better place

.
Een lief liedje van de Amerikaanse zangeres Rachel Platten.

I’ll tell the world, I’ll sing a song,
it’s a better place since you came along.
En zo is het maar net.

Een linkje naar Douwe’s Instagram: Us lytse Douwe

Us Douwe wat grutter:

Still knitting socks
Natuurlijk heb ik een paar sokken op de pennetjes. Garen: Opal Relief 2, naaldjes 2.25 mm.

Ik gebruik de charts van de Curious Cable Socks van Two Birds Knitting Co. Chart is een ander woord voor grafiek. Dus het patroon niet uitgeschreven maar als schema.

Ik heb onderhand een ‘eigen’ hand van sokkenbreien. Het aantal steken voor de maten haal ik van een tabel en gebruik altijd de Hollandse hiel. Door een chart toe te passen maak ik een patroontje in de sok, zoals hier een kabeltje met rechte en averechte steken.

Stash
Ik heb mijn voorraad weer eens even door handen gehad. Ik heb veel, heel veel. Ik zit nog niet bij de Anonieme Garen-spaarders (Anonymous Yarnhoarders). Alhoewel ik daar wel zeker thuis hoor.
‘Mijn naam is Froukje en ik koop meer wol dan ik opbrei…’

Garen heeft geen houdbaarheidsdatum, dat is dan wel weer fijn. Zo heb ik garen liggen voor wel 5 truien. Wol voor wel een stuk of 3 dekens. Lacegaren voor minstens 7 shawls. En sockyarn… ik denk wel voor 30 paar sokken.

Maar net als Katootje, die van de botermarkt, kan ik maken wat ik wil, ja ik kan maken wat ik wil!

Het voelt trouwens goed om lang liggende projecten af te halen en het garen weer netjes bij mijn stash te voegen. Mijn lopende werkjes zijn zo weer te overzien. 3 breisels en 2 haakwerkjes.

Process- of project-knitter?
Een project-knitter is iemand die de focus heeft op het resultaat. Het project moet zo snel mogelijk van de pennen. Om aan te doen of weg te geven, wat dan ook.

Een proces-knitter geniet meer van het ‘doen’, dan wanneer het klaar en af is. Het gaat om de weg ernaar toe. Niet het resultaat.

Bij mij werkt het wel door elkaar. Ik geniet van het handwerken an sich, dit scoort hoog bij mij. Wanneer dat niet zo is dan haal ik het werkje af. Natuurlijk bedoel ik dan niet de toeren die lastig zijn in een werkje, daar moet je soms even doorheen. Draadjes wegwerken is ook niet echt een uitdaging maar hey, het hoort erbij. Wanneer ik iets zou maken wat ik niet leuk vind, dan is dat een ‘no-go’.

Natuurlijk, soms wil je een project af hebben voor een bepaalde datum dan ben ik weliswaar een project-knitter maar alsnog geniet ik wel van het maken.

Stephen West Mystery Knit Along
Ik werk op mijn gemakje aan de Stephen-West-shawl. Meer info over deze Mystery Knit Along, zie vorige blog.

Hierbij gaat het écht om het proces en niet om het project. Het leren van nieuwe technieken. Nu moet ik zeggen dat het resultaat echt wel mooi wordt. Ik ben inmiddels begonnen met Clue 2, maar ik ben nog maar een paar toer op pad.

Nog niet zoveel te zien dus. Ik zag al vele mooie ‘Twist and Turnsshawls’ voorbij komen. Zo zag ik een modificatie die ik zeker toe ga passen.

Stokpaardje
Bij ‘procesknitting’ gaat het dus vooral over het ‘bezig zijn’. Je handen laten werken, steek voor steek, toer voor toer. In dat moment zijn. Mijn stokpaardje.

Een ander doet aan yoga, mediteren of hardlopen. Ik doe aan breien. Breien is mijn yoga voor de ziel. Het zijn in het nu. Daar streef ik wel naar: leven in het nu. En dat is voor mij best een uitdaging. Ik zit veel in mijn hoofd en dwalen mijn gedachten alle kanten op: in tijd en ruimte. Het focussen op mijn breiwerk demarqueert mijn hoofd als het ware.

Wat dat betreft kunnen we veel van onze huisdieren leren. Die léven gewoon (nu)!

Us Douwe
Zo kan Douwe intensief en vol overtuiging met takken spelen.

Zijn favoriete bezigheid!

Om een uurtje later weer helemaal relaxt op mijn schoot te liggen. Voor alles is een tijd. (Prediker 3)

Slotgroet

Raindrops are just confetti from the sky.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

and how I could

.
Titel uit ‘Green eyes’ van Coldplay. Hier in het klein gespeeld door Chase Eagleson en waarbij zijn zusje Sierra de tweede stem zingt. Coldplay zelf heeft het duo ook opgepikt, ze deelden een link op hun socials.

Een echt liefdesliedje wat Chris Martin ooit schreef voor een Amerikaans vriendinnetje. Een op country music geïnspireerde song. Coldplay bracht het in 2002 uit.

Zomergasten
In de laatste aflevering van dit seizoen was de psychiater Dessel van der Kolk te gast. Alhoewel ik het hele tv-programma van 3 uur niet afkeek viel me één fragment wel op.

Het stukje gaat over psychisch trauma en aartsbisschop Desmond Tutu (1931-2021). Hij had een rol in de Waarheids- en Verzoeningscommissie, waarin Zuid-Afrikanen publiekelijk getuigen over het leed dat hen is berokkend. Wat daar verteld werd was zo heftig, iedere aanwezige was kapot van de gruwelijke verhalen. Mentaal letterlijk stuk.

Dan zegt de bisschop: ‘Let’s sing and dance!’ Dat klinkt misschien raar in zo’n sfeer van gruwel, verdriet en ontzetting. Toch was dat de manier om gezamenlijk afstand te kunnen nemen van die overweldiging van leed.

Er is veel onderzoek naar wat trauma doet in het brein. Met daaraan gekoppeld hoe te handelen. Wat werk en hoe? Wetenschappers zijn zoekende. Maar het staat boven kijf: Wat Tutu voorstelde werkt ook. Zie het zo: Een baby die huilt en ongelukkig is daar ga je als vanzelf ook voor zingen en laat het erbij wiegen. Er gaat een helende werking vanuit.

(D. Gracia)

In onze Westerse wereld is het gewoon om heftige negatieve gevoelens weg te drinken of lam te leggende met pillen. Maar hoe goed is het om zang en dans in te zetten. Dit klinkt misschien gemakkelijk, maar dat bedoel ik niet zo. Ik ben gewoon onder de indruk van het optreden van Tutu en de uitwerking ervan op deze groep getraumatiseerde getuigen. Er leiden vele wegen naar Rome herstel.

(Het prachtige decor van zomergasten)

Ik heb zelf gelukkig geen ervaring met echte levens ontwrichtende trauma’s. Toch sprak dit fragment me zo aan dat ik het wilde delen.

Wat naar was in mijn kindertijd was de schooltandarts. Ik schreef hier al eens eerder over. Maar ik heb natuurlijk geen flashbacks van mijzelf als klein meisje in de grote tandartsstoel. Niet dat ik met graagte plaatsneem in die stoel hoor. Nu is mijn enige angst bij de tandarts hoe hoog de rekening uit zal vallen.

Laten we breien
Breien kan ook heel helend werken.
Onrust verdrijven door ritmisch je handen te laten werken.
Insteken, omslaan, doorhalen en af laten glijden. Insteken omslaan, doorhalen en af laten glijden.

En hup: een paar sokken voor Janlief.

Het patroontje komt uit de ‘Bleu Berry Waflle socks’ van Sandy Turner. Ik liet het reliefje maar niet doorlopen op de voet. Ik denk dat door het dragen van schoenen het ribbelsteekje dan zichtbaar achterblijft in de huid van Jan zijn voeten. Dat moeten we natuurlijk niet hebben: ribbelvoeten!

Restjes
Mijn omgeving weet dat ik graag handwerk. En zo komt het voor dat restjes overgebleven garen bij mij belanden. Al die bolletjes vang ik dan liefdevol op. Zo vond ik in een tasje vol garentjes deze:

Geen wikkel maar wel bijna een volle bol. Zo te zien echte sokkenwol. Ikzelf zou dit bolletje qua kleuren nooit gekocht hebben, wilde het bij het andere sokkenbolletjes voegen, maar bedacht me. Eerst maar opbreien. Zo zette ik een sok één op. En ik werd echt blij van het resultaat van deze kleurtjes. Zie nu:

Ik maak er sneakersokjes van, gewoon voor mezelf! Zo leuk!

Appelboom
In onze postzegel-achter-tuin staat al een jaar of twintig een appelboom. Ze gaf trouw elk jaar wat appels. Maar de laatste acht jaar kregen, ondanks uitbundige bloesems, de appels geen kans.

Afgelopen winter hebben we de boom voor een keer niet gesnoeid en zowaar kregen we nu wel appels.

Mijn hulp bij de oogst:

Oost-Indische Kers
De regenmeter had de afgelopen tijd niets te doen. De Oost-Indische Kers heeft met haar grijpgrage stengels ontdekt. Een prima plantensteun en nu voelt de regenmeter zich ook weer zinvol.

Mini-docu
Ik heb een mini-documentaire gemaakt over ‘de hond’. Sir David Attenborough was zo vriendelijk om deze docu van commentaar te voorzien.

Slotgroet

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

bramen en zo

and we’re turning on the tide, the tide and the time

.
Titel uit The Tide: En we draaien op het tij, het getij en de tijd. The Lasses zijn Sophie Janna en Margot Merah. Margot komt hier uit de buurt, uit Paasloo om precies te zijn. Ze spelen folk. Ik mocht al een paar keer een concert bijwonen. De dames zingen zo prachtig! Hier tijdens de ‘Amsterdam boot sessies’. The Tide is geschreven door Jack Durtnall.

40 dagen project
De Mysterie Knit A Long Lento van Wolhobby woont in een mooie projecttas. Gekocht bij mijn naamgenoot: Froukjes Wol Boutique.

De col heeft al een wegduikformaat.

Het breit lekker, 5 toeren per dag. Ik heb 120 steken en dus brei ik per dag 600 steken. Ik vind dat het garen mooi uitpakt het contrast is goed tussen de donkergroen en het verloopgaren. Het is van de Wibra de ‘Saskia’ & ‘Bianca’.

Het is nu dag 27 = 1 april. Ik was bij tot dag 25, maar ik had foutjes gemaakt. Dus afhalen tot dag 23. Dus komende dagen even een meervoud van 600 steken.

Maar sinds woensdagmiddag heb ik een griepachtige verkoudheid, één van het kaliber waar ik nog geen ervaring mee heb. Hoofd-, keel-, oorpijn. Inmiddels doen ribben ook mee door het hoesten. Al twee testen gedaan maar nee, dit is geen corona. Hoop dat ik snel opknap en ik de draad van deze Lento- col weer op kan pakken.

Druk doende

.
Wat hoop ik dat ik op zo’n leeftijd ook zo nuttig kan zijn. Een mooi portret van een breister op leeftijd: Mevrouw Klop. ‘Je moet er je verstand bij gebruiken, anders vallen ze van de pen af!’ Ze was in 2019 al 103 jaar. Ze is vast al uit de tijd, ik weet het niet.

Acquisition
Wanneer je een tijdje aan het lijnen bent, dan kan je ineens zo verschrikkelijk verlangen naar alle voedingsmiddelen die je jezelf hebt ontzegd. Dan er geen houden meer aan is. Nou zo gaat het mij ook wanneer ik de rem op het wol kopen heb gezet.

Die twee van de Zeeman waren niet genoeg, ik kocht er nog 3 van de OMHA bij. Ik de verleiding niet weerstaan! Maar zie nu, hoe mooi die kleuren!!!

Charity
Inmiddels zijn deze sokken voor charity ook af. Garen: Regia Designe Line Jazz Color. Naaldjes: 2.25 mm. Maat: 31/32.

Sokken te koop, SOKKEN TE KOOP!


Sokken vanaf maat 30 zijn €8,00 met €2.88 verzendkosten. Kleinere maten €5,00 met €2.88 verzendkosten.

Wat heb ik nodig? Welke sokken wil je? Maat? Je adresgegevens en 06 nummer voor een tikkie. Mijn email is: postvoorfroukje @ live.nl.

De gehele opbrengst gaat naar House of animals. Een organisatie die onafhankelijk is en onvoorwaardelijke stem heeft voor ieder dier. Momenteel proberen ze zo veel mogelijk (asiel) dieren te helpen in Oekraïne. Ze hebben al behoorlijk wat successen gescoord.

Herstel
In eerdere blogjes vertelde ik al over de bestralingen die ik heb gehad voor een plekje op mijn neus. Van de week werd ik weer verwacht in het R.I.F..Ik had een afsluitend gesprek met de oncoloog. Hij was tevreden over herstel en mijn neus. Ik ook!

De oncoloog zei dat, als hij heeuul goed kijkt, het nog iets kan zien. Maar dan moet je wel weten waar het kankerplekje zat. Ik antwoordde dat de meeste van mijn breivriendinnen een leesbril hebben en dat ze het plekje dus echt niet kunnen zien!

Us Douwe
Andere beessies vindt Douwe interessant. Naast schapen heeft Douwe ook wat met paarden.

‘Mag ik neusje-neusje doen Frouwtje?’

‘Ja hoor. Zachtjes!’

Bijzonder toch? Een hele voorzichtige aanraking tussen paard en hond.

Het voorjaar laat zich zien! Prachtig!

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

all around my hat

.
‘Steeleye Span’ is een Britse folk-rockgroep, met een 1-dags-vlieg uit 1975.

Dit liedje kwam echter al uit 1820. En gaat over een straatverkoper die trouw blijft aan zijn verloofde. Deze mevrouw is wegens diefstal 7 jaar verbannen naar Australië. Door een wilgenteen in de band van zijn hoed te dragen toont hij haar trouw.

De wilg staat voor teken van rouw. Rouwtijd duurde destijds 1 jaar en een dag. De opleiding tot heks ook, maar dat is een zijstraat. Anyhow, het tweede couplet geeft aan dat dit vriendinnetje misschien niet de meest geschikte vrouw is voor hem, want zij zal hem niet trouw zijn daar in de ginder. (Tekst)

Het Engelse liedje is later gebruikt als Iers vrijheidslied, dat was omstreeks 1916. Hierin gaat het over een vrouw die haar verloofde verloor tijdens deze Paasopstand. Ze zweert om voortaan rondom haar hoed de Ierse driekleur te dragen.

Rondom mijn hoed
Mijn zonnehoed is af. Durable no.8 katoen en haaknaald 2.5 mm, met vasten gehaakt. Hier ligt de hoed te drogen.

Aangezien ik niet in rouw ben hoef ik geen ‘green willow around my hat’, ik hou het op fleurig een sjaaltje. Ik ben er blij mee!

De kleine dingen
Zo heette een Knit-A-Long van Scheepjes-wol in 2020. Een babydekentje met allerlei strepen. Ik had nog wol liggen van een gehaakte deken die de finish niet haalde.

Dus die bollen Scheepjes Colour Crafter gebruik ik voor dit babydekentje.

Ik brei de deken wat groter. Origineel is het patroon ‘Le petit choses’ 168 steken = 80 x 85 cm. Ik heb 252 steken opgezet wat ongeveer neerkomt op 120 cm breed.

Bij mij een terugkerend dingetje, ik brei mijn eigen draai eraan. Sommige strepen vind ik lastig te breien en dan verzin ik wat anders. Ik moet toegeven dat er in de laatste decimeters geen overeenkomsten meer zijn met het originele patroon. Ik noem dat gewoon creatieve vrijheid. ‘Wie dot mij wat, wie dot mij wat, wie dot mij wat vandage, ‘k Soll wel zeggen ja het mag wel zo.’ Uit Fietse Skik 

Wat ik zo mooi vind aan dekens maken is dat het eindeloze projecten zijn. Ik noem het nog niet monnikenwerk maar je ziet niet veel progressie met zulke lange toeren. En juist dàt geeft mij een soort rust. Het doen, het breien an sich is wat het project zo fijn maakt.

Laat ze breien

Annie M.G. Schmidt wist het wel. Hier de hele tekst. Een blik op de wereld doet je beseffen dat de mensheid beter kan gaan breien. Want dan, ja dan, wordt het hier op de aarde een heilzame toestand van rust en harmonie en de afwezigheid van macht, twist of strijd. Dus: Laat ze ons breien!

Behandeling
In de vorige blogjes had ik het er al over, de behandelingen in het RIF* voor een plekje op mijn neus. Elke werkdag gaan Douwe en ik naar Leeuwarden. *Radiotherapeutisch Instituut Friesland.

Op foto de behandeltafel, die schuift in het ronde apparaat, dat dan weer om mijn hoofd draait. Secuur pakt het apparaat de goede plaats voor de ioniserende bestraling. Deze straling maakt het DNA in de verkeerde cellen kapot en dood. De gezonde cellen gaan ook wel kapot, alleen die herstellen zich weer.

Ik heb een hoofdmasker op, daarin is alleen een gaatje voor mijn mond, dus ik kan die leuke schapen op het plafond niet zien tijdens de behandeling.

Ik ben over de helft. Als ik eerlijk ben, voel ik me wel wat brak. Normaal voel je je belabberd na teveel drank, nou dat kan dus ook na de nodige bestralingen. Het hoort erbij.

Us Douwe

Douwe kan zo enorm hard lopen, het is net een komeet!

Hier alle vier de pootjes van de grond. Foto credits: Jan.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

on my way

.
‘Send me my way’ is eigenlijk van Rusted Root. Deze bluegrass band komt uit Pennsylvania. Maar ik vind deze versie van ‘Guy meets girl’ ofwel Cody en Alyssa, ‘liever’.

Over het liedje
Het gaat over vrijheid. Je leven leiden zoals jij dat zou willen, je eigen weg gaan zonder spijt. Er alles aan doen om, in deze willekeurige en onvoorspelbare wereld, je bestemming te bereiken.

Zo mooi dat Cody en Alyssa zelf de daad bij het woord voegden door in een oude schoolbus door Amerika te reizen. Hier filmpje van de bus.

Spelen

Wat is het soms leuk om even ‘echt’ met wol te spelen. Geen patroon maar gewoon wat maken.

Ik pakte een paar kleurtjes en kon maken wat ik wou! Ja, ik voelde me net Catootje. Die van de botermarkt. En ik maakte voor ons stenen poesje een sjaaltje.

En ik maakte voor de echte poezekes van dochterlief wat muisjes.

Kattenogen bevatten veel minder kegeltjes dan die van mensen. En de kegeltjes zorgen voor het zien van kleuren. Mensen kunnen de 3 primaire kleuren zien: rood, geel en blauw. Katten kunnen, net als honden, maar 2 primaire kleuren zien: geel en blauw (en natuurlijk de combinatie tussen deze twee, namelijk groen) Dus deze speelmuisjes zien ze zo:

Batikshawl
Hier nog op de pennen. Ik zat een middagje bij dochterlief.

De poezen moesten even wennen aan mijn breiwerk. Om de beurt kwamen ze even snuffelen aan de shawl in wording.

In middels is dit project afgerond. Ik heb ervoor gekozen om er een kol van te maken. Deze Trees, zoals het patroon heet, is in een koker gebreide shawl.

Aangezien ik op naald 4.5 mm heb gebreid is de Trees dik, erg dik geworden. Als je een shawl aanhoud heb je een dik breisel op je borst liggen. Nee, das niet mooi en niet fijn. Nu heb ik een kol gemaakt, echt perfect! Daar kan ik zo blij van worden: When a plan comes together!

Verjaardagskadootje
Eerste kerstdag werd ik 53 jaar. Mijn (schoon)kinderen kwamen langs. Niet voor een kerstdiner maar gewoon voor de gezelligheid. Wat vreterij op tafel en als diner een kopje soep.

Ik ben een trouwe luisteraar van de podcast ‘Het ministerie van gebreide zaken’. Dit is een Belgische podcast over… ja dat hoef ik niet in te vullen. Afijn in seizoen 2 aflevering 8 hadden de dames een gesprek met Veerle en Griet over hun boek ‘De woldoeners’.

Het gaat niet alleen over de verhalen van de leden van een breigroep die neerstreken in Pandzestien in Niclaas maar ook experts op gebied van mentale gezondheidszorg hebben er hun plek. Prachtig! Er staan naast levensverhalen ook nog patronen in. Voor een breister wel echt een walhalla!

Normaal weet ik nooit een kadootje voor mijn verjaardag. Nu dacht ik dat dit boek mooi zou zijn om te krijgen. Altijd zeg ik dat ik iets te wil krijgen wat OP kan. Een mens dat alles al heeft is hier bij gebaad. Lekkere douchegel of chocola. Een kaarsje of zo.

Maar toen ik de vraag van Jildoulief kreeg wat ik zou willen krijgen op mijn verjaardag kon ik haar deze suggestie doen. Dit boek. Vanwege zijn mooie patronen een boek om te koesteren na het gelezen te hebben. By the way, naast dit boek kreeg ik ook nog van alles wat OP kan! 🙂

Us Douwe
Inmiddels een half jaar oud. 


En wat heeft hij al een prachtige ‘zwiep’staart.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

don’t be scared of what you cannot see

.
Opportunity is toch wel een opbeurende nummer. ‘Je koffie is warm, maar je melk is zuur’ en ‘Het leven is kort, maar je bent hier om te bloeien’ zijn regels om even over te nadenken. Nadenken over je eigen leven en, dat vooral, je aan te moedigen er maar het beste van te maken. Wat kunnen we anders?

Boek
Het laatste boek wat ik uitluisterde, vond ik zo bijzonder. Ik denk echt dat dit mijn mooiste boek van 2021 is. Mooiste is niet het juiste woord, het was een indrukwekkend boek.

‘Het verzetsverhaal van jonge vrouwen die in wrede omstandigheden moeten beslissen over leven en dood. Moedige vrouwen met een vurige hoop voor de toekomst. Want wie een kind redt, redt de wereld.’

‘De thematiek is van alle tijd. Het verhaal gaat over moed, over haat en buitensluiten. Het roep dilemma’s op waar ieder van ons voor kan komen te staan. En wat doe je dan? Kies je voor angst of voor moed, voor wegrennen of voor blijven staan, voor jezelf of voor de groep?’ (Elle van Rijn)

(foto: ik luister boeken via Storytel; een app op mijn mobiel.)

Zoals Elle zegt, vragen van alle tijd. Wat zou ik doen? Ik weet het niet, ik kàn het gewoonweg niet weten. Ik geloof dat je pas weet of jij een held kunt zijn wanneer je er echt voor staat.

‘Niet iedereen kan een held zijn er moeten ook mensen gered’ (Acda en De Munnik).

Adventshawl
Steeds meer lengte, steeds meer patronen. Hij wordt mooi! Dit is een Knit-A-Long van Wolhobby, via FB en Ravelry, in voorgaande blogjes meer info.

Het gaat me niet altijd vlekkeloos af hoor, die dagtaakjes. Ik moet soms wel eens terugbreien. Dag 6 bijvoorbeeld. Ik had mijn taakje al op de FBgroup gezet. Terugkijkend zie ik de fout pas! Hmmm, afhalen en opnieuw.

Ik gebruik zowel het telpatroon als de geschreven tekst.

Nieuwe opzet
Ik heb best wel wat shawls hoor, maar als je dan moet kiezen… Dat is het net als je voor je overvolle kledingkast staat en verzucht dat je ‘niets om aan te trekken’ hebt. Ik heb een warme donkerblauwe jas.

Met gestopte gaten nog van Chiqo en nu ook van Douwe. Haha, monsters zijn het, die honden! De jas draag ik graag. In herfst met een katoenen kol. Da’s nu te koud. Maar mijn Stepfen West Rockefeller Shawl die weliswaar het prima doet op blauw, draagt niet fijn.

Door de ronde vorm is het een soort van cape en ik ben superman niet.

Dan de Stationzwaanshawl, mijn favoriete shawl gewoon omdat de vorm (driehoekig), grootte (huge) perfect zijn, maar nee, dit is gewoon geen mooie combi met donkerblauw.

Nu zag ik bij de Zeeman batikbolletjes; Verkocht!!!

Plan is net zo snel breien als de adventshawl en dan hebben Jan en ik met Kerst nieuwe shawls.

De shawl is gewoon een lange koker, rondjes breien dus. 100 steken, naald 4 mm en gaan. Heerlijk om een boek bij te luisteren. Zittend heel dicht bij de kachel.

Wandelen

Het is mooi in het berijpte bos.

Wanneer de zon schijnt lijken de dagen net wat minder donker.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

berk

haiku
‘Het herfstbos schemert.
In ’n heksenkring van zwammen
spookt een witte berk.’ (A vd Straaten)

Bovenstaand vers heet een Haiku. Dit is een vorm van Japanse dichtkunst waarbij een vers uit drie regels bestaat en waarvan er lettergrepen in de regels 5-7-5 zijn. Het is van oorsprong een natuurpoëzie. Iets moois in de natuur druk je dan uit in een Haiku.

Alleen wat jou raakt zet je erin en alleen dat beeld breng je over. Ofwel alles wat niet essentieel is wordt weggelaten. Lekker kort, daar houd ik van.

Doel: rust ervaren in je hoofd. In deze hectische wereld kunnen we dat goed gebruiken.

Deze Haiku is van mij:

Lopend in natuur
ervaar ik de rijkdom van
zijn in hier en nu.

Douwe
Zaterdag, morgen dus, wordt Douwe 11 weken en is hij 2 weken bij ons. Het gaat goed. In de camper of auto rijden daar is hij al aan gewend. Zindelijk? Op het moment dat je denkt ‘het kwartje valt’ plast hij zijn blaas leeg in huis. Maar ok, poepen doet hij al even buiten.

Douwe is gezellig en vrolijk. Maar ook vermoeiend hoor.. Gebroken nachten (Jan vooral) en constant opletten waar hij plasjes neerlegt. Mijn breitijd is minder dan voorheen. Maar, hey, zie nou zo lief!

Still knitting socks
Ik had dochterlief een wolletje laten kiezen.

Ok, dochterlief had welsiswaar weinig keus 😉 maar ze vond een bolletje wat haar paste. Dus ben ik begonnen met een paar sokken voor haar.

Jildou moest een keuze maken tussen 53 bolletjes.

Ik ben een sokkenwol-hoarder, ofwel sokkenwol verzamelaar. Helemaal niet erg hoor, ik vind het verzamelen van sokkenwol een hobby op zich.

Zolang het in mijn plasticbakken past is er niets mis mee. En een beetje proppen, ook niets mis mee!

En zo is het maar net.

Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!

 

goed jern

Mulesing
Ik zag op internet een interessante deal voorbij komen. Bij de Deense garenverkoper Hobbii.

Nu had ik een patroon gezien van een sjaal ‘Secretkeeper‘ van Melanie Berg, waarbij je wel 2234 meter garen nodig heb. Ik heb het patroon inmiddels in mijn bibliotheek van Ravelry. Een paar klikjes en je koopt het patroon. Ik vind het logisch dat wanneer iemand met bloed, zweet en tranen een patroon heeft geschreven er een geldbedrag aan hangt.

Ooit, toen handwerkbeursen en breidagen nog gewoon konden plaatsvinden, heb ik een lezing van Melanie bijgewoond. Zo’n interessante presentatie!

Anyhow:  Dit garen in de aanbieding bij Hobbii. Dit is 75% merino wol, 25% polyamide 400 meter per streng dus zou ik er 6 nodig hebben. Maar ik las in de commentaren op Facebook dat het garen niet Mulesing vrij zou zijn.

Hierboven een gedeelte van de commentaren op het merinoswol dat in de aanbieding is.

Via Star Fiber Studio van Esther leerde ik over mulesing. Mulesing is echt dierenmishandeling. Daar wil ik me niet meer aan branden. Ik leg het ook niet uit, op Google vind je wat het is.

Ik geloof losse commentaren niet, dus stelde ik zelf de vraag aan Hobbii. Ik kreeg binnen een paar uur antwoord.

Ik vind het positief dat Hobbii eerlijk is over hun garen. Maar ja, dan geen Unicorn voor mij.

Welke merken kan ik nog wel met een goed gevoel kopen? De informatie is zo versnipperd. Waarom is er niet een database welke merken ‘groen’ zijn en welke merken niet? Is die er misschien al? Laat het me weten! Ik betaal liever een meerprijs dan dat ik brei met mishandelde wol.

Ik heb een rondje gemaild: Wol met Verve: gegarandeerd mulesing vrij. Zo ook WestYarn. Wolplein garandeerde me dat Katia, Lana Grossa en Drops diervriendelijk zijn.

Wanneer er fout-garen in mijn stash zit brei ik het wel gewoon op. Het is niet anders, wegdoen is verspilling.

Acquisitions
Onlangs kwam er op Instagram deze fade voorbij. Ik zag het ’s morgens en ’s avonds zat ik er nog aan te denken dus… hup, hup, hup, in het winkelmandje en gekocht. Bij een ‘fade’ lopen de kleuren door. Hier een fade van geel naar diep rood.

Van West Yarn (mulesing vrij). Ik wil deze fade gebruiken in een sjaal. Maar eerst mag het hier te pronk liggen.

Lopende werkjes
Ik heb natuurlijk een paar sokken op de pennen. Regia Pairfect Partnerlook kleur Erik 07132 naaldjes 2.25 mm. Het wordt een bijzonder (dubbel)paar. Ik heb namelijk ook de andere bol. Het garen voor de ‘andersom’ sokken, kleur Erik 07131. Inmiddels 1 sok van de 4 af. Ik merk dat ik momenteel echt in de sokken ‘mojo’ zit, ik pak het werkje graag op.

Verder is er nog de deken, ‘Les petites choses’. Dit was een KAL (Knit-A-Long) van het Spaans garenmerk Katia. In een eerder blogje zei ik Frans garenmerk. Kristine attendeerde me erop dat dat niet klopt. Een kleine correctie dus: Katia is een Spaans garenmerk (uit Barcelona, Catalonië).

Ik heb 252 steken (= 120 cm) op de pen en het origineel is 168 steken (= 80 cm). Dit omdat ik garen genoeg heb voor een grotere deken. Bovendien zijn er in ons stiefgezin met 5 kinderen en bijbehorende schoonkinderen geen zwangeren, zover ik weet. Dus wordt dit project geen babydekentje.

Nu ben ik bij grafiek G en het loop tot R. Dus nog 11 grafieken te gaan. Gisteravond pakte ik het werkje op. Niet een goed plan wanneer ik moe ben. Ik heb meer achteruit gebreid dan vooruit. Frustrerend want het schema is echt makkelijk. Twee steken in kleur 1 en twee steken in kleur 2. Hoe simpel kun je het hebben.

Kleinkinderen
Ik mocht de kleinkinderen, Tess en Kyan, uit school halen. Het zijn zulke lieve leuke welopgevoede kids! Maar dat zegt iedere (stief)oma misschien. Het was mooi weer dus gingen we een rondje bos doen. Heerlijk even buiten.

Och zo’n lief stel!

Huurhuisje
Ondertussen in het vogelhuisje: Het nestje is klaar en er zijn vijf eitjes gelegd. Een koolmeesje legt gemiddeld acht eitjes.

Ik hoop echt dat er niet nog meer eitjes gelegd worden want al die vijf snaveltjes moeten straks gevoed. Het koolmeesje zit nu op de eitjes.

Een koolmeesje broedt 13 tot 15 dagen. Wordt vervolgd.

De beelden vanuit het huisje worden gedeeld met veel mensen. Ook kleindochter Tess deel het met haar vrienden op WhatsApp. Zo leuk! Het meesje moest eens weten hoeveel ‘volgers’ ze heeft!

Gevalletje van privacy schending. Het is maar goed dat er geen ‘rijdende..eh vliegende-vogel-rechter is. Anders hadden we die geheid tikkend aan ons raam gehad.

jern=garen (Frysk)

Take care, kalm an
en lieve groet uit Olpae.

slofjes en lopende werkjes

Deze babyslofjes geeft dochterlief aan Niek, het pasgeboren kindje van haar vriendin. De slofjes waren zo’n aardigheidje om te maken.

Een restje Zeeman Royal garen, naaldjes 3.5 mm. Het zooltje brei je heen en weer. Daar omheen neem je steekjes op en dan brei je in het rond. Minderingen bij voet en uiteindelijk het boordje. Ik heb een stretchy bind off toegepast, zodat het slofje makkelijk aan en uit kan.

Zoals altijd slipt ook nu mijn handwerkhoekje in de woonkamer langzaam aan weer helemaal dicht.

Welgeteld 6 lopende werkjes. Alle 6 even leuk om te doen. Nadeel is, dat wanneer je je tijd erover verdeeld, de werkjes er wat langer over doen om af te komen. Zolang Chiqo nog in zijn mand past, is er in mijn optiek niets mis mee.

.
Waar ben ik zoal mee bezig? Let’s go!

Links: De afvaldeken ofwel de sokkengarendeken.

Bij elke ons dat ik minder weeg mag ik één lapje breien. Het afvallen en dus ook dit project is enigszins stil gevallen, na 6 kg minder. Voor de laatste 4 kilogrammen moet ik weer even nieuwe moed verzamelen. Ik houd nu eenmaal van eten en van sporten juist weer niet, dat maakt, naast medicatie (ook een grote boosdoener) het afvallen nogal lastig.

Tweede linksboven: Haakwerkje, een plaid van Zeeman Royal met 6 kleuren.

Zo heerlijk om tomeloos granny’s te haken! Inmiddels 32 lapjes van de 80 af.

Midden: De Segelschiff am See Shawl van Alexa Boonstra. Dit was een MAL (Make-a-long). Ik heb deze nog niet af en ik red de einddatum van 1 maart (vandaag dus) niet. Maar daar staat gelukkig geen straf op, dus deze sjaal komt af wanneer die af komt. Niet erg, want het breien eraan is fijn. Over de kleuren ben ik dik tevreden. Alle drie bolletjes uit mijn stash en zijn zo bij elkaar passend dat ik er blij van wordt.

Beneden: Sokken voor Janlief met van een bolletje Regia Pairfect kleur 09135. Bij deze bol geen stress, het worden gewoon identieke sokken. Heerlijk vind ik dat.

Rechts midden: Het troost dekentje. Dit breit hetzelfde als de sokkengarendeken maar dan alleen met 9 effen kleurtjes. Een langdurig project aangezien ik over 1 lapje een uurtje doe en ik er 63 lapjes in verwerk met nog een randje erom toe. Hier meer info over Troostdekentjes.

Rechts boven: Mijn nieuw project! Yes!
De KAL (Knit-a-long) van wolmerk Katia. Officieel een babydekentje van 80 x 85. Ik ga voor een grotere. Ik gebruik het Scheepjes Colour Crafter welke ik aanschafte voor de CAL (Crochet-a-long) van Scheepjes. Daarbij strandde ik al in het begin van de CAL. Ik modderde meer dan dat ik aan haken toe kwam en was ik er klaar mee. Handwerken mag best uitdagend zijn maar er zijn grenzen.

Ik heb iets minder dan 17 bollen liggen en bij het zien van dit project (hieronder) bedacht ik me om daarvoor het garen te gebruiken.

Ik heb inmiddels de steken op de naald staan. 252, origineel 168. Een Franse mevrouw raadde me aan een veelvoud van 6 te nemen zodat het patroon ook blijft kloppen bij een breder wordende deken. Helaas, sommige patroondelen hebben een ander aantal steken per patroon. Ik zal mijn wiskunde-skills dus even afstoffen!

Samenvattend: 4 plaids, 1 sjaal en 1 sokken project. Het is wel duidelijk waar mijn voorkeur naar uitgaat qua projecten.
Ik zeg niet dat ik me nooit meer aan een vestje of trui zal wagen. Maar tja: sokken, dekens én sjaals daar kan niet veel aan mis gaan qua pasvorm. En ik kan me er nog zo in uitleven! Er zijn nog zoveel prachtige patronen. Als ik in mijn bibliotheek op Ravelry kijk dan mag ik wel 120 jaar worden! En elke keer vul ik mijn bibliotheek verder aan.

Afgelopen week liep onze kleindochter gezellig mee tijdens rondje-hondje door het bos. Ze hoopte dat ze ook eens een Happy Stone zou vinden. En zowaar!

Een prachtige! Hier een linkje naar een blogje over Happy Stones. Ik krijg zo langzamer hand ook wel de kriebels om mee te verven. Stenen opvrolijken met leuke kleurtjes. Het blijft immers ook zo leuk om er één te vinden!

Eind van deze maand gaat onze ietwat obese oppas-lapjespoes weer naar haar eigen baasje. Twinkel deed het hier best! Hieronder een video hoe ze Chiqo benaderd. Zo lief!

Let all that you do be done with love.
Kalm an en een lieve groet uit Olpae!