ravelry

De meeste breisters (m/v) zijn er wel mee bekend, met Ravelry. Dit is een brei en haak community op internet. Hierop wordt van alles op brei en haak gebied gedeeld. Je hebt je eigen stukje (notebook), hier kun je je eigen projecten kwijt, je verzameling patronen, je vrienden etc. Net als op Facebook heb je hier ook ‘vrienden’ en van hun kun je ook weer zien wat zij plaatsen.
Wat ik vooral zo leuk vind aan Ravelry is dat wanneer je een bolletje wol invoert (merk) je kan zien wat anderen ervan hebben gemaakt. Zo kan je ook zien hoe anderen hetzelfde patroon verwerken.
Bijvoorbeeld bij de sokkenwoldeken, waar ook ik mee bezig ben, kan je zien hoeveel anderen deze deken breien. En wel 3027 mensen op Ravelry. Op Ravelry heet de deken sock yarn blanket.
Nu ik de link plaats bemerk ik dat ik er tijden niet meer aan gebreid heb!
Goed, dit is een voorbeeld om Ravelry uit te leggen. Ravelry staat bol van de patronen, zowel gratis patronen als betaal patronen. Kom je een mooi patroon tegen dan kan je deze zo opslaan in je bibliotheek (library) Altijd handig om weer terug te kunnen vinden.

Maar: Lang leve Ravelry!
Want wat ik namelijk doe wanneer ik naar het buitenland ga? Een Ravelry-member benaderen uit de plaats waar ik naar toe ga. Ik vraag dan waar de leuke LYS’s  (local yarn shop) zich bevinden.
En echt, elke keer heb ik zulke leuke reacties gekregen. Je kan namelijk leden selecteren op de plaats waar ze wonen.
Zo benaderde ik een mw uit Schotland, die me naast adressen van LYS ook tips gaf over bezienswaardig in de buurt. Zo schreef ik een mw uit Cornwall UK, van haar een enthousiaste reactie. Ik werd uitgenodigd om bij hun breigroep (Stitch ’n Bitch*) aan te schuiven. Dat heb ik dus ook gedaan, geweldig!
Ook een mw uit Duitsland kon mij het adres geven van een prachtige handwerkzaak. Onderstaande foto genomen in die LYS in Oldenburg.
Zo trok ik weer de stoute schoenen aan en benaderde een mij onbekende mw uit Portimao in Portugal, met opnieuw de vraag naar de LYS’s. Dezelfde dag kreeg ik van N. een leuk berichtje terug met adressen. Geen gezoek voor mij in Portimao, gewoon met adres in de hand rechtstreeks op de LYS af! Dit was ook weer een prachtig winkeltje. Cili Bleu genaamd.
Je ziet overal in Portugal wel garen te koop, maar helaas, meestal acryltjes. Ach en dat vind een ‘yarnsnob’ als ik ben, maar zo-zo. Ik mag me er wel onder scharen, onder de yarn-snobs, ook ik heb een voorkeur voor de mooiere kwaliteitswol en de natuurlijke materialen om mee te werken. Maar ik moet ook eerlijk toegeven dat ik mijn plaid gewoon van Zeeman-acryltjes heb gebreid. Eh, helaas heb ik geen geldboom in de tuin en daarnaast kan ik soms gewoon ook overstag gaan voor goedkope kleurtjes van de Zeeman.

Ik kocht een bolletje sokkengaren in Portimao. Wanneer ik voor garen zou gaan voor een groter project is het zo lastig te bepalen hoeveel garen je nodig zult hebben. Sokkengaren is makkelijk. 100 gram en je kan een paar sokken breien.

* Stitch ’n Bitch zo noem je breigroepen die over de hele wereld bestaan. De breisters spreken gewoon af in een plaatselijke kroeg om zo gezellig te breien en te kletsen. Ook in Nederland zijn er in veel plaatsen SnB groepen. Gewoon ongedwongen aanschuiven.