meet oounze Douwe

Onze Douwe
We hebben gezinsuitbreiding gehad: oounze Douwe.


(Fotocredits Afke)
‘Oounze’ is dialect, ‘us’ Douwe kon ook, dat is Frysk. We praten toch meer Stellingwarfs vandaar ‘oounze’ Douwe..

Douwe is een Friese Stabij van nu 9 weken oud. Douwe betekent ‘vriend’, ‘vrede’ en ‘onschuld & eenvoud’. Prachtig toch! In het nest heette hij al Douwe. We wilden graag een Fryske namme dus Douwe bleef Douwe heten. 


Hij komt uit een nestje van 7, allemaal reutjes. Hier het hele stel, inclusief moeder Fenny. Douwe is de tweede van boven.


Sinds zondag woont Douwe bij ons. Het gaat goed. Douwe is een vrolijke pup die de hele dag om ons heen dartelt. Natuurlijk slaapt hij ook veel en we pogen hem zindelijk te maken.

Het is een werk-hondje, wil graag een pootje meehelpen!

We verwachten dat Douwe een forse Stabij zal worden, hij staat namelijk op hele stevige poten. Vader is ook fors dus vandaar onze verwachting qua grootte. 


Voornu mogen we vol aan de bak. Een pup die overal plast en poept. Ondanks onze beloningen wanneer hij het toevallig buiten doet. ’s Nachts moest Douwe erg huilen en blaffen. Dit kostte Jan zijn nachtrust. (Ik slaap er doorheen….’ontaarde baas’) Sinds gister slaapt hij bij ons op de slaapkamer en is hij stil. Okay, het zal hond-pedagogisch wel totaal onverantwoord zijn, het zij zo.

Hij is niet bang aangelegd. Is aan veel geluiden al gewend. Vindt mensen ontmoeten één groot feest. Hieronder de eerste ontmoeting met dochterlief. Van de meeste honden wordt Douwe ook wel blij, maar moet hierbij echt de hond uit de boom kijken. 


De grote verdwijntruc snapt Douwe totaal nog niet. Bij een wasje van boven halen (mij) gaat het alarm af (hij). Komt ook vast wel goed, zei ze niet gelovend in haar eigen uitspraak.

Campervan
Vorige week zijn Janlief en ik met onze bus op pad geweest. Fijn, even er tussenuit.


We reden via Edersee naar Zwarte Woud en Bodensee.


We maakten gebruik van de camperplaatsen.


En zo ziet het er dan uit, zo ’s morgens vroeg: a campervan with a view!

Onze bus is in de regel echt de kleinste op zulke camperplaatsen. Het stoort ons niet hoor. Wij kunnen gewoon bij de Aldi of Lidl parkeren. En echt, we hebben ruimte genoeg.


O, ik ben zo trost op mijn Jan! Hij heeft eigenhandig de hele bus omgebouwd tot een prachtig huisje.

Wennen aan ons busje
Douwe zit nu volop in de socialisatieperiode. De primaire socialisatieperiode loopt van ongeveer van 9 tot 14 weken. Douwe staat nu open voor het leren van nieuwe dingen zonder angst. Dus doel 1: wennen aan de campervan. We willen Douwe graag meenemen op onze road-trips. En ik denk dat dat wel zal lukken!

Wolletjebol
Bij de Netto (supermarkt in Duitsland) scoorde ik een bolletje sokkengaren, YESS!


Paar nummer 24 van dit jaar
We reden hoofdzakelijk op B-wegen. Zo zie je nog eens wat! En ik kan (sinds kort) sokkenbreien en naar buiten kijken tegelijkertijd. 


Ik heb er nog geen eigenaar voor deze sokken. Garen: Opal Joy kleur Lebensfreude. Naaldjes 2.25 mm. Dus denk ik stiekem om dit paar te gebruiken voor mijn ‘dam-kastje’. Dit is een disje/kastje/kraampje op de oprit waarin je spulletjes verkoopt. In mijn geval dus sokken.


Eigenlijk zou ik de haak-teen een andere kleur doen. Ik had een bolletje donkerblauwe merino wol hiervoor. Maar dat is met wassen een probleem, zo voorzie ik. Dit bolletje van Opal kan best in de was. Merino wol is toch iets viltgevoeliger vandaar dus. 


Ik had al bedacht dat ik, wanneer ik de sokken op de ‘dam’ verkoop er geen geld mee wil verdienen. Het geld wat ik krijg voor de sokken gaat naar een goed doel. Maar ja, welke? Ik dacht aan Kika en aan de Dierenbescherming. Maar waarom niet wat dichter bij huis? De Hersenstichting? Ach, één paar klaar, ik kan er dus nog wel even over nadenken.


Go easy & take care,
Lieve groet uit Hooltpae!