliko beland. De motten vonden het kleed erg lekker. Gevolg: een deken met doorkijkgaatjes. Dus had ik hem maar in het mandje van Jiske gelegd. Ze was er blij mee. Toen Jiske over de regenboogbrug ging heb ik de deken maar weggegooid.

Deze keer wil ik de plaid in clusters van 9 lapjes breien met daaromtoe een witte rand.

Het lapje begint met 51 steken, mijn leeftijd. Naalden 3 mm en per lapje ongeveer 5 gram sokkengaren.

Hierboven de eerste onsjes lapjes.

Een lieve groet uit Olpae!