soep met kerstballen

Nadat ik twee kerstballen in de grote boom hier in het dorp had gehangen, kon ik het niet laten om er nog een paar te breien. Zo’n leuk werkje!

En hangen deze ballen nu in de voortuin.

Ik heb allerlei kleurtjes gebruikt want ik wilde me niet beperken tot de kerstkleuren groen/rood en wit.

Zo zou je ook paaseieren kunnen breien natuurlijk. Ik had het nog niet gedacht of ik kreeg een boekje van dochterlief: Arne en Carlos ‘Breien op hun paasbest’. Hoe leuk is dat! Nu hoeven mijn breipennen tenminste niet in het vet! 😉

De adventstijd gaat bij ons niet ongemerkt voorbij. Het stalletje staat klaar voor Jozef en Maria. Zij zijn met hun ezeltje op weg. Nu op de afzuigkap, elke week leggen ze weer een stukje van hun reis af.

Tot ze op 24 december in de stal aankomen en op 25 december Jezus wordt geboren. Ik ben ook jarig op Eerste Kerstdag. Wel bijzonder eigenlijk. Ik ben een kerstkind en dat staat gelijk aan een zondagskind, althans dat is mijn overtuiging.

Wanneer je op een rare dag jarig bent, is het vieren van je verjaardag een gedoe. Niemand kan wanneer jij dat graag zou willen. Ik ga die uitdaging dan ook niet meer aan.

Onze ouders hadden vroeger een poelierderij. Ik hielp toen ook wel mee in de winkel. Voor de Kerst was het altijd heel druk, we werkten hard maar hadden ook veel lol.

Waar ik me over verbaasde, jaar in jaar uit weer, waren de gestreste klanten die enorme hoeveelheden eten insloegen. Alles moest veel én perfect. Nu nog. Dat zie je ook terug in de media en lijkt met het jaar erger te worden.

Als ik die poppenkast rond de feestdagen zie, dan moet ik denken aan mensen met verdriet, ziekte of ander leed. Ook aan de derde wereld. Mensen die niets hebben, zelfs geen toekomstperspectief.
‘We have just one world but we live in different ones.’

Ik ben dan wel een kerstkind maar ik ben niet van de hele soesa rond Kerst. Ik bewandel, zeg maar, de gulden middenweg. En die houding deugd volgens Aristoteles.

Het idee om van Olpae een kerstdorp te maken vind ik dan wel weer prachtig, dus hangen de gebreide ballen in de boom. En branden er buiten lichtjes bij ons.

Geen boom in huis maar wel het stalletje.
De doos met kerstmeuk blijft lekker op zolder staan maar de krans hangt wel op de deur.
Geen Skyradio met kerstliedjes maar wel NPO radio 2.
Geen adventskalender unboxen maar wel de foto-challange van #Makersdecember (hierover vorig blogje).
Wel kaarten versturen maar hier géén Prettige Feestdagen op zetten.

Gelukkig is Janlief ook niet van het kerstgedoe, dus we eten lekker boerenkool of zo. Jan mag aan de klus.

En ik mag aan de brei! Heerlijk toch!

Hieronder onze bejaarde beestjes. Chiqo valt wat vaker om en slaapt meer. Guusje haar toestand is zorgwekkender. Ze valt af, gaat niet meer op’e strún buiten en ze eet slecht. De dierenarts deelt onze zorgen. We zijn nu in afwachting van de bloeduitslag.

Be safe, take care en kalm an! Met een lieve groet uit Olpae.

kerstballen en zo

Geboren en getogen in een dorp 3 km verderop, verkaste ik op mijn 22ste naar Olpae. Dit dorp voelde voor mij meteen vertrouwd. Dat komt omdat mijn moeder juist hier is geboren en getogen. Mijn opa en oma woonden hier en ook familie van opa’s kant. Dus ik kan wel zeggen dat mijn roots ook in Olpae liggen.

Opa was postbode en oma had een postkantoortje. Op de foto zitten ze voor het postagentschap. Het dorp is in de loop der jaren groter geworden. Nu 1035 inwoners. Natuurlijk ken ik niet iedereen, maar ik groet wel iedereen.

We kregen dit weekend een flyer met een oproep om dit jaar de tuin extra mooi te versieren dit jaar. Om met elkaar van Olpae een kerstdorp te maken. Initatief: de jeugd van Olpae. Ze hebben er ook voor gezorgd dat er midden in het dorp een grote kerstboom is neergezet die door iedereen versierd mag worden. Ik vind het een super initiatief!

Dus ik naar de boekenkast om dit boek te pakken, een setje naalden en garen in wat kleurtjes.

Want wat is er nu mooier dan een paar gebreide kerstballen in die dennenboom.

Ik was vergeten hoe leuk het is om kerstballen breien!

Hierboven nummer 1, nog een leeg omhulsel.

Ik moest glimlachen toen ik het boek opendeed. Er zat dit kattebelletje in met mijn naam, ‘God Jul’, gevolgd door de namen van de schrijvers van dit boek, de Noren Arne en Carlos. Ooit had E. in de rij gestaan bij deze heren om een handtekening voor mij te scoren. Zo leuk!

De zon staat steeds lager aan de horizon. Nog even en dan staat ze op haar laagste stand. Het zijn de fases van het jaar, de seizoenen die elkaar onvermoeibaar opvolgen. Jaar in, jaar uit.

Dumblemdore memoreede: ‘Happiness can be found, even in the darkest times, if one only remembers to turn on the light’.

Ik denk niet dat de tovenaar doelt op het korter worden van de dagen, maar eigenlijk vind ik de quote wel mooi passend hier. En ik, ik doe de lichtjes gewoon wat eerder aan op de donkere dagen, want ik weet nog waar de knopjes zitten.

Be safe, take care en kalm an! Met een lieve groet uit Olpae.

cherry red & spoil myself

Kersenrood is het garen wat M heeft geverfd. Met dit garen zijn we als breigroep aan het werk. We doen namelijk mee met een project van B. Schepping  in het Vlechtmuseum, in de expositie Under Con2troction.  We maken breiwerk wat aan weerskanten ‘mooi’  is. Dit wordt verwerkt in een soort hekwerk wat los in de ruimte komt te hangen. In het garen wat we verwerken zit ook bamboe, een prachtige link naar het vlechtmuseum.
Hierbij mijn lapje, voor en achterkant. Doordat het wordt opgespannen in het raamwerk lijkt het wel mooier dan zo liggend op de poef.

Under Con2truction
Textiele- en vlechtcontructies (bijna) zonder gereedschap: breien, haken, looping en meer.
14 november 2011 tot 5 februari 2012

En onder het motto:  Spoil myself, jawel met grote S!
Laatst was ik bij Ajoure in Joure, o wat een snoepwinkel is dat toch! De mooiste garens, prachtige collectie boeken. Echt: een waar walhalla voor de echte breisters! Eigenlijk had ik niets nodig, ik was met R mee, zij had er garen gehaald voor een mooi vest en kwam wat te kort. Toch kon ik dit sokkenbolletje niet laten liggen, wat een leuke kleuren. Het bolletje ligt nu te pronk op de kast. Wat is het toch fijn om jezelf gewoon even te verwennen met zo’n mooi bolletje!

Kerstballen-up-date:
M’n derde kerstbal is klaar, vierde nu op de pennen. Ik pak het zo nu en dan. Wanneer ik het pak is zo’n balletje ook zo af. Het is wel een werkje om je hoofd bij te houden door al dat inbreien. Maar wel erg leuk om te doen. Omdat ik ondertussen met nog al wat andere projecten bezig ben schieten de kerstballen niet echt op. Geeft ook niet, het is nog geen december tenslotte.

Nog even een foto van Jiske, genietend van de najaarszon.

kleine update

Even een blogje plaatsen met projectjes die ik nu onder handen heb.
Natuurlijk een paar sokken!
Gewoon recht-toe-recht-aan. Garen van Regia (Wellen Color). Gekregen bij de Stitch-n-Bitch-jubileumavond.
Of eigenlijk: zelf gekozen. Alle gasten op die avond namen iets mee voor een verloting: Alle namen werden 1-voor-1 uit een zakje getrokken en dan mocht diegene iets van de tafel kiezen. Natuurlijk ging ik voor deze bol: prachtige kleuren, mooi verloop en sokkenwol. Daar wordt ik altijd blij van!
De eerste sok is af.

Het werkje past precies in dit blikje, laatst gekocht in ‘de lege knip‘. Handig want dan gaan onze poezen er niet vandoor met garen wanneer ik er niet mee bezig ben.

Ook ik ben begonnen met Kerstballen breien.
Ik kreeg het boek van m’n zus alvast voor mijn verjaardag! Geweldig natuurlijk!
Helemaal voor mij: ik ben geboren op 25 december 1968 oftewel eerste kerstdag! Een echt kerstkind dus.
Op internet zijn allerlei filmpjes te vinden van de makers/ontwerpers van de kerstballen. Zo leuk!

Ik brei de ballen van katoen, naalden 3. Heb er nu 2 af (de groen/witte moet nog gevuld worden hoor) en het smaakt naar meer, veeeeel meer!
Wordt vervolgd dus!