.
Titel uit ‘Beauty of your life’. Een lief en ontroerend liedje van de, uit Amerika afkomstige, singer-songwriters Kolby Knickerbocker en Nate Dennis die zich Rodello’s Machine noemen.
Emotional Support Chicken
Huh? What? De Emotionele Ondersteunende Kip!
Ik zag deze kip voor het eerst op ‘Joure onder de Wol’, zittend op de kraam van Wolhobby. 
Maar ook op de Socials kon ik er niet omheen. Het trok mijn aandacht. Deze gebreide kip is een patroon van Annette Corsino van ‘The Knitting Tree‘ uit Los Angeles. Dit zegt Annette erover:
‘Life is hard. We all need a chicken to make it better!’
‘Het leven is hard. We hebben allemaal een kip nodig om het beter te maken!’
Niets meer, niets minder. Kippen breien gewoon voor de lol, om restjes op te maken en breien voor iedereen die een Emotional Support Kip kan gebruiken. 
Inmiddels lijkt het wel of de hele (handwerk-)wereld aan kippen breien is geslagen. Een regelrechte ‘hype’! En ik bleef ook niet achter. Ik schafte het patroon aan.
Nu ben ik een ster in het ‘makkelijke patronen moeilijk denken’ en ik ben dus ook blij met de tutorial van de kleurrijke Annette!
.
Er is een Facebookgroep waar de kippen met de mooiste namen & kleuren getoond worden. Zo leuk! Ook op Instagram kun je de kippen volgen met #emotionalsupportchicken.
Mijn kip staat op de pennen. Bij het passeren van deze blog is ‘Katootje Kip’ nog niet af. 
Hieronder een aantal voorbeelden van de Emotional Support Chickens. Omdat ik niet met andermans veren wil pronken heb ik de kippen onherkenbaar gemaakt.
Still knitting socks
Garen: Opal 4 draads kleur 1434, naaldjes KnitPro Zing 2.0 mm, 60 steekjes.
Deze 9 paar sokken gleden al eerder dit jaar van mijn pennetjes: 
En nu het tiende paar. Ik blijf sokkenbreien zo leuk vinden. Zie nu, zo pakt dit fleurig wolletje uit, daar wordt je toch ‘breiend-blij’ van!
Anti-electronica
Lampen die je met een app kan bedienen of een wasmachine op de WiFi, het wordt steeds gekker. Nu was onze deurbel ‘oan ein’. Het plastic was spontaan gebroken. Want zelfs plastic dingen gaan op een dag gewoon kapot en je kan de hele deurbel weg doen. Het was zo’n eentje met wel 10 deuntjes.
Er moest een nieuwe komen. Dan gaat mijn voorkeur toch uit naar iets zonder electronica of stroom. Deze is het geworden. Zie nu:
Noot voor alle buren: Wanneer u een bel hoort, dan is het niet de ijscoman die de straat in rijdt, maar de pakketbezorger op nummer 9!
Anyhow: De natuur kan zichzelf herstellen, jaar in, jaar uit. Een duurzame cirkel. Die truc kennen wij mensen niet. Wat wij maken is op een dag gewoon op, af én over!
En wat doen we dan met die troep? Neem nu de kapotte accu’s, of de zonnepanelen die ook niet eeuwig meegaan. Natuurlijk kunnen we de grondstoffen van de accu recyclen in nieuwe accu’s, maar toch, de afvalbult ‘an sich’ blijft enorm. 
Wanneer je kijkt naar moeder aarde: zij kan zichzelf écht vernieuwen. Na een winter, vol vrieskou en sneeuw, komen de plantjes ‘gewoon’ weer op en staan hele weides uitbundig te bloeien. Alles dient ergens voor. Het afgevallen blad, of die omgewaaide boom. Nee, de natuur laat geen pfas achter in haar cycli.
Lezen
Ik las de Camino van Anya Niewierra. Zij won vorig jaar de NS publieksprijs voor het Nederlandse boek. Daar kon ik me ook zeker in vinden. 
Het is een thriller over Lotte, die een deel van de Camino loopt om het verleden van haar overleden Bosnische echtgenoot te ontrafelen. In het boek ruimte voor onderzoek welke keuzes en beweegredenen mensen kunnen maken en hoe dat zich weer verhoudt met hun verleden. Dit met het oog op de oorlog die in de jaren ’90 ontstond in voormalig Joegoslavië.
Ze beschreef de oorlogsmisdaden zo, met een zekere afstand maar daarbij de feiten niet het verbloemd. Ook ik, met mijn tere ziel, het kon lezen. Maar het was zeker niet een boek om zo voor het slapen gaan te lezen.
Naor bedde mit Freddie
(Nederlandse tekst hieronder)
Veur ’t slopen goan doene ‘k graeg nog eben lezen in bedde. Gien zwaore kost. Zo schreef oenze BO’er (Bekende Olpeager) Freddie de Vries een prachtig boek met 44 daegelikse stokkies: ‘Rijkdom maakt de soep niet lekkerder’. Zijn eerste boek: ‘Ok het beste peerd stroffelt wel es’ (2018) werd al zo goed ontvong’n.
Freddie is ’n netuurmeenske die him inzet veur behoud van de netuur én de cultuurhistorie van dizze omstreken. Het is dan ok een feesteri’je om met De Vries op exkursie te gaon. En netuurlik ok om zien boek te lezen.
Naar bed met Freddie
Voor het slapen gaan lees ik graag nog eventje in bed. Geen zware kost. Zo schreef onze BO’er (Bekende Olpeager) Freddie de Vries een prachtig boek met 44 dagelijkse verhaaltjes: ‘Rijkdom maakt de soep niet lekkerder’. Zijn eerste boek: ‘Ook het beste paard struikelt wel eens’ (2018), werd ook al zo goed ontvangen.
Freddie is een natuurmens dat zich inzet voor behoud van de natuur en de cultuurhistorie van deze omgeving. Het is dan ook een feestje om met De Vries op excursie te gaan. En natuurlijk ook om zijn boek te lezen.
Taalgrens
Ons dorp ligt tussen twee rivieren. Aan de noordkant de Tjsonger (Fryske naam) of in het dialect ‘de Kuunder’. Ten zuiden loopt ‘de Linde’ of ‘de Lende’.
Alhoewel de Stellingwerven onder Frysk grondgebied vallen wordt hier geen Frysk gesproken. Ten Noorden van de Tjsonger wel, maar ten Zuiden is het Stellingwarfs. Dit dialect kom je tegen in de Stellingwerven, de twee gemeenten, West en Oost. Maar in ook Steenwijkerland hoor je het Stellingwarfs. Het lijkt meer op het Drents dan op het Frysk.
Us Douwe
.
.
Slotgroet
Kalm an, be kind & take care!
Lieve groet uit Olpae!
froukje's weblog 